Potgaten: ongelijke verdeling van cannabiswinkels is een uitdaging voor de industrie – zakelijk nieuws

Foto: The Canadian Press

Hennep wordt op maandag 1 april 2019 tentoongesteld in een uitstalpot in een erkende winkel in Toronto. Na meer dan drie jaar legalisering van cannabis hebben gemeentelijke verbodsbepalingen voor wietwinkels ertoe geleid dat veel gemeenschappen in heel Canada geen fysieke voorraad hebben. terwijl andere gebieden vol staan ​​met cannabiswinkels. The Canadian Press / Chris Young

Wanneer bestellingen voor leveringen vanuit het lager gelegen British Columbia naar de Dutch Love-cannabisdealer stromen, komt een betrouwbaar aantal van hen van klanten in de buitenwijken van Surrey en Richmond.

Het bedrijf kan zijn goederen aan die gemeenschappen leveren, maar kan daar geen fysieke winkel openen vanwege lokale regelgeving die verhindert dat fysieke cannabisactiviteiten binnen hun grenzen worden geopend.

“We verliezen eigenlijk geld op deze leveringen… en hopelijk zullen deze gemeenten op een gegeven moment kiezen en zullen we ze kunnen bereiken”, zegt Harrison Stocker, Chief Growth Officer bij Dutch Love.

Meer dan drie jaar na de legalisering van cannabis hebben gemeentelijke verbodsbepalingen voor wietwinkels ervoor gezorgd dat veel gemeenschappen in heel Canada geen fysieke voorraad hebben, terwijl andere gebieden vol staan ​​met cannabiswinkels.

Cannabisbedrijven zitten in het midden – waarvan er vele nog niet winstgevend zijn – en consumenten die producten moeten bestellen voor levering, gaan naar het dichtstbijzijnde gebied met fysieke retailers of wenden zich tot de illegale markt.

Klanten in het Peel District, een uitgestrekt gebied ten westen van Toronto, zijn een uitstekend voorbeeld.

Omar Khan, Senior Vice President Corporate and Public Affairs bij High Tide Inc. , in een e-mail: “De Canna Cabana-site in Brampton (Ontario) ontvangt dagelijks bezoekers uit Mississauga vanwege de weigering van die stad om zich aan te melden.”

“Helaas zullen veel inwoners van Mississauga er waarschijnlijk voor kiezen om niet-gereguleerde en niet-geteste cannabisproducten van illegale marktbronnen te kopen vanwege het gemak.”

De Ontario Cannabis Store, de officiële groothandel in gebruiksvoorwerpen in de provincie, schat dat 52,9 procent van de wietaankopen tussen 1 april en 30 juni op de illegale markt zijn verwerkt.

De Ontario Alcohol and Gaming Commission, die toezicht houdt op het verlenen van vergunningen aan retail-cannabisdealers, zei dat 66 van de 414 gemeenschappen in de provincie doorgaan met het verbieden van retail-cannabis, tegen 77 bij het begin van de legalisatie.

De Manitoba Liquor, Games and Hemp Authority zei dat zes gemeenten in die provincie een verbod hebben op retail-cannabissites.

De Canadian Press vroeg om gegevens over gemeentelijke verboden van elke provincie en elk territorium. Alleen Ontario en Manitoba stuurden nummers.

De rest reageerde ofwel niet, zei dat ze dergelijke gegevens niet verzamelden of zei dat ze buurten niet toestonden om zich af te melden voor wietdetailhandel, maar hen toestonden om zakelijke licenties voor cannabiswinkels te weigeren.

De redenen voor een verbod op de detailhandel in gebruiksvoorwerpen verschillen per gemeente.

Burgemeester Bonnie Crombie van Mississauga zei dat haar gemeente ervoor koos niet deel te nemen omdat “er veel onbekenden zijn over het retailmodel voor cannabis”, terwijl Vaughan, Ont. Burgemeester Maurizio Bevilacqua beweerde dat “families geen grotere toegang tot cannabis in onze gemeenschap willen.”

Andere gemeenschappen hebben het verbod toegeschreven aan angst voor misdaad en vrezen dat het een toevluchtsoord zou worden voor verre wietliefhebbers, maar waarnemers van de cannabisindustrie zeggen dat het vermijden van cannabiswinkels deze problemen mogelijk maakt.

