Smeltende sneeuw in Mongolië onthult artefacten, geeft aanwijzingen voor vorige levens van mensen – Technology News, Firstpost

Gesprek19 augustus 2021, 14:15:37 uur

In de hoge berggebieden van de wereld heeft het leven ijs nodig. Van de Rocky Mountains tot de Himalaya, gletsjers en andere opeenhopingen van sneeuw en ijs blijven het hele jaar bestaan. Vaak te vinden op schaduwrijke hellingen beschermd tegen de zon, veranderen deze ijzige plekken kale pieken in hete biologische zones.

als archeoloog, Ik waardeer deze besneeuwde en ijzige plekken voor een zeldzame blik die ze terug in de tijd kunnen bewaren door de prehistorische waas van de Alpen. Wanneer mensen dingen in het ijs verliezen, fungeren de ijsvlakken als natuurlijke diepvriezers. Ze kunnen duizenden jaren snapshots bewaren van de cultuur, het dagelijks leven, de technologie en het gedrag van de mensen die deze artefacten hebben gemaakt.

Bevroren erfgoed smelt van bergijs Op elk halfrond. Terwijl het dit doet, klauteren kleine groepen archeologen om de financiering en het personeel te verzamelen die nodig zijn om deze objecten te lokaliseren, te herstellen en te bestuderen voordat ze weg zijn.

Samen met een groep wetenschappers van de Universiteit van Colorado, het Nationaal Museum van Mongolië en partners van over de hele wereld, werk ik aan het identificeren, analyseren en bewaren van oud materiaal afkomstig van ijs in de met gras begroeide steppen van Mongolië, waar dergelijke ontdekkingen een enorme impact op hoe wetenschappers het verleden begrijpen.

Leven aan de rand van het ijs

Tijdens de warme zomermaanden gedijen unieke planten aan de randen van goed bewaterde ijsplekken. Grote dieren zoals kariboes, elanden, schapen en Zelfs bizons zoeken ijs Om af te koelen of weg te rennen van insecten.

Omdat ijsplekken voorspelbare bronnen van deze planten en dieren zijn, evenals zoet water, zijn ze bijna overal belangrijk voor het voortbestaan ​​van mensen in de buurt. In de droge vlaktes van Mongolië voedt smeltwater van bergijs de zomerweiden, en Gedomesticeerde rendieren op zoek naar ijs Op dezelfde manier als hun wilde tegenhangers. Hoe warm het klimaat ook is, ijsranden werken als magneten voor mensen – en opslagplaatsen van materialen die ze achterlaten.

Het is niet alleen hun biologische en culturele betekenis die ijsvlekken belangrijke instrumenten maken om het verleden te begrijpen. De betonnen voorwerpen die in veel berggebieden door vroege jagers of veehouders werden gemaakt en gebruikt, waren gemaakt van zachte organische materialen. Deze fragiele dingen overleven zelden de erosie, het weer en de blootstelling aan de extreme elementen die gebruikelijk zijn in alpiene gebieden. Als ze worden weggegooid of verloren gaan in ijs, kunnen items die kunnen degraderen echter eeuwenlang worden bewaard in diepvriesomstandigheden.

Maar de hoge bergen ervaren extreem weer en zijn vaak ver verwijderd van de stedelijke centra waar moderne onderzoekers geconcentreerd zijn. Om deze redenen worden belangrijke bijdragen van bergbewoners aan het menselijke verhaal soms uitgesloten van het archeologische archief.

In Mongolië waren bijvoorbeeld de hoge bergen van de Altai de thuisbasis van de oudste pastorale gemeenschappen in de regio. Maar deze culturen zijn alleen bekend door kleine Een handvol begrafenissen En de ruïnes van een paar Door de wind meegevoerde stenen gebouwen.

Meer ambachten smelten van het ijs

Een van onze vondsten was een fijn geweven stuk dierlijk haar van een smeltende ijsvlakte bovenop een berg in West-Mongolië. In het onderzoek zagen we haar liggen tussen de blootgestelde rotsblokken aan de rand van het terugtrekkende ijs. Het artefact, dat mogelijk deel uitmaakte van een hoofdstel of zadel, leek alsof het pas de dag ervoor in het ijs was gevallen – onze gidsen leerden zelfs over de traditionele productietechniek. Uit wetenschappelijke koolstofdatering is echter gebleken dat dit kunstwerk bestaat Eigenlijk meer dan 1500 jaar.

Dergelijke objecten bieden zeldzame aanwijzingen voor het dagelijks leven van de oude herders van West-Mongolië. Hun uitstekende bewaring stelt ons in staat om geavanceerde analyses uit te voeren in het laboratorium om materialen en selecties te reconstrueren in vroege begrazingsculturen die Het leidde uiteindelijk tot de opkomst van rijken in heel Eurazië Zoals de Xiongnu en het Grote Mughal Rijk.

