Nieuwe foto’s van het oppervlak van de zon, gemaakt door een krachtige zonnetelescoop op aarde, onthullen zonnevlekken en andere kenmerken in ongekend detail. Een voettelescoop op het eiland Maui, Hawaï. Bekijk enkele van de nieuwe beelden in de video hierboven. Hoewel de zon steeds actiever wordt nu de zon zijn maximale zonnemaximum nadert in juli 2025 — het hoogtepunt van de 11-jarige zon cyclus — de benadering van de beelden toont de rustigere kanten van het oppervlak. De zon, waar koude en donkere zonnevlekken verspreid zijn in de fotosfeer, of het oppervlak van de zon waar het magnetische veld sterk is, en ze kunnen zo groot zijn als de aarde of groter. Zonnevlekclusters zijn de oorzaak van zonnevlammen en coronale massa-ejecties – wanneer plasma en een deel van het magnetische veld zich afscheiden van de buitenste atmosfeer van de zon, of corona, en door het zonnestelsel stromen, kunnen deze energetische uitbarstingen van de zon de aarde beïnvloeden. Satellietgebaseerde communicatie: de zonnevlekgebieden die in de afbeeldingen worden weergegeven, zijn een contraststudie. Het heldere, hete plasma stroomt naar boven aan het oppervlak van de zon, terwijl het donkere, koelere plasma naar buiten stroomt. In de chromosfeer, de atmosfeerlaag boven het oppervlak, onthullen draadachtige structuren de aanwezigheid van magnetische velden, en fijne, gedetailleerde structuren, waaronder gloeiende stippen op de plaatsen waar het magnetische veld het sterkst is, zijn te zien in donkere zonnevlekken. De zonnevlek is omgeven door heldere filamenten die zijn afgeleid van het magnetische veld dat penumbrale filamenten worden genoemd en die warmte doorgeven.Een andere afbeelding toont een zonnevlek die het grootste deel van zijn omgeving, of penumbra, heeft verloren die lijkt op te lossen. Onderzoekers geloven dat de resterende fragmenten het eindpunt kunnen zijn in de evolutie van zonnevlekken, voordat ze verdwijnen.De Inouye Solar Telescope heeft ook een glimp opgevangen van ‘fotobruggen’, heldere zonnekenmerken die het donkerste gebied van de zonnevlek overspannen. Deze complexe structuren kunnen qua uiterlijk variëren, maar wetenschappers denken dat fotobruggen erop kunnen wijzen dat een zonnevlek op het punt staat te vervallen. Toekomstige waarnemingen kunnen meer gegevens opleveren over de vorming en het belang van optische bruggen. Een bestaande zonnetelescoop tijdens de inbedrijfstellingsfase, volgens de National Science Foundation. Momenteel wordt de telescoop volgens het bureau naar zijn volledige operationele capaciteiten gebracht en wetenschappers hopen dat de mogelijkheden van de telescoop hen in staat zullen stellen om belangrijke vragen over de zon te beantwoorden, inclusief de oorsprong van zonnestormen, en om hun complexiteit te onthullen. Magnetisch veld: De telescoop is ontworpen om continue metingen te doen van de magnetische velden in de corona van de zon en beelden te leveren van de zonneatmosfeer als nooit tevoren. Vergeleken met de beeldvormingsmogelijkheden van andere observatoria, kan Inouye zonnekenmerken drie keer kleiner vastleggen. Zonnegegevens van de Inouye Solar Telescope, evenals twee ruimtemissies genaamd de Solar Orbiter en Parker Solar Probe, kunnen helpen een deel van het uithoudingsvermogen van de zon te onthullen. Mysteries – en dat allemaal met een prachtig uitzicht op onze ster in een nieuw licht.
Nieuwe afbeeldingen van het oppervlak van de zon, gemaakt door een krachtige zonnetelescoop op aarde, onthullen zonnevlekken en andere kenmerken in ongekend detail.
de acht foto’s, Vrijgegeven op 19 meiHet werd genomen met behulp van de Daniel K. Inouye Solar Telescope van de National Science Foundation, een 4,1-voet telescoop op het Hawaiiaanse eiland Maui.
