Onderzoek identificeert hersengebieden die de plezierreactie bij een bipolaire stoornis beïnvloeden

Kortstondige stemmingswisselingen, zelfs die die maar een paar seconden duren, veranderen de reactie van de hersenen op plezierige ervaringen bij mensen met een bipolaire stoornis diepgaand, zo blijkt uit een nieuw onderzoek van onderzoekers van de Universiteit van Californië. Zoeken is gepubliceerd In het tijdschrift Biologische psychiatrie Open Science World.

Uit eerder onderzoek blijkt dat stemming ervoor kan zorgen dat we gebeurtenissen positiever of negatiever ervaren, ongeacht of we een bipolaire stoornis hebben. Als we in een goed humeur zijn, worden we ertoe aangetrokken de dingen positiever te zien, wat resulteert in een goede stemmingsverandering en momentum.

Op dezelfde manier hebben we, als we van streek zijn, de neiging om slechte resultaten als erger te beschouwen, waardoor we van streek blijven of nog meer van streek raken.

Dit ‘momentum’ in onze stemming kan van invloed zijn op hoe we gebeurtenissen waarnemen en op de beslissingen die we nemen.

Co-hoofdauteur dr. Liam Mason (UCLA Psychology and Linguistics) zei: 'Stel je voor dat je voor de eerste keer naar een nieuw restaurant gaat. Als je in een goed humeur bent, is de kans groter dat je de ervaring als geweldig beschouwt. ' Nog beter dan het in werkelijkheid is.”

Uit het nieuwe onderzoek bleek echter dat mensen met een bipolaire stoornis gevoeliger zijn voor deze stemmingsbias. Onderzoekers hebben ook de verbindingen in de hersenen ontdekt die leiden tot het stemmingsbiaseffect.

Voor de nieuwe studie onderzochten onderzoekers wat er gebeurt in de hersenen van mensen met een bipolaire stoornis terwijl ze computerroulette spelen, waar ze goede en slechte resultaten behalen.

De onderzoekers gebruikten een techniek genaamd functionele magnetische resonantie beeldvorming (fMRI) om de hersenen van 21 deelnemers met een bipolaire stoornis en 21 controledeelnemers te scannen tijdens het spelen van het spel. Hierdoor konden ze de neurale reacties van deelnemers volgen tijdens momenten van winnen en verliezen. Ze maten hoe de ‘beloningssignalen’ van de hersenen binnen enkele seconden werden beïnvloed door subtiele stemmingswisselingen.

Om dit te bereiken gebruikten de onderzoekers een computationeel model om het stemmingsmomentum dat deelnemers ervoeren te meten op basis van recente resultaten. Ze evalueerden of de hersenen tijdens perioden van opwaarts momentum (een reeks overwinningen) beter reageerden op daaropvolgende overwinningen, en omgekeerd tijdens perioden van negatief momentum.

Het team observeerde verhoogde neurale activiteit in de voorste insula, een gebied van de hersenen dat geassocieerd is met voorbijgaande gemoedstoestanden, tijdens perioden van opwaarts momentum bij zowel controledeelnemers als deelnemers met de diagnose bipolaire stoornis.

Alleen deelnemers met een bipolaire stoornis vertoonden echter een meer uitgesproken effect van dit momentum op hun perceptie van daaropvolgende winsten en verliezen, aangezien onderzoekers een verhoogde activering observeerden in het striatum, een deel van de hersenen dat reageert op plezierige ervaringen.

Belangrijk is dat de onderzoekers ook benadrukten dat de mate van connectiviteit tussen deze twee regio’s – het striatum en de voorste insula – was afgenomen bij deelnemers met een bipolaire stoornis.

Co-auteur dr. Hestia Munningka (UCLA Psychology and Linguistics) zei: “In de controlegroep werden zowel de insula als het striatum in combinatie geactiveerd, wat suggereert dat deelnemers beter in staat waren hun humeur in gedachten te houden wanneer ze beloningen ontvingen.

“Ondertussen lieten deelnemers met een bipolaire stoornis het tegenovergestelde zien: als er een hoger momentum was, waren ze minder in staat dat terzijde te schuiven, afgezien van hoe opwindend de beloningen die ze vonden.”

Onderzoekers geloven dat deze bevindingen kunnen helpen verklaren waarom mensen met een bipolaire stoornis vastzitten in een ‘vicieuze cirkel’ waarin hun stemmingen escaleren, waardoor ze soms grotere risico’s nemen dan normaal.

Dr. Muningka zei: “Wij geloven dat deze bevindingen ons op een dag kunnen helpen verder te gaan dan de huidige interventies die vaak gericht zijn op het reguleren van de stemming ten koste van het remmen van opwindende ervaringen.

“In plaats daarvan zijn nieuwe interventies die mensen met een bipolaire stoornis helpen hun stemming beter te scheiden van hun percepties en beslissingen een manier om naar uit te kijken.”