Oud-Nederlandse student Jordan Elbridge keert na 33 jaar terug

Gilesen-Kriek kwam oorspronkelijk uit Bis, Nederland – ongeveer 5.678 kilometer verderop – en bracht tijdens het academiejaar 1989-1990 een gedenkwaardig jaar door als uitwisselingsstudent aan de Jordan Elbridge University. Nu, meer dan dertig jaar later, zijn Gilisen-Crick en haar dochter, Katie Gilisen, teruggekeerd naar onze school om herinneringen op te halen, opnieuw contact te maken en de blijvende impact van haar ervaring te delen.

Tijdens haar jaar bij Jordan-Elbridge werd Gilisen-Crikey al snel een geliefd lid van onze gemeenschap. Haar warmte, nieuwsgierigheid en enthousiasme voor het omarmen van een nieuwe cultuur hebben een onuitwisbare indruk achtergelaten op zowel studenten als personeel. Ze nam actief deel aan verschillende schoolactiviteiten, waaronder deelname aan de tennis-, volleybal- en softbalteams voor meisjes, en sloot levenslange vriendschappen met haar Amerikaanse leeftijdsgenoten.

“Ik had geen idee waar ik ging werken, en het buitenlandse uitwisselingsprogramma zei: ‘Het lijkt erop dat je naar de staat New York gaat!'”, herinnert Gilisen-Crick zich. “In eerste instantie had ik het moeilijk met de taalbarrière, maar het personeel en de leerlingen hebben mij enorm geholpen en mij in korte tijd het gevoel gegeven dat ik deel uitmaakte van de schoolgemeenschap.”

Nu is Gilisen-Crick terug om die goede herinneringen opnieuw te beleven. Marieke en Katji kregen een rondleiding van School Resource Officer Tim Siddall, die hen de vele nieuwe toevoegingen aan Jordan-Elbridge sinds 1990 liet zien. Ze keek naar het zuiden, waar bussen hen jarenlang hebben afgezet en opgehaald. Daarvoor liepen we naar de “grote en indrukwekkende” concessiestand. We gingen naar de kunstkamer, waar ze zich nog herinnert hoe ze klei moest vormen, en naar de sportschool, waar ze speels op de volleybal sloeg voordat de wedstrijden van het meisjesvolleybalteam begonnen.

En in de manier waarop ze zich de gemeenschap herinnerde die haar zo vriendelijk verwelkomde, leek er een gevoel van troost te zijn – of zoals de Nederlanders zeggen: ‘gezelligheid’ – binnen de positieve onderwijsomgeving waar ze zich zo graag aan herinnert. Voor Nederlanders vertegenwoordigt ‘gezelligheid’ een breed scala aan prettige, speelse of vriendelijke situaties, verenigd door hun gevoel van persoonlijk comfort en saamhorigheid.

“Ik wil het district bedanken voor het feit dat ze mij na al die jaren met open armen hebben ontvangen”, zei Gilisen-Crick. “Er hangt zoveel nostalgie in deze grote zalen, en het betekent veel om mijn dochter te kunnen laten zien waar haar moeder al die jaren geleden leerde, leefde en groeide.”

Het bezoek van Gilisen-Crick aan het Jordan-Elbridge Central School District is een bewijs van de blijvende impact van culturele uitwisselingsprogramma’s en verbindingen die tijd en afstand overstijgen. Het herinnert ons eraan dat de wereld een kleinere, meer verbonden plek wordt als we ons hart en huis openen voor internationale bezoekers.