Bekijk enkele van de nieuwe foto’s in de video hierboven
Hoewel de zon steeds actiever wordt naarmate het zonnemaximum nadert in juli 2025 – het hoogtepunt van de 11-jarige cyclus van de zon – laten de afbeeldingen de rustigere kanten van het zonneoppervlak zien.
Donkere, koele zonnevlekken zijn verspreid in de fotosfeer, of het oppervlak van de zon waar het magnetische veld sterk is, en ze kunnen zo groot zijn als de aarde of groter. Zonnevlekclusters zijn de oorzaak van zonnevlammen en coronale massa-ejecties – wanneer plasma en een deel van het magnetische veld zich afscheiden van de buitenste atmosfeer van de zon, of corona, en door het zonnestelsel stromen.
Deze energetische uitbarstingen van de zon kunnen de satellietcommunicatie van de aarde beïnvloeden.
De zonnevlekgebieden die in de afbeeldingen worden weergegeven, zijn contraststudies. Het heldere, hete plasma stroomt naar boven aan het oppervlak van de zon, terwijl het donkere, koelere plasma naar buiten stroomt. In de chromosfeer, de atmosfeerlaag boven het oppervlak, onthullen draadachtige structuren de aanwezigheid van magnetische velden.
Fijne en gedetailleerde structuren, waaronder gloeiende stippen op de plaatsen waar het magnetische veld het sterkst is, zijn te zien in donkere zonnevlekken. Heldere filamenten afgeleid van het magnetische veld genaamd penumbrale filamenten, die warmte geleiden, omringen zonnevlekken.
Een andere afbeelding toont een zonnevlek die het grootste deel van zijn omgeving, of penumbra, heeft verloren, die lijkt op te lossen. De onderzoekers geloven dat de resterende fragmenten het eindpunt kunnen zijn in de evolutie van zonnevlekken, voordat ze verdwijnen.
De Inouye Solar Telescope heeft ook “bruggen van licht” vastgelegd, heldere zonnekenmerken die het donkerste deel van een zonnevlek overspannen. Deze complexe structuren kunnen qua uiterlijk variëren, maar wetenschappers denken dat fotobruggen erop kunnen wijzen dat een zonnevlek op het punt staat te vervallen. Toekomstige waarnemingen kunnen meer gegevens opleveren over de vorming en het belang van optische bruggen.
Gerelateerde video: NASA gebruikt kunstmatige intelligentie om gevaarlijke zonnestormen te voorspellen
Volgens de National Science Foundation behoorden de opnamen die het afgelopen jaar zijn gemaakt tot de eerste waarnemingen met behulp van ‘s werelds grootste en krachtigste zonnetelescoop op de grond tijdens de inbedrijfstellingsfase. Volgens het bureau wordt de telescoop momenteel naar zijn volledige operationele capaciteit getild.
Wetenschappers hopen dat de mogelijkheden van de telescoop hen in staat zullen stellen om belangrijke vragen over de zon te beantwoorden, inclusief de oorsprong van zonnestormen, en om de fijne kneepjes van het magnetische veld te onthullen.
De telescoop is ontworpen om continu de magnetische velden in de corona van de zon te meten en beelden van de zonneatmosfeer te leveren als nooit tevoren. Vergeleken met de beeldvormingsmogelijkheden van andere observatoria, kan Inouye zonnekenmerken drie keer kleiner vastleggen.
Zonnegegevens van de Inouye Solar Telescope, samen met twee ruimtemissies genaamd de Solar Orbiter en Parker Solar Probe, zouden kunnen helpen bij het ontrafelen van enkele van de blijvende mysteries van de zon – terwijl ze tegelijkertijd een prachtig uitzicht bieden op onze ster in een nieuw licht.
More Stories
China is van plan het Tiangong-ruimtestation uit te breiden; Stel deze in op “Space Rule” omdat het ISS wordt uitgeschakeld
De Verenigde Staten detecteren het eerste geval van de H5N1-vogelgriep bij een varken, wat aanleiding geeft tot bezorgdheid voor de mens
NASA zal in 2025 de ruimtewandelingen aan boord van het internationale ruimtestation hervatten na een lek in het ruimtepak