“Alleen omdat je de detailhandel uit je stad hebt verbannen, wil nog niet zeggen dat er daar geen cannabis wordt verkocht”, zegt Deepak Anand, CEO van Materia Cannabis Ventures.

“In wezen kiest u, als gemeenteraadsleden of gemeentelijke overheden, ervoor om de illegale markt verder te versterken.”

Cannabisondernemer Mimi Lam ziet het nut niet in om te voorkomen dat cannabiswinkels open gaan.

“We zien gemeenten er niet voor kiezen om niet deel te nemen aan cafés, bars of nagelstudio’s”, zegt de mede-oprichter van supermarktketen Superette Pot in een e-mail. Waarom zou hennep anders moeten zijn?

Veel LAM-winkels zijn gevestigd in het centrum van Toronto, waar zich een heel andere situatie voordoet.

De stad wemelt van de cannabiswinkels, vooral langs Queen Street West, en veel winkels die gewijd zijn aan de buurt en de omgeving.

De verspreiding was zo intens dat Kristen Wong Tam en Paula Fletcher, leden van de gemeenteraad van Toronto, in november een voorstel deden om de vergunningen voor nieuwe cannabiswinkels een jaar stop te zetten of totdat een regionale wet gemeenten inspraak geeft over de locatie en distributie van particuliere cannabis winkels.

De gemeenteraad wijzigde de motie om het verblijfsverbod op te heffen. Het provinciewetsvoorstel wacht op een tweede lezing.

Velen zijn van mening dat hoe langer de huidige onevenwichtigheid niet wordt aangepakt, hoe moeilijker het voor retailers wordt om winst te maken en winstgevende markten aan te boren.

Stocker zei bijvoorbeeld dat het onderzoek van Dutch Love heeft aangetoond dat secundaire en tertiaire markten zoals voorstedelijke gebieden “potentieel sterker” zijn dan grote stadscentra, maar dat potwinkels in veel van die gebieden nog steeds verboden zijn.

Op plaatsen waar winkels niet verboden zijn, ontdekte analist Douglas Mehm van RBC Capital Markets dat de gemiddelde maandelijkse omzet per cannabiswinkel deze zomer onder de $ 200.000 daalde, een daling van $ 300.000 twee jaar geleden.

In dezelfde periode ontsloegen producenten met een vergunning duizenden arbeiders, sloten veel faciliteiten en schreven miljoenen dollars af in een poging om het aanbod op de vraag af te stemmen en winstgevendheid te bereiken.

Hoewel de verkoopprognose van Mih steeg voor de rest van 2021 en de komende twee jaar, duidde het op lagere beoordelingen voor gelicentieerde producenten. Hij voorspelde in zijn nota aan investeerders van oktober dat sommige winkels zouden sluiten en dat de winkels die zouden blijven wat economische levensvatbaarheid zouden verliezen.

Mike Armstrong, assistent-professor aan de Brock University, is het daarmee eens.

Het verzamelde door de consument gerapporteerde gegevens van Statistics Canada en ontdekte dat het groeiende aantal cannabiswinkels goed was voor 46 procent van de kwartaalomzetveranderingen. Slechts acht procent van de conversies kan worden toegeschreven aan nieuwe klanten.

“Het openen van meer winkels is erg belangrijk om achtergestelde markten te bereiken, dus in provincies die niet genoeg winkels hebben, zullen er zeker meer winkels worden geopend”, zei hij.

“Maar als je eenmaal winkels hebt, lijken die winkels niet veel toe te voegen aan de vraag.”

Terwijl mensen mopperen over de ongelijke verdeling van winkellocaties, gelooft Armstrong dat dit niet voor altijd een probleem zal zijn.

Hij voorspelde dat de ondernemers uiteindelijk een realistischer beeld zouden krijgen van vraag, winstgevendheid en concurrentie, en dat de grote ketens kleine pottenwinkels zouden opkopen.

Sommigen zullen beslissen: ‘Dit is niet de grote goudkoorts die ik dacht dat het zou zijn’, zei Armstrong.

“De markt gaat zich vanzelf ordenen, net zoals elke andere industrie zou doen.”