Seizoen 6, Aflevering 16, “Family Meet”

Welp, neem alles terug wat je over hem zei dit zijn wij Het is een schot in de roos als het gaat om het uitbeelden van de symptomen van Rebecca’s alzheimer. ‘Dat is niet onze moeder, hoe,’ is de enige manier waarop Randall het zou kunnen omschrijven als Rebecca de week na Miguels dood in een verwarde verdoving ronddrijft. Het is stilletjes verwoestend om te zien hoe de levendige vrouw die we de afgelopen zes seizoenen hebben leren kennen en waar we van houden, in een andere ruimte leeft dan vroeger. En “Meet the Family” zet zich in om Rebecca’s teloorgang met eerlijkheid en medeleven in beeld te brengen.

Ogenschijnlijk is de ere-familiereünie van deze week een strijd om de controle, aangezien Kevin, Kate en Randall in het bijzonder hebben bedacht hoe ze met Rebecca’s zorg moeten omgaan nu Miguel er niet meer is. Maar echt, dit is een aflevering over angst. De machtsstrijd van Randall en Kevin over logistiek is een manier om zichzelf ervan te overtuigen dat ze iets zinvols doen, zelfs als ze zich emotioneel van elkaar scheiden. Alleen Kate kan deze angst overwinnen en inzien dat wat Rebecca meer dan wat dan ook nodig heeft, dagelijkse zorg en liefde is.

Dat is tenslotte wat Rebecca haar kinderen al zoveel jaren heeft gegeven, zoals deze aflevering wordt gedetailleerd door een stap terug in de tijd te doen tussen de drie late volwassen middelbare schooljaren, hun kindertijd en de dagen van hun kinderen. Rebecca was geen perfecte ouder – en niemand ook. (En niet alleen omdat ze baby Kate per ongeluk van het bed liet rollen.) Maar wat ze boven alles prioriteit gaf, is de behandeling van haar kinderen als individuen. Als een zeldzame ouder van drie kinderen van precies dezelfde leeftijd, realiseerde Rebecca zich niettemin dat elk van hen andere dingen van haar nodig had: Empowerment omwille van zelftwijfel. Kate. Vertrouw op de verantwoordelijke en maak je zorgen Randall. Onvolwassen egocentrische grenzen Kevin.

In feite is de centrale spanning van de Grote Drie-relatie hoe zeer verschillend ze zijn, zelfs als ze op de een of andere manier aan elkaar verwant zijn als een sterk afhankelijke eenheid dat ze weinig volwassen broers en zussen hebben. “Family Meet” is een spiritueel vervolg op de aflevering van het tweede seizoen, “vijfde wiel” Rebecca en de Grote Drie hebben een grote therapiesessie in Kevins afkickkliniek, terwijl Beth, Miguel en Toby naar een bar gaan om te bespreken of ze de “anderen” van de Pearson-familie zijn. Deze keer vergezellen Sophie en Philip Beth in haar huthol om de lasten en zegeningen van het deel uitmaken van een ongewone gezinsdynamiek te doorbreken. Zoals in “Het vijfde wiel” Deze scènes bieden een welkom uithoudingsvermogen om de zware elementen in de aflevering in evenwicht te brengen. (De indruk van Susan Kelechi Watson Sterling K. Brown is: beangstigend Super goed.)

Er is echter ook veel veranderd sinds het tweede seizoen van de show. Het vereist buitenstaanders van binnenuit, zoals Beth en Toby, om de Grote Drie te helpen hun neiging om in tijden van stress terug te keren naar hun vroegere coping-mechanismen tegen te gaan; Het vermogen van hun broers en zussen om te presteren in deze latere jaren van hun leven onderschatten. Zelfs het instinct van de Grote Drie om alleen de drie de baas te worden, is een ongezond verdedigingsmechanisme. En Kate realiseert zich eindelijk Ze zouden hun familiebijeenkomst moeten openen voor hen geheel Familie – echtgenoten, ooms en ouders. (werd tijd!)

Als er een zwak is in “Family Rendezvous”, is het dat we de ultieme oplossing kennen om voor Rebecca te zorgen – omdat ze allebei suggereren dat Kevin naast Rebecca in het huis woont En omdat er geen andere reden is waarom Madison en Elijah in deze aflevering zijn als ze niet op wonderbaarlijke wijze een grote zet steunen. (Ik neem aan dat ze het hele land doorreisden voor Miguels begrafenis en toen een week bij het familieterrein stopten?) De relatief lage inzet maakt echter een “familiebijeenkomst” mogelijk om de kleine waakzame details te benadrukken die dit zijn wij Het werkt goed, vooral als het gaat om ouders en kinderen.

