SARS-CoV-2 blijft in het maagdarmkanaal lang nadat het de longen heeft opgeruimd

Noot van de redactie: vind het laatste COVID-19-nieuws en tips op Medscape Informatiecentrum voor corona-virus.

De nieuwe gegevens leveren verder bewijs dat een SARS-CoV-2-infectie zich kan nestelen in het maagdarmkanaal (GI) en kan aanhouden lang nadat de infectie de longen heeft geklaard.

De auteurs van het onderzoek suggereren dat GI-infectie een prominente rol kan spelen bij langdurige COVID.

Onder leiding van Aravind Natarajan, PhD, van de afdelingen Genetica en Geneeskunde aan de Stanford University, analyseerden ze fecale RNA-afscheiding tot 10 maanden na een COVID-19-diagnose in 673 ontlastingsmonsters van 113 patiënten met milde tot matige ziekte.

Ze ontdekten dat in de week na de diagnose COVID-RNA-residuen aanwezig waren in de ontlasting van ongeveer de helft (49,2%) van de patiënten. Na zeven maanden had ongeveer 4% van hen hun fecaal RNA verloren.

De auteurs merken op dat er na 4 maanden geen aanhoudend SARS-CoV-2 RNA-lek was in de ademhalingsmonsters van patiënten.

Met behulp van zelfgerapporteerde symptomen die regelmatig door middel van een vragenlijst werden verzameld, vonden ze ook een verband tussen langdurige fecale eliminatie van SARS-CoV-2-RNA met buikpijn, misselijkheid en braken.

De resultaten waren: Online geplaatst Bij Med.

Gevolgen op lange termijn van virale neerslag

Eerdere studies hebben SARS-CoV-2-RNA gevonden in respiratoire en fecale monsters en gedocumenteerde virale replicatie in long- en darmweefsel.

Maar vóór de huidige studie was er weinig bekend over langdurig haarverlies, vooral bij mensen met milde COVID. De meeste onderzoeken naar virale shedding waren met ernstige COVID-gevallen.

De auteurs merken op dat de meeste studies van dit type cross-sectionele studies zijn. De weinige andere longitudinale onderzoeken waren gericht op vroege tijdstippen direct na de diagnose.

Senior auteur Ami S. Bhatt, MD, universitair hoofddocent geneeskunde en hematologie aan de Stanford University, zei: Medscape medisch nieuws dat hoewel viraal genetisch materiaal in de ontlasting achterblijft, op basis van het beschikbare bewijs, het in de meeste gevallen onwaarschijnlijk is dat het besmettelijk is.

Ze zei dat het begrijpen van de dynamiek van fecale verwijdering van genetisch materiaal van SARS-CoV-2 zal helpen bij het verklaren van op afvalwater gebaseerde onderzoeken die proberen de verspreiding van het virus in een populatie te bepalen.

“Hoewel we de exacte klinische betekenis van de langdurige eliminatie van SARS-CoV-2 bij personen met COVID-19 niet kennen, hebben sommigen gespeculeerd dat degenen met langdurige eliminatie van SARS-CoV-2 aanhoudende infecties kunnen hebben. van de behandeling.”

“Onze gegevens ondersteunen het idee dat bij sommige mensen de langdurige symptomen die verband houden met het maagdarmkanaal het gevolg kunnen zijn van een aanhoudende infectie van het maagdarmkanaal, zelfs nadat de luchtweginfectie is verdwenen,” zei Bhatt.

“Als alternatief kan de aanhoudende aanwezigheid van viraal genetisch materiaal in de darm een ​​trigger zijn voor het immuunsysteem om continu actief te zijn tegen het virus, en de reactie van ons immuunsysteem kan de oorzaak zijn van langdurige COVID-symptomen”, voegde ze eraan toe. “Dit gebied is rijp voor aanvullende studies.”

Bhatt en collega’s zullen de virusklaring in ontlastingsmonsters blijven bestuderen als onderdeel van het land herstelinitiatief.

David Johnson

Toen hij werd bereikt voor commentaar, zei David A. Johnson, MD, hoogleraar geneeskunde en hoofd gastro-enterologie, Eastern Virginia Medical School in Norfolk, Virginia, Medscape medisch nieuws Eerdere onderzoeken gaven aan dat het virus een maand of langer en gemiddeld twee weken in de ontlasting kon worden gedetecteerd. Of het virus besmettelijk is of niet.

Maar hij zei dat het virus niet besmettelijk is in het spijsverteringsstelsel en symptomen veroorzaakt. In plaats daarvan zijn er biologische veranderingen die verband houden met COVID, waaronder een verlies aan diversiteit in darmbacteriën, wat leidt tot een onbalans.

“Dit kan sommige patiënten op de een of andere manier vatbaar maken om het verwijderen van hun symptomen te belemmeren,” legde Johnson uit. “Er lijkt een groeiende erkenning te zijn dat deze entiteit die langdurige COVID wordt genoemd, in verband kan worden gebracht met bepaalde bacteriële aandoeningen, en hoe sneller deze aandoeningen verdwijnen, hoe kleiner de kans dat de symptomen op de lange termijn aanhouden.”

En bij mensen met milde COVID-19 verdwijnt het virus meestal en worden de darmbacteriën weer normaal, zei hij. Met een ernstige of aanhoudende ziekte, zei hij, blijft darmdysbacteriose bestaan.

“Mensen moeten zich realiseren dat het maagdarmkanaal betrokken is bij een aanzienlijk deel van de COVID-patiënten”, zei Johnson. “Gastro-intestinaal testen kan erop wijzen dat het virus aanwezig is, maar een aanhoudend positieve test die detecteerbaar is, zal waarschijnlijk niet het actieve virus weerspiegelen.”

In deze studie merken de auteurs op dat ze gedurende een periode van 10 maanden slechts zes monsters van deelnemers hebben verzameld.

“Vervolgstudies met frequentere bemonstering, vooral in de eerste twee maanden na de diagnose, kunnen helpen bij het bouwen van een nauwkeuriger model van de afname van de fecale RNA-concentratie in de loop van de tijd”, schreven ze.

De studie werd ondersteund door een Stanford ChemH-IMA-beurs, beurzen van de AACR en de National Science Foundation, en de National Institutes of Health. De auteurs en Johnson hebben geen relevante financiële relaties gerapporteerd. Johnson levert regelmatig bijdragen aan Medscape.

Med. Online geplaatst 12 april 2022. hele tekst

Marcia Frelick is een freelance journalist gevestigd in Chicago. Ze heeft eerder geschreven voor de Chicago Tribune, Science News en Nurse.com, en was redacteur voor de Chicago Sun-Times, Cincinnati Enquirer, St. Cloud (Minnesota) tijden. Volg haar op Twitter op Tweet insluiten.

Voor meer nieuws, volg Medscape op FacebookEn TwitterEn InstagramEn Youtube.