Smeltend Antarctisch ijs om het wereldwijde klimaat, de voedselketen te beïnvloeden: een studie

Singapore –

Het snelle smelten van Antarctisch ijs vertraagt ​​de waterstroom door de oceanen van de wereld dramatisch, zo blijkt uit een nieuwe studie, en kan een catastrofaal effect hebben op het wereldklimaat, de mariene voedselketen en zelfs de stabiliteit van ijsplaten.

De “omverwerpende circulatie” van de oceaan, aangedreven door de beweging van dichter water naar de zeebodem, helpt overal ter wereld warmte, koolstof, zuurstof en essentiële voedingsstoffen te leveren.

Maar de diepe oceaanwaterstromen uit Antarctica zouden tegen 2050 met 40 procent kunnen dalen, volgens een studie die woensdag in het tijdschrift Nature is gepubliceerd.

“Het is verbazingwekkend om te zien dat het zo snel gebeurt”, zegt Alan Meeks, paleoklimatoloog aan de Oregon State University en co-auteur van de laatste beoordelingen van het IPCC, die niet betrokken was bij het onderzoek. “Het lijkt erop dat het nu begint te werken. Dat is belangrijk nieuws.”

Naarmate de temperatuur stijgt, komt zoet water van gesmolten Antarctisch ijs de oceaan binnen, waardoor het zoutgehalte en de dichtheid van oppervlaktewater worden verminderd en de neerwaartse stroming naar de zeebodem wordt verminderd.

Hoewel in eerder onderzoek is gekeken naar wat er zou kunnen gebeuren met een soortgelijke opleving in de Noord-Atlantische Oceaan – het mechanisme achter een doemscenario waarbij Europa zou lijden onder een Arctische uitbarsting als het warmtetransport hapert – is er niet veel gedaan aan de Antarctische bodemwatercirculatie.

Wetenschappers vertrouwden op ongeveer 35 miljoen rekenuren gedurende twee jaar om in het midden van deze eeuw een verscheidenheid aan modellen en simulaties te draaien, en ontdekten dat de circulatie van diepe wateren in Antarctica tweemaal zo snel zou kunnen leiden tot achteruitgang in de Noord-Atlantische Oceaan.

“Het zijn enorme hoeveelheden water … en het zijn delen van de oceaan die al heel lang stabiel zijn”, zei co-auteur Matthew England, een oceanograaf aan de Universiteit van New South Wales, in een nieuwsbriefing.

basis van de voedselketen

Engeland zei dat de impact van smeltwater op de wereldwijde oceaancirculatie nog niet is opgenomen in de complexe modellen die door het Intergovernmental Panel on Climate Change worden gebruikt om toekomstige klimaatveranderingsscenario’s te beschrijven, maar dat het significant zal zijn.

Door de opleving van de oceaan kunnen voedingsstoffen van de bodem omhoog komen, zei een andere co-auteur van de studie, Steve Rintoul.De Zuidelijke Oceaan ondersteunt ongeveer driekwart van de wereldwijde fytoplanktonproductie, de basis van de voedselketen.

“Als we het zinken in de buurt van Antarctica vertragen, vertragen we de hele circulatie, en dus verminderen we ook de hoeveelheid voedingsstoffen die terugkomt uit de diepten van de oceaan naar de oppervlakte”, zegt Rintoul, Fellow bij het Gemenebest van Australisch Wetenschappelijk en Industrieel Onderzoek . CSIRO.

De onderzoeksresultaten geven ook aan dat de oceaan niet in staat zal zijn om zoveel koolstofdioxide te absorberen omdat de bovenste lagen meer gelaagd worden, waardoor er meer koolstofdioxide in de atmosfeer achterblijft.

De studie toonde aan dat het binnendringen van warm water in de West-Antarctische ijsplaat zou toenemen, maar er werd niet gekeken naar hoe een terugstromingseffect te creëren en meer smelt te genereren.

“Het bevat geen rampscenario’s,” zei Meeks. “In die zin is het eigenlijk een beetje conservatief.”

(Rapportage door David Stanaway; Aanvullende rapportage door Gloria Dickey in Londen; Redactie door Alex Richardson