Hoezeer deze aflevering ook is geworteld in de details van Rebecca’s Alzheimer-ervaring, het geeft ook de weerspiegeling weer van een bredere rol die veel mensen doormaken naarmate hun ouders ouder worden. De mensen die voor ons zorgden als kinderen, worden vaak degenen waar we om geven naarmate ze ouder worden in een staat van hulpeloosheid. En dit zijn wij Uitstekend geschikt om dit idee op een visueel poëtische manier te onderzoeken terwijl het springt van Rebecca die de schoen van de kleine Kevin bindt aan Kevin die Rebecca of volwassen Kate vastbindt die haar moeder in slaap leest, net zoals Rebecca haar kinderen deed met Goedenacht maan.

De manier waarop deze aflevering de cyclische continuïteit van Pearsons gezinsleven benadrukt, heeft een leuk en divers gevoel. heel erg als aflevering van vorige week Deze aflevering beschrijft de zoete, romantische zorg die de tweede helft van Miguels leven definieerde, en belicht de moederinstincten die veel van Rebecca’s instincten bepaalden. Terwijl Jack er altijd was met een geweldige toespraak of een groots gebaar, was het Rebecca die stilletjes de vroege ochtendvoeding en nachtelijke routine deed; nagellak en speelgoed voor de tandenfee; Ze probeert haar gecompliceerde tienerjaren goede waarden bij te brengen.

Het is het soort stille zorg waarvan Randall en Kevin uiteindelijk beseffen dat het net zo belangrijk is als de grote beslissingen waar ze in deze aflevering zoveel over ruziën. De meest opwindende scène in ‘Family Rendezvous’ is zonder meer die waarin Kate haar angstige broers en zussen aanmoedigt om hun moeder te zien en echt van haar te houden zoals ze is; om haar haar te kammen en lotion op haar handen te smeren; Behandel haar als een mens om van te houden, niet als een last om te managen. Hoewel Kate misschien niet de meest natuurlijke leider van de groep is, deelt ze met Rebecca de kracht van kalmte, integriteit en empathie. En dat is een groot deel van de reden waarom Rebecca haar in de eerste plaats voor haar liet zorgen.

Omringd door de liefde en genegenheid van de drie kinderen waarvan ze niet zeker wist of ze er echt klaar voor was, vindt Rebecca weer een beetje van haar oude warmte. Ze is misschien niet precies dezelfde als Rebecca die Randall, Kate en Kevin heeft opgevoed, maar ze is nog steeds hun moeder. Pas als de Grote Drie het verleden loslaten en deze nieuwe levensfase omarmen, ontdekken ze hoe hoop en vrede eruitziet in Rebecca’s slinkende levensjaren. De tag “To Build a Home”-montage die deze aflevering beëindigt, voelt als een voorbode van een epiloog, zozeer zelfs dat iedereen zou raden wat. dit zijn wij Op voorraad voor de laatste twee afleveringen. Maar hopelijk eren ze de karakters van de show als zo invloedrijk als deze.

verdwaalde notities

• Welnu, Beth zegt dat ze al meer dan 30 jaar deel uitmaakt van de Pearson-familie. Als je Randall rond 1998 zou ontmoeten, zou het 2028 of later zijn – in ieder geval een paar jaar na het huwelijk van Kate en Philip. Dat verklaart waarom de baby van Madison en Elijah nu een volwassen baby is, ook al ben ik nog steeds erg in de war door Kevins vaag minderjarige tweeling.
• Voor het geval we Rebecca’s Thanksgiving-monoloog dit seizoen niet genoeg hebben gehoord, herhaalt Kevin het hier ook letterlijk. Bedankt hoe.
• Ik weet dat de show in de loop der jaren een aantal foto’s van de finale heeft ingediend, maar ik ben dit seizoen zo overstuur dat ik heb besloten om de Grote Drie (Lonnie Chaves, Mackenzie Hanksack en Parker Bates) niet te laten zien. De makers dachten misschien dat ze hun rol ontgroeid waren, maar ik denk dat het geweldig was om ze de drie grote middelbare schooljaren te zien spelen.
• Het is heel leuk om Kate en Toby’s ondersteunende vriendschap na de scheiding in actie te zien.
• Ik kan nog steeds niet geloven dat Randall een Amerikaanse senator is…
• Rebecca’s roeping van Dr. K is een mooie reactie op mijn formatieve dit zijn wij assistent speler. Baby Kate is ook heel schattig!!!