Reizen naar Amsterdam: de beroemde groene hoofdstad van Nederland is nog niet glamoureus

Mijn gastheer glipt een paar oude houten luiken binnen en gaat dan haar tuin binnen. ‘Ze zijn zo hot,’ zegt ze alsof ze het over een paar favoriete sandalen heeft. ‘Hout is een uitstekende isolator, geschikt voor de tuin.’ Waar kan ik anders zijn dan Nederland?

Haar plot is omgeven door oude, verweerde cirkels, strak gesneden buxushagen, die een voorbeeld zijn van gelukkige Nederlandse manie. Beleefd (Verfijning). In formele bedden trekken allium en delphinium de aandacht in perfect rechte lijnen.

Veel favoriet van Nederlandse tuiniers Pavlonia tomentosa (vingerhoedskruid) bloeit aan het einde van de tuin; De blauw-violette bloemen steken af ​​tegen een 17e-eeuwse bakstenen muur.

De monumentale houten tulpen zijn te koop in Amsterdam

‘Plan je tulpen in het voorjaar?’ Ik maak een fout bij het luisteren. ‘Die stoute meiden? Zo vies! Ik vind ze niet leuk.’

De tuin was een van de 30 die aan Amsterdam werden toegevoegd Open tuindagen (Open Tuindagen) Eerder dit jaar. Helaas is deze afgelast, maar er is veel hoop dat deze in juni weer zal lopen.

Je zou nooit raden dat er tuinen van de straat zijn, achter de grote huizen in de Kaiserskr மற்றும்t en Herengrach grachten.

Alle opbrengsten van de kaartverkoop in normale jaren gaan naar het terugwinnen van historische tuinen elders in de stad.

De muurtuin was Hortus Botanicus, opgericht in 1638 als Hortus Medicus om geneeskrachtige kruiden te leveren aan artsen. In de tuin kunt u de geur opsnuiven van de watersnip, genoemd naar de 17e-eeuwse botanicus die voor het eerst de 796 plantensoorten opsomde die hier werden gekweekt.

De stijgende circulaire kas, gedateerd 1911, is 350 jaar oud Encefalordosis aldensteini -Psychot als een grote handpalm. Het bekendste stadspark van Nederland en de ‘Groene Long’ van Amsterdam is het 120 hectare grote Wonderl Park.

In de weekenden zit het vol met joggers, rolschaatsers, doc-walkers en picknickers, waardoor het Nederlandse woord in de praktijk wordt gehouden. Frisse lucht inademen, Slechte (binnen)lucht vervangen door goede (buiten)lucht en de positieve impact van de natuur ervaren.

De muurtuin van Hartus Botanicus, hierboven afgebeeld, werd in 1638 opgericht om geneeskrachtige kruiden te leveren aan artsen

Ik kreeg een tip van een lokale gids, Bart de Schwartz, dat als ik de Nederlandse belangstelling voor tuinieren wilde zien, ik met de fiets van Wonderpark moest komen en tien minuten naar Sloterdijkermeer – 274 volkstuinen moest rijden. Hier, IJserwten (Snow erwt) hangt in lijsten en gedijt goed in kruidentuinen.

Het is een gezellige plek, met banken en stoelen in comfortabele kringen waar tuinmannen kunnen zitten Een drankje (Een waardig drankje, meestal genver), en een vriendelijke informele hoy schreeuwt constant mijn weg terwijl ik verken.

Ten zuiden van de stad begon het Amsterdamse Bose als een naoorlogs werkscheppend project, een enorm park geplant op 2500 hectare land dat op de zee was teruggewonnen. Omdat het terrein heerlijk vlak is, is het een prachtige manier om op de fiets te verkennen door de bossen, over de weilanden, over bruggen en wandelpaden die je erheen brengen.

De Amsterdamse Bose, hierboven, is een enorm park geplant op land dat is teruggewonnen uit de zee

Kate Vickers bewondert het uitzicht op het Niue Mir-meer terwijl ze pannenkoeken eet (hierboven afgebeeld)

Voor een uitzicht op het Niue Mir-meer stop ik? Pannekoeken (Pannenkoeken) Op het terras van Paviljon Aquarius. Beneden glijden de kajaks weg en verdwijnen in de geulen aan de rand van het hoge riet, vliegende grijze reigers. Terug in de stad, bij SheepstimmerManstrod (Shipright Street) in de haven, krijg ik het ergste geval van huisjaloezie.

In de jaren negentig kregen bewoners van de gemeente de vrije hand om hun droomwoning aan het water met rieten daken te bouwen.

Niets was open voor het publiek, dus ik zou rubberen nekken doen kijkend naar de hoge groene oases van deze moderne pick-up kronen in 17e-eeuwse grachtenpanden.

Volgens Kate vinden sommigen de drijvende bloemenmarkt van Amsterdam (hierboven afgebeeld) ‘zeer toeristisch’.

Tuinbouwfoto’s mogen dan de neus omdraaien op de drijvende bloemenmarkt van Amsterdam in Whistlestrod (ze huilen veel), maar sinds 1862 is het respectabel. Bundels van 40 tulpen zijn slechts een kostenpost en u kunt kwaliteitsbollen bewaren om thuis te planten.

In een stad die de mooiste bloemen verkoopt, zelfs in bloemenwinkels op de stoep, is het moeilijk om een ​​bloemist te isoleren.

Kijkend naar het luxe boeket roomroze pioenrozen dat ik daar als cadeau voor een vriend kocht, herinner ik me de woorden die hij zei toen hij Van Goghs zonnebloemen voor het eerst zag bij de schilder Paul Cague.

Eenvoudige genoegens zoals surfen in het park of naar de tuin gaan worden nu meer gewaardeerd dan ooit, en zijn woorden lijken bitter.

‘Dat is het. . . Boe,’ zei hij. Veel Amsterdammers. . .