Nieuw onderzoek geeft aanwijzingen voor demografische verschuivingen in Afrika bezuiden de Sahara – ScienceDaily

Een interdisciplinair team van 44 onderzoekers heeft hun bevindingen geïdentificeerd in “Ancient DNA onthullende diepe populatiestructuur in onderzoekers in sub-Sahara Afrika”. De krant is vandaag gepubliceerd in natuur Het rapporteert resultaten van oud DNA van zes individuen begraven in Malawi, Tanzania en Zambia die tussen 18.000 en 5.000 jaar geleden leefden.

“Dit verdubbelt meer dan de oude DNA-gegevens die zijn gerapporteerd uit Afrika bezuiden de Sahara”, zegt David Reich, een professor aan de Harvard University en een onderzoeker aan het Howard Hughes Medical Institute wiens laboratorium de gegevens in het onderzoekspapier heeft gegenereerd. “De studie is bijzonder opwindend als een echt gelijkwaardige samenwerking tussen archeologen en genetici.”

De studie heranalyseerde ook gepubliceerde gegevens van 28 personen begraven op locaties over het hele continent, waardoor nieuwe en verbeterde gegevens voor 15 van hen werden gegenereerd. Het resultaat was een ongekende dataset van DNA van oude Afrikaanse onderzoekers – mensen die jaagden, verzamelden of jaagden. Het is moeilijk om hun genetische erfgoed van mensen tegenwoordig te reconstrueren vanwege de vele bewegingen en populatievermengingen die de afgelopen paar duizend jaar hebben plaatsgevonden.

Dankzij deze gegevens konden de onderzoekers de belangrijkste demografische verschuivingen identificeren die ongeveer 80.000 tot 20.000 jaar geleden plaatsvonden. Ongeveer 50.000 jaar geleden verhuisden en vestigden mensen uit verschillende regio’s van het continent zich in andere regio’s, en ontwikkelden allianties en netwerken over langere afstanden om handel te drijven, informatie uit te wisselen en zelfs reproductieve partners te vinden. De onderzoekers schreven dat dit sociale netwerk hen hielp te overleven en te bloeien.

In deze periode vond een dramatische culturele verandering plaats, zei studieauteur Elizabeth Sauchuk, een Banting-postdoctoraal onderzoeker aan de Universiteit van Alberta en onderzoeksassistent-professor aan de Stony Brook University, toen kralen, kleurstoffen en andere symbolische kunsten over de hele wereld populair werden. Afrika. Onderzoekers hebben lang aangenomen dat grote veranderingen in het archeologische archief ongeveer 50.000 jaar geleden een verschuiving in sociale netwerken en mogelijk veranderingen in populatieomvang weerspiegelen. Deze hypothesen bleven echter moeilijk te testen.

“Tot nu toe hebben we deze voorgestelde demografische verschuivingen nooit rechtstreeks kunnen onderzoeken”, zei ze. “Het was moeilijk om gebeurtenissen in ons diepere verleden te reconstrueren met behulp van het DNA van mensen die tegenwoordig leven, en artefacten zoals stenen werktuigen en kralen kunnen niet het hele verhaal vertellen. Oud DNA geeft direct inzicht in de mensen zelf, die een stukje van de puzzel”.

Er zijn argumenten dat de ontwikkeling en uitbreiding van handelsnetwerken op afstand in die tijd mensen hielp om de laatste ijstijd door te komen, zei Marie Prendergast, auteur van het artikel en universitair hoofddocent antropologie aan de Rice University.

“Mensen beginnen op nieuwe manieren van elkaar afhankelijk te worden”, zei ze. En het kan zijn dat creativiteit en innovatie mensen hebben laten gedijen.

De onderzoekers konden ook vaststellen dat mensen zo’n 20.000 jaar geleden zo weinig meer bewogen.

“Misschien was het omdat de sociale netwerken die eerder werden gecreëerd ervoor zorgden dat informatie en technologieën konden stromen zonder dat mensen zich hoefden te verplaatsen”, zei Sauchuk.

Prendergast zei dat de studie een beter begrip geeft van hoe mensen zich verplaatsen en zich mengen in dit deel van Afrika. Voorheen kwam het eerste Afrikaanse DNA uit wat nu Marokko is, maar de personen in deze studie woonden daar zo ver vandaan als Bangladesh uit Noorwegen, benadrukt ze.

“Onze genetische studie bevestigt dat er in de loop van de tijd een archeologisch patroon is van meer lokaal gedrag in Oost-Afrika”, zegt Jesica Thompson, universitair hoofddocent antropologie aan de Yale University en een van de onderzoekers die de overblijfselen ontdekte. “Aanvankelijk vonden mensen reproductieve partners uit brede geografische en culturele gebieden. Later gaven ze prioriteit aan partners die dicht bij elkaar wonen en die waarschijnlijk cultureel gezien meer op elkaar lijken.”

Het onderzoeksteam omvatte onderzoekers uit Canada, Kenia, Malawi, Tanzania, de Verenigde Staten, Zambia en vele andere landen. Kritische bijdragen aan het onderzoek kwamen van curatoren en co-auteurs in Afrikaanse musea die verantwoordelijk zijn voor de bescherming en het behoud van de overblijfselen.

Buttivar Kalipa, onderzoeksdirecteur van de afdeling Musea en Archeologie van Malawi en auteur van de studie, merkte op dat sommige van de skeletten die voor de studie werden bemonsterd een halve eeuw geleden zijn opgegraven, maar dat hun DNA bewaard is gebleven ondanks de hete en vochtige klimaten van de tropen. .

“Dit werk laat zien waarom het belangrijk is om te investeren in het beheer van menselijke resten en archeologische artefacten in Afrikaanse musea,” zei Kaliba.

Het werk helpt ook om wereldwijde onevenwichtigheden in onderzoek aan te pakken, zei Prendergast.

“Er zijn ongeveer 30 keer meer oude DNA-sequenties gepubliceerd uit Europa dan uit Afrika,” zei ze. “Aangezien Afrika de grootste menselijke genetische diversiteit ter wereld heeft, moeten we nog veel leren.”

“Door artefacten te koppelen aan oud DNA, hebben de onderzoekers een fascinerend kader gecreëerd voor het verkennen van prehistorische mensen in Afrika”, zegt John Yellen, programmadirecteur voor archeologie en archeologie bij de Amerikaanse National Science Foundation, een van de financiers achter het project. “Dit inzicht schetst een nieuwe weg voorwaarts voor het begrijpen van de mensheid en onze complexe gedeelde geschiedenis.”