Review: Disney’s Aladdin in Circustheater Scheveningen

Disney’s Aladdin is veel geweest. Ten eerste, de geanimeerde klassieker, in 2019, had de film Will Smith als de geest in de hoofdrol en daarvoor had het zijn Broadway-première op 20 maart 2014.

Het geliefde verhaal van Aladdin en prinses Jasmine is al vanaf het begin een publiekslieveling. Mocht je vergeten zijn waarom, de verbluffende Nederlandse show zal je sokken verwennen en je zachtjes herinneren aan zijn ‘cool’.

Decoratie is waar dromen van gemaakt zijn. Ik groet je, Bob Crowley, want hij is pure magie. Grot van goud, kabbelende kleuren tijdens de show, een prachtig kunstwerk. Hetzelfde geldt voor modeontwerper Greg Barnes. Het vakmanschap is onvergelijkbaar. Visueel is dit display een geschenk voor je zintuigen, smakelijk en bijna orgastisch.

Afbeelding tegoed: Deen van Meer. Foto met dank aan Londen.

Naast de muzikale show gaat er een hele nieuwe wereld open, ook een onvergetelijk schouwspel. Ik wil het niet bederven, ik kan alleen maar zeggen dat dit de reden is waarom theater tenslotte magie is.

De absolute ster van de show is Stanley Burleson. De veteraan van het muziektheater is zo heerlijk als een geest en laat je onder de indruk van zijn onberispelijke zang, snelle humor en schijnbaar moeiteloze dansbewegingen. Het is een zegen om getuige te zijn van een artiest die volledig wordt omarmd in het moment en van elke seconde geniet.

Afbeelding tegoed: Deen van Meer. Foto met dank aan Londen.

Jonathan de Froij speelt de beminnelijke Aladdin. Charismatisch en jongen. Trots op je kind (Nederlands: Trots op je Zoon) onberispelijk en oprecht vanuit het hart. Jasmine (Keoma Aidhen) is een pittige prinses. Keoma geeft haar de perfecte hoeveelheid hart en vechtlust. Een droom gieten.

Over een droomcast gesproken, ik kan doorgaan. Jafar (Roberto de Groot) is luid geestig, zijn pop-side kick Iago (Darren van der Leyk) is ronduit vermakelijk, en de set is gewoon de absolute perfectie. Tikken, dansen, rennen, springen, zingen, het lijkt allemaal alsof ze niets om de wereld geeft. Zo gemakkelijk.

Het live-orkest (godzijdank) staat in vuur en vlam met een prachtige muziekscore van Alan Menken en helpt de echte magie te creëren die Disney’s Aladdin is.

Er waren geen gebreken? Nou, slechts één, en het is eenvoudig. Als Jenny hoort dat Aladdin zijn laatste wens heeft gebruikt om hem vrij te laten, reageert hij… een beetje lief. Na alle charme en enthousiasme, die hij eerder heeft laten zien, is dit gewoon een beetje teleurstellend en karakterloos. Vooral omdat hij het grootste geschenk van allemaal ontving, vrijheid. Maar goed, dat doet er allemaal niet toe in het wonderbaarlijke land van magie genaamd Agrabah.

Tenslotte. Bravo, Eric van Meeswinkel over slim vertalen. Afgezien van enkele clichégrappen, wordt het echte begrip van de vertaling gevoeld door de slimme dialoog, die de scène niet alleen letterlijke woorden begrijpt zonder te veel uit te leggen. Vertrouwen in het vermogen van het publiek om te horen wat er wordt gezegd.

Ik zal slechts één wens vervullen, dat zoveel mogelijk mensen deze glorieuze droomboot van productie kunnen zien.

Een hele nieuwe wereld.

Voor meer informatie: www.stage-entertainment.com