Onderzoeksuitdagingen beweren dat vroege menselijke jagers prehistorische olifanten hebben gedood en wijzen op klimaatverandering

TORONTO – Prehistorische olifanten zoals mastodonten en wolharige mammoeten werden weggevaagd door golven van extreme wereldwijde milieuveranderingen, in plaats van te worden opgejaagd door vroege mensen, suggereert een nieuwe studie.

De studie, getiteld “The Rise and Fall of Pernicious Ecodiversity”, die donderdag in het tijdschrift Nature Ecology & Evolution werd gepubliceerd, daagt de bewering uit dat vroege menselijke jagers duizenden jaren lang op prehistorische olifanten jaagden met uitsterven. In plaats daarvan presenteert het bevindingen dat het recente uitsterven van mammoeten en mastodonten aan het einde van de laatste ijstijd het einde markeerde van de klimaatgeïnduceerde wereldwijde achteruitgang van olifantensoorten gedurende miljoenen jaren.

Een internationale groep paleontologen van de universiteiten van Alcala in Spanje, Bristol in het VK en Helsinki, Finland, voerde het onderzoek uit om de opkomst en ondergang van olifanten en hun voorouders gedurende 60 miljoen jaar evolutie te analyseren, volgens een verklaring.

De studie toont aan dat, hoewel olifanten tegenwoordig worden ingedeeld in drie bedreigde diersoorten in de Afrikaanse en Aziatische tropen, hun voorouders een groep gigantische herbivoren waren die bekend staan ​​​​als proboscis, waaronder uitgestorven mastodonten, stegodons en deinotheres.

Door fossielenverzamelingen te bestuderen in musea over de hele wereld, zoals het Natural History Museum in Londen en het Institute of Paleontology in Moskou, heeft het onderzoeksteam eigenschappen zoals lichaamsgrootte, schedelvorm en tanden vastgelegd en geanalyseerd, en ontdekten dat de proboscis in een van de acht groepen van adaptieve evolutie. strategieën.

“Gedurende 30 miljoen jaar, in de eerste helft van de Horopod-evolutie, evolueerden slechts twee van de acht groepen”, zei co-auteur Dr. Zhang Hanwen in de verklaring. “De meeste microscopisch kleine organismen in deze tijd waren onopvallende herbivoren en varieerden van de grootte van een mopshond tot de grootte van een varken. Sommige soorten waren zo groot als een nijlpaard, maar deze afstammingslijnen waren evolutionair onvolgroeid. Ze vertoonden allemaal weinig gelijkenis met olifanten .”

De evolutie van oude olifantensoorten veranderde echter drastisch toen de migratiecorridor over de Beringlandbrug opende nadat de Afro-Arabische plaat ongeveer 20 miljoen jaar geleden in botsing kwam met het continent Eurazië.

Het onmiddellijke effect van de slangverspreiding [migration] “Beyond Africa is voor het eerst in onze studie gekwantificeerd”, zei hoofdonderzoeksauteur Dr. Juan Cantalapedra in de verklaring.

De komst van een nieuw continent betekende nieuwe evolutionaire processen om zich aan te passen aan nieuwe omgevingen.

“Het doel van het spel in deze hoogconjunctuur van ontwikkelingsvooruitgang was ‘aanpassen of sterven’. Habitatverstoringen waren meedogenloos, gerelateerd aan het steeds veranderende mondiale klimaat, voortdurend nieuwe adaptieve oplossingen promotend, terwijl slangen die geen gelijke tred hielden met habitats werden letterlijk achtergelaten om te sterven”, legt Chang uit in de release.

De onderzoekers ontdekten dat drie miljoen jaar geleden milieuverstoringen van de komende ijstijden de slangen hard raakten, wat leidde tot evolutionaire tactieken bij soorten zoals de wolharige mammoet, die ruig haar en grote hoektanden had om dichte met sneeuw bedekte vegetatie te herstellen, volgens de studie . Zegt.

Door uitstervingspieken of tijdsperioden te analyseren, zouden oude soorten 2,4 miljoen jaar geleden en 160.000 en 75.000 jaar geleden in Afrika, Eurazië en Amerika een “hoger uitstervingsrisico” van virulente organismen hebben, ontdekte het team dat de bevindingen niets met elkaar te maken hadden. tot de uitbreiding en ‘vaardigheden’ van de vroege mens. Verbeterde opsporing van carnivoren.

De resultaten verrasten de onderzoekers.

“We hadden dit resultaat niet verwacht. Het lijkt erop dat het brede wereldwijde patroon van virulente uitstervingen in de recente geologische geschiedenis kan worden gereproduceerd zonder rekening te houden met de effecten van vroege menselijke diaspora, eraan toevoegend dat de studie “enkele recente beweringen met betrekking tot de rol van oude mensen bij het uitroeien van prehistorische tijden,’ zei Chang. Geschiedenis. Olifanten, sinds ongeveer 1,5 miljoen jaar geleden de jacht op groot wild een belangrijk onderdeel werd van de levensonderhoudsstrategie van onze voorouders.