Onvervulde behoefte aan vaccinatiestrategieën tegen het humaan papillomavirus

Er is een onvervulde behoefte aan het implementeren van vaccinatiestrategieën tegen het humaan papillomavirus (HPV), volgens een recente studie gepubliceerd in Kanker geneeskunde.

Wereldwijd is baarmoederhalskanker de vierde meest voorkomende vorm van kanker bij vrouwen tussen 15 en 44 jaar, en meer dan 75% van de gevallen wordt in een gevorderd klinisch stadium gediagnosticeerd. In 2020 rapporteerde de Wereldgezondheidsorganisatie ruim 0,6 miljoen nieuwe gevallen en ruim 0,34 miljoen sterfgevallen als gevolg van baarmoederhalskanker.

HPV 16- en 18-infecties zijn in verband gebracht met meer dan de helft van de gevallen van hoogwaardige baarmoederhalskanker. HPV wordt overgedragen via seksueel contact en verdwijnt vaak spontaan, maar er is een groot risico dat de infectie zich ontwikkelt tot chronische, precancereuze laesies die tot baarmoederhalskanker kunnen leiden.

Vaccinatie is de meest effectieve manier om HPV te voorkomen. Om het risico op baarmoederhalskanker te verminderen, moeten meisjes van 9 tot 14 jaar een combinatie van betaalbare HPV-vaccinatie met hoge dekking krijgen.

Onderzoekers voerden een onderzoek uit om de uitdagingen, houdingen en praktijken ten aanzien van HPV-vaccinatie te karakteriseren, evenals de daarmee samenhangende onderzoekslacunes. Databases die sinds 2015 zijn geëvalueerd op literatuur over HPV-vaccinatie zijn onder meer Medlineplus, PubMed en Embase.

De gebruikte zoektermen omvatten ‘HPV’ EN ‘vaccinatie’, ‘HPV-vaccinatie’ EN ‘toedieningsstrategieën’, ​​‘HPV-vaccinatie’ EN ‘dekking’. In aanmerking komende literatuur omvatte onderzoeksartikelen, casusrapporten, richtlijnen en consultaties van nationale gezondheidsautoriteiten, surveillancerapporten en persberichten van internationale gezondheidsorganisaties.

Geschiktheidscriteria waren onder meer een beschrijving van HPV-vaccinatie en preventiestrategieën voor baarmoederhalskanker, grijze literatuur, gepubliceerd in het Engels en gepubliceerd tussen 2015 en 2023. Uitsluitingscriteria waren onder meer het verstrekken van irrelevante informatie, het ontbreken van peer review en het niet beschikbaar zijn van de volledige tekst. Drie onderzoekers beoordeelden onafhankelijk van elkaar artikelen en documenten.

Er werden 30 artikelen opgenomen in de eindanalyse, die werd uitgevoerd in 11 landen. De primaire uitkomsten voor de meeste geïncludeerde onderzoeken waren kennis van HPV-vaccinatie, toedieningsstrategieën, beperkingen en uitdagingen.

Mondiale preventiestrategieën voor baarmoederhalskanker streven ernaar dat 90% van de vrouwen op 15-jarige leeftijd volledig gevaccineerd is tegen HPV. De Wereldgezondheidsorganisatie heeft aanbevolen dat nationale immunisatieprogramma's HPV-vaccins omvatten, en veel landen, waaronder de Verenigde Staten, hebben hun programma's aan deze aanbeveling aangepast.

Vaccins worden vaak afgeleverd in zorginstellingen, in outreach-initiatieven of in een combinatie van deze twee methoden. In landen met een hoog inkomen worden op scholen of faciliteiten gebaseerde benaderingen geïmplementeerd, terwijl in landen met lage inkomens vaak een combinatie van deze benaderingen wordt geïmplementeerd.

Op faciliteiten gebaseerde benaderingen omvatten een regime van twee doses, toegediend in een gezondheidszorginstelling zoals een gezondheidscentrum of kliniek. In de Verenigde Staten resulteerde deze aanpak in een toedieningspercentage van de eerste dosis van 73% en een toedieningspercentage van de tweede dosis van 50% in 2022. Bijkomende strategieën in de Verenigde Staten om de vaccinatiegraad te verbeteren zijn onder meer gemeenschapsgerichte campagnes en het wegnemen van kostenbarrières. .

Bij schoolbezorging wordt het vaccin aan kinderen op scholen toegediend en in Brazilië bedraagt ​​de dekkingsgraad ongeveer 99%. In Zwitserland werd een combinatie van deze methode met op faciliteiten gebaseerde methoden waargenomen, met een percentage van 74% voor de eerste dosis en 71% voor de laatste dosis. Dit succes wordt toegeschreven aan gemakkelijke en gratis toegang tot vaccins, gecoördineerde levering en toegenomen kennis.

Op faciliteiten gebaseerde strategieën hadden een dekkingsgraad van meer dan 70% onder 36% van de adaptieven, schoolgebaseerde strategieën onder 30% en gemengde strategieën onder 53%. Uitdagingen waarmee vaccinatiestrategieën worden geconfronteerd, waren onder meer uitdagingen op het gebied van het gezondheidszorgsysteem, vaccinuitdagingen en individuele uitdagingen.

Er moeten strategieën worden ontwikkeld om vaccinatie effectief aan te bieden, en er moeten online- en sociale-mediaplatforms worden overwogen om berichten te verspreiden die HPV-vaccinatie aanmoedigen. De dekking moet hoog zijn en gelijkmatig om lekkage te voorkomen.

Bovendien kan het ondersteunen van vaccins die betere bescherming bieden, leiden tot minder HPV-infecties. Bijwerkingen, waaronder koorts, misselijkheid, hoofdpijn, spierpijn, pijn, zwelling, duizeligheid, erytheem, jeuk en blauwe plekken, kunnen de aarzeling over het vaccin vergroten, waardoor het belangrijk is om informatie over deze gebeurtenissen niet verkeerd te verspreiden.

Uit de beschikbare gegevens blijkt dat het vaccin met een enkele dosis effectief is bij het voorkomen van HPV, maar er is meer onderzoek nodig. Bovendien moeten er nieuwe vaccins worden ontwikkeld om HPV-subtypes te behandelen, en moeten kinderen van 9 of 10 jaar indien mogelijk worden gevaccineerd.

In deze review werd gewezen op de uitdagingen waarmee HPV-vaccinatie wordt geconfronteerd en die interventies vereisen om de opname van vaccins te verbeteren. De onderzoekers concludeerden dat effectieve implementatie van interventies zou kunnen leiden tot de introductie van een effectieve aanpak om een ​​hoge vaccinatiegraad te bereiken.

referentie

Aggarwal S, Agarwal P, Gupta N. Een uitgebreid verhalend overzicht van uitdagingen en facilitators bij de implementatie van verschillende vaccinatieprogramma's voor het humaan papillomavirus wereldwijd. Kanker Med. 2023;00:1-14. doi:10.1002/cam4.6862