Met scanning-elektronenmicroscopie konden we bijvoorbeeld vaststellen dat kameelhaar was gekozen als de vezel om dit touwhoofdstel te maken, terwijl collageen dat in de oude zenuw werd bewaard, onthulde dat hertenweefsel werd gebruikt om een ​​pijlpunt uit de Bronstijd naar de schacht over te brengen.

Soms werpen de dingen die verschijnen uiteindelijk een aantal van de basisaannames van archeologen over het verleden omver. Mensen in het gebied zijn lange tijd geclassificeerd als herdersgemeenschappen, maar mijn collega’s en ik hebben ontdekt dat Mongoolse gletsjers en ijsplekken ook jachtartefacten bevatten, zoals speren en pijlen, en skeletresten van grote jachtdieren zoals Argali-schapen. Over een periode van meer dan drieduizend jaar. Deze ontdekkingen bewijzen dat de jacht op groot wild op bergijs al duizenden jaren een essentieel onderdeel is van het pastorale leven en de cultuur in het Altai-gebergte.

Maar de tijd verstrijkt. Zomer 2021 wordt een van de heetste zomers van 2021 ooit, like verzengende zomertemperaturen Regenwoudgebraden in de Pacific Northwest en Bosbranden teisteren het Siberische Noordpoolgebied. Het effect van stijgende temperaturen is bijzonder ernstig In koude streken van de wereld.

In het gebied dat mijn collega’s en ik in West-Mongolië bestuderen, laten satellietbeelden zien dat meer dan 40% van de oppervlaktebedekking van het ijs is verloren gegaan de afgelopen drie decennia. Nadat elk artefact is ontdooid, heeft het slechts een beperkte hoeveelheid tijd om te herstellen door wetenschappers voordat het wordt beschadigd, aangetast of verloren gaat als gevolg van een combinatie van bevriezing, ontdooiing, weer en ijzige activiteit die eerder bevroren kan beïnvloeden artefacten.

Door de omvang van de recente klimaatverandering is het moeilijk om de hoeveelheid verloren materiaal te kwantificeren. Veel hoge bergen in Centraal- en Zuid-Azië zijn nooit systematisch onderzocht op smeltende artefacten. Daarnaast hebben veel internationale projecten sinds de zomer van 2019 geen voortgang kunnen boeken vanwege de COVID-19-pandemie – wat ook heeft geleid tot bezuinigingen, loonsverlagingen en zelfs Volledige sluiting van archeologische afdelingen aan vooraanstaande universiteiten.

Geopenbaard door opwarming, met klimatologische aanwijzingen

Ice patch-artefacten zijn onvervangbare wetenschappelijke datasets die onderzoekers ook kunnen helpen oude reacties op klimaatverandering te beschrijven en te begrijpen hoe de recente opwarming de wereld van vandaag heeft beïnvloed.

Een 1500 jaar oude stapel argali-schapenschedels en hoornvlechten, waarschijnlijk opzettelijk opgestapeld door oude jagers, smelt van de rand van een gletsjer in West-Mongolië. William Taylor, CC BY-ND

Naast door mensen gemaakte artefacten die in het ijs zijn achtergebleven, behouden ijsvlekken ook “omgevingssporen” – natuurlijke materialen die belangrijke veranderingen in het milieu volgen, zoals veranderende boomstrepen of veranderende leefomgevingen van dieren. Door deze datasets samen met ijsartefacten te verzamelen en te interpreteren, kunnen wetenschappers inzicht krijgen in hoe mensen zich in het verleden hebben aangepast aan belangrijke veranderingen in het milieu, en mogelijk de toolkit uitbreiden om de klimaatcrisis in de 21e eeuw aan te pakken.

Ondertussen lopen ook de planten-, dieren- en mensengemeenschappen die afhankelijk zijn van de afnemende ijsvlakten gevaar. In Noord-Mongolië laat mijn werk zien dat ijsverlies in de zomer Schadelijke gezondheid van rendieren in huis. Lokale herders maken zich zorgen over de impact van het verlies van ijs op de levensvatbaarheid van de weiden. De dooi valt ook samen met andere veranderingen in het milieu: in West-Mongolië zijn er dierenpopulaties sterk verminderd Door overbevissing en slechte regulering van het toerisme.

Aangezien stijgende hitte artefacten blootlegt die inzicht geven in oude klimaatbestendigheid en andere belangrijke wetenschappelijke gegevens, vermindert ijsverlies zelf de veerkracht van de mensheid in de komende jaren.

William Taylor., assistent-professor en conservator archeologie, Universiteit van Colorado Boulder

Dit artikel is opnieuw gepubliceerd van Gesprek Onder een Creative Commons-licentie. Lees de origineel artikel.