Partizanen bereiden ‘verrassingen’ voor ter gelegenheid van de ‘eenwording’ van Oekraïense landen met Rusland

Oekraïens ondergronds verzet Hij zei dat Ze hebben iets in petto voor de Russische viering van de Dag van de Eenwording op 30 september – een feestdag die de Russische president Vladimir Poetin onlangs in de wet heeft ondertekend om de Russische annexatie van Oekraïens grondgebied te herdenken.

Hij voegde eraan toe: “We plannen bepaalde evenementen, maar tot nu toe kunnen we niet precies bepalen wat.” Vertegenwoordiger van de gele streep feest Motie zei met een glimlach.

De Yellow Ribbon-beweging voert verzetsdaden uit tegen de Russische bezettingsmacht, waaronder het publiceren van de ondergrondse krant ‘Voice of the Partisan’ en het in het geheim ophangen van Oekraïense vlaggen en gele linten op straat op drukke plaatsen.

“We herinneren de bezetters er voortdurend aan dat dit niet hun land is en dat het tijd is dat ze naar huis terugkeren”, zei de vertegenwoordiger van Yellow Ribbon.

Op 28 september ondertekende Poetin een wet tot vaststelling van een “Eenheidsdag” voor door Rusland geannexeerde regio’s zoals Loehansk, Donetsk, Zaporizja en Cherson – deze dag zal naar verwachting op 30 september worden gevierd.

De datum werd gekozen om samen te vallen met de eerste verjaardag van de ondertekening van de zogenaamde ‘overeenkomsten om nieuwe gebieden aan de Russische Federatie te annexeren’, die plaatsvonden op 30 september 2022 tijdens een ontmoeting tussen Poetin en vertegenwoordigers van de Russische Federatie. Beroepsautoriteiten.

Met groot risico voor zichzelf voeren veel Oekraïners echter verzetsdaden uit tegen de bezettingsautoriteiten en demonstreren ze verkiezingen.

Meer over dit onderwerp

Poetin verleent de “Australische Kozak” het Russische staatsburgerschap

De stap lijkt erop gericht om Semyon Boykov – die zich verschanst in het Russische consulaat in Sydney – te helpen beschuldigingen van mishandeling te vermijden en tegelijkertijd Kremlin-stijlen en verdeeldheid zaaiende complottheorieën te promoten.

Een aanhanger van Yellow Ribbon zei dat het Russische leger van plan is culturele programma’s te organiseren op de belangrijkste pleinen van steden met zang, dans en amusement om de illusie van steun te creëren.

Maar publiekelijk protesteren tegen deze gebeurtenissen is zeer gevaarlijk.

“Hoe dichterbij de Oekraïense strijdkrachten komen, hoe bozer en harder de passagiers worden, en het belangrijkste voor ons is de veiligheid van onze klanten”, aldus een woordvoerder van Yellow Ribbon.

Kiev Post Ik sprak ook met een andere cliënt uit de regio Kherson, die zichzelf voorstelde als ‘Katerina’.

“Zelfs een kleine ansichtkaart, plakband of graffiti kan woede en ontevredenheid onder de Russen veroorzaken, maar het belangrijkste is dat het hun paniek vergroot”, zei ze. “Paniek onder de bezetters is wat we hard nodig hebben.”

“Ik volg de veiligheidsaanbevelingen van de werknemer: ik maak mijn telefoon voortdurend schoon, ik abonneer me niet op Oekraïense media, ik plan routes van tevoren, ik kies drukke straten en beweeg meestal als het donker wordt, ik controleer of er geen toezicht is camera’s en patrouilles.” Ze zei.

Katerina zei dat Russische speciale troepen haar huis doorzochten. Ze zeiden dat de eerste keer gewoon vanzelfsprekend was. Maar de volgende keer dat ze dat deden, dacht ik dat ze iets zochten.

“Ik denk dat een van mijn oude kennissen hen vertelde over mijn pro-Oekraïense standpunt, maar ze vonden geen enkel bewijs in mijn appartement”, zei ze.

Katernia zegt dat ze niets verdachts in huis bewaart en al het bewijsmateriaal onmiddellijk vernietigt. Ze weet dat er altijd het risico bestaat dat ze wordt gearresteerd en ondervraagd (wat met sommige van haar collega’s is gebeurd), maar dat weerhoudt haar er niet van.

Ze voegde eraan toe: “Je bent altijd bang omdat Russische troepen altijd bij je in de buurt zijn en je in de gaten houden.”

Maar “angst zou niet iets moeten zijn dat onze beslissingen in ons leven zou moeten leiden, dus heb ik de keuze gemaakt om deel uit te maken van iets dat meer is dan alleen maar passief wachten op onze strijdkrachten.”

“Je voelt je belangrijk. Er is een algemene overtuiging dat één persoon niets kan veranderen, maar ik ben het hier niet mee eens. Mijn acties inspireren anderen in de bezette gebieden om zich tegen de indringers te verzetten”, zei ze.