sociaal type? Nieuw ontdekte fossielen laten zien dat vroege dinosaurussen in kuddes leefden

Waren dinosaurussen zinloze geschubde of zorgzame, braaf en intelligente beesten? deze discussie Sinds dinosaurussen 200 jaar geleden voor het eerst werden ontdekt, is het overgewaaid naar films en het populaire bewustzijn.

In een poging om dit soort vragen te beantwoorden, kijken paleontologen over het algemeen naar hun naaste verwanten, in dit geval krokodillen en vogels. Zien we dat dinosauriërs complex sociaal gedrag vertonen, zoals: moderne vogels, of misschien meer primitieve gewoonten, zoals we zien bij krokodillen en krokodillen?

Dinosaurussen werden oorspronkelijk gezien als wilde, mogelijk kannibalen, en misten zeker de hersenkracht of de wens om voor hun jongen te zorgen. Toen, in de jaren zeventig en tachtig, brachten Jack Horner en zijn collega’s een nieuw perspectief in hun onderzoek naar Mayasaura, een plantenetende dinosaurus uit het late Krijt (77 miljoen jaar geleden) in Montana.

Horner en collega’s ik heb aanwijzingen gevonden die volwassenen Mayasaura Dinosaurussen keren jaar na jaar terug naar dezelfde broedplaats en tonen voldoende intelligentie om de plaats te onthouden en hun favoriete personage te waarderen, of het nu gaat om toegang tot voedsel of veiligheid. Hun nesten in de grond waren ongeveer zeven meter uit elkaar (of de lengte van één dinosaurus), wat aangeeft dat ze, net als moderne gemeenschappelijke nestvogels, graag dichtbij waren – maar niet zo dichtbij dat ze zouden kunnen bijten en ruzie maken. Dit onderzoek zag dat dinosaurussen werden vervangen als liefhebbende ouders met geavanceerd sociaal gedrag (naam Mayasaura Het betekent “moeder van de goede klimplant”).

In een nieuwe studie gepubliceerd in Wetenschappelijke rapporten, stellen Diego Paul van het Egidio Viroglio Paleontologisch Museum in Trelew, Argentinië, met zijn internationale collega’s, dat dit soort gedrag terug te voeren is op de oorsprong van de dinosauriërs, of in ieder geval op de vroege Jura-periode, 193 miljoen jaar geleden.

Op een vroege Jura-site in Patagonië, Argentinië, bestudeerde het team de fossielen van een soort dinosaurus genaamd Mossaurus Patagonikos Die, volgens een nieuwe dateringsanalyse, ongeveer 193 miljoen jaar geleden op de site leefde. Fotograaf Het is een sauropodomorph dinosaurus – een vroege verwant van latere reuzen zoals Brontosaurus En diplodocus—Maar er zijn al bewijzen van een grote schaal aan het ontstaan.

Onderzoekers hebben 80 dinosaurusskeletten geïdentificeerd, evenals nesten en ongeveer 100 eieren. De nesten waren ondiepe greppels in de grond met acht tot dertig bolvormige eieren die in rijen waren gerangschikt en in lagen waren gestapeld, zoals te zien is bij andere sauropod-dinosaurussen. Onderzoekers gebruikten CT-scan Om te ontdekken dat in sommige eieren kleine botten van niet-gepelde embryo’s zitten.

De onderzoekers maten de skeletten en telden de jaarringen in hun botten om de grootte en geschatte leeftijd van de dinosauriërs vast te stellen. De skeletten omvatten volwassen volwassenen, misschien zo jong als tien jaar oud, volwassenen (volwassen equivalent), jongeren en zuigelingen. De maten varieerden van baby’s met een gewicht van 70 gram, zoals kleine zangvogels, tot volwassenen die naar schatting 1,5 ton wogen, wat de relatief snelle groeisnelheid van deze langhalsige herbivoren bevestigt.

Nesten, eieren en skeletten kwamen voor op drie niveaus in de rots met een totale dikte van drie meter. De onderzoekers interpreteerden de vorming van hun nesten laag voor laag over de rots als bewijs dat de dinosauriërs terugkeerden naar dezelfde plaats (nestplaatstrouw genoemd).

Het lijkt erop dat juveniele dinosaurussen met volwassenen reisden en dat de hele kudde elk jaar naar de broedplaats migreerde, waar ze bij elkaar bleven, misschien voor wederzijdse bescherming en zelfs om de ellendige moeders en hun jongen te helpen.

dit soort nestplaatsen Het is eerder gemeld vanuit verschillende locaties in het Jura en het Krijt, in Noord-Amerika, Zuid-Amerika, Afrika en China. Dit geeft aan dat complex kuddegedrag veel voorkwam in alle grote dinosaurusgroepen. Maar deze nieuwe ontdekking dateert van vóór elke eerdere identificatie van dit gedrag met ongeveer 40 miljoen jaar, en ligt dichter bij de oorsprong van de dinosauriërs, ongeveer 250 miljoen jaar geleden.

Kunnen we er zeker van zijn dat deze opeenhopingen van skeletten iets zeggen over sociaal gedrag? Als je een stapel dinosaurusskeletten vindt, betekent dit niet dat ze samenleefden. Ze kunnen zijn samengebracht door een storm of een rivier. Hetzelfde gebeurt vandaag wanneer plotselinge moessonregens het landschap kunnen overstromen en dode bomen, kadavers van dieren en ander puin in snelstromende beekjes kunnen concentreren en vervolgens kunnen lossen als de stroming vertraagt.

In het geval van de ontdekking van Nieuw Patagonië suggereren enkele kenmerken van de oude bodem waarin de skeletten, nesten en eieren werden gevonden – zoals sporen van wortels van planten die in de bodem groeiden – enige duurzaamheid. Verder waren de nesten op hun plaats en sommige waren ongestoord, met een volledige set ongebroken eieren, en sommige met embryo’s erin. Dit duidt op een crisis, zoals een droogte en een stofstorm, waardoor de eieren worden begraven of voorkomen dat ze uitkomen. Complete skeletten duiden ook op beperkt transport door water of wind vanaf de plaats waar de dinosauriërs stierven.

Het complexe sociale gedrag van vroege dinosauriërs dat in dit onderzoek is waargenomen, komt overeen met ander fossiel bewijs dat dinosaurussen meer op vogels lijken dan op krokodillen. Waarschijnlijk allemaal Hij had veren Vanaf het begin, terwijl het bewijs dinosaurussen en hun verwanten toont Ze waren warmbloedig schepsels. De eerste dinosaurussen waren kleine, rechtopstaande houdingen en aangepast voor continu rennen. Vogel- of zoogdierachtig sociaal gedrag lijkt vanaf het begin acceptabel. Deze opvatting is al jaren controversieel, maar het bewijs stapelt zich op: dinosaurussen Ze waren warmbloedig, bevederd, snel bewegend en hadden een goed ontwikkeld gedrag.

Dit artikel is opnieuw gepubliceerd van Gesprek Onder een Creative Commons-licentie. Lees de origineel artikel.