Onderzoekers onderzoeken de gevolgen van het dragen van maskers op bevolkingsniveau

McMaster University-onderzoekers die de dynamiek van de overdracht van infectieziekten bestuderen, hebben de gevolgen op populatieniveau onderzocht van het potentiële – en niet zo duidelijke – voordeel van het dragen van maskers.

Voor de studie ontwikkelden de onderzoekers een model om de ‘opwarming’ van COVID-19 te onderzoeken – een episodische maar heilzame vorm van immunisatie die wordt bereikt door kleinere doses van het virus in te ademen dan zonder masker kan worden ingeademd.

In de 18e eeuw werd bewust een vorm van variola gebruikt om de pokken te bestrijden. Het gaat om het infecteren van een gezond persoon met kleine doses levend virus uit de droge korst of puistje van een persoon met pokken. Personen die besmet waren met pokken hadden vaak een veel minder ernstige ziekte dan degenen die op natuurlijke wijze waren geïnfecteerd, maar waren niettemin immuun voor verdere infectie.

In het begin van de COVID-19-pandemie werd gesuggereerd dat mensen die besmet waren terwijl ze gemaskerd waren, een milde ziekte zouden kunnen hebben en zouden kunnen worden beschouwd als “pokken”.

Met het nieuwe wiskundige model kunnen de onderzoekers de mogelijke impact van dit effect op de bevolking als geheel inschatten.

Als het effect van spataderen sterk is, zou het aantal ernstige gevallen, en dus de druk op de gezondheidszorg, dramatisch kunnen dalen als de meeste mensen maskers zouden dragen – zelfs als de maskers niet konden voorkomen dat ze geïnfecteerd raakten.”

David Earn, eerste auteur van de leerstoel voor studie en onderzoek aan de School of Science, Mathematical Epidemiology, McMaster University

David Hij verdiende ook McMaster hoogleraar wiskunde en de Canadian Global Epidemiology and Biological Threats Association.

Het model suggereert dat effectieve maskering de verspreiding van COVID-19 aanzienlijk kan vertragen, de omvang van de epidemische piek kan verminderen door “de curve af te vlakken” en de verspreiding van ernstige gevallen vanaf dat punt kan verminderen.

zegt Zachary Levine, hoofdauteur van de studie en voormalig student in het McMaster Arts and Sciences-programma. Levin is nu een afgestudeerde student aan het Weizmann Institute of Science in Israël.

“Terwijl we ons voorbereiden op de volgende pandemie, kunnen we begrijpen hoe verschillende strategieën voor infectiebeheersing de ziektedynamiek kunnen beïnvloeden, ons helpen te begrijpen welk beleid het waard is om na te streven”, zegt hij.

De resultaten van dit onderzoek zijn van toepassing op elke luchtweginfectie die wordt overgedragen door inademing van infectieuze deeltjes. Voor toekomstige variabelen van COVID of andere infectieziekten kan het model worden gebruikt om te bestuderen hoe een toename van het aantal milde gevallen de algehele dynamiek van ziekteverspreiding beïnvloedt.

“Als het dragen van een masker je beschermt naast degenen in de kamer om je heen, kan dit ook aanzienlijke gevolgen hebben voor iedereen die mogelijk niet in de kamer is”, zegt Levine.

Het onderzoek is online gepubliceerd in Tijdschrift van de Royal Society gebruikersomgeving.