Niet alleen hier om plezier te maken: Commandant Dutch Edwards | krekel

Dat Nederland Zuid-Afrika tweemaal in één jaar tijd in twee formats versloeg, kan geen toeval zijn. Dit is voor ons zeker aanleiding om nader te onderzoeken wat Nederland goed heeft gedaan, afgezien van de gebieden waar Zuid-Afrika aanzienlijk fout is gegaan.

Het waren er 223, die in de vorige wedstrijd de 322 van Nieuw-Zeeland achtervolgden, maar omdat Nederland dit jaar voor het eerst zijn doel had gesteld op het WK, hadden ze hun batslieden moeten loslaten. Het gebeurde niet.

“In de eerste twee wedstrijden zaten we in goede posities, maar we vielen een beetje terug in het midden”, zei Scott Edwards, aanvoerder van het Nederlands elftal, dinsdag na hun historische overwinning op Dharamsala.

Edwards was uitgeschakeld toen zijn ploeg 82/5 was, wanhopig op zoek naar een verfrissende stand ondanks enkele indringende runs vanuit Zuid-Afrika. Vier opeenvolgende partnerschappen produceerden 40, 28, 64 en 41 runs – allemaal met Edwards, die de hoogste score scoorde met 78 niet uit – maar veranderden de aard van het spel.

“Als groep zijn we er trots op dat we allround cricket spelen, omdat spelers die op nummer 8, 9 en 10 binnenkomen hetzelfde vermogen hebben om die partnerschappen te creëren,” zei Edwards.

“Maar toen we met hen vochten, ging het erom onszelf de kans te geven om later in de innings wat harder te gaan. En gelukkig speelden Roelofs en Aryan daar een aantal ongelooflijk briljante innings om ons naar een, waarvan we dachten, waarschijnlijk een gelijke stand te brengen.”

Het inspireren van slagwerk van lagere orde is tegenwoordig geen verrassing. Maar wat net zo verbazingwekkend was, was de manier waarop Zuid-Afrika volledig aan de nederlaag tegen Nederland ontsnapte. Na de val van het zevende wicket voegde Nederland 105 runs toe in slechts 9,1 overs, met een sprankelend gemiddelde van 11,45 – het hoogste van alle teams in een heren-ODI onder de teams die meer dan 100 runs in een innings hebben toegevoegd na de val van het zevende wicket. een wicket. Zevende wicket. Er is duidelijk iets mis in Zuid-Afrika.

Wat hen het meest pijn zou moeten doen zijn de 32 extra’s, het hoogste aantal dat Zuid-Afrika ooit heeft gekregen in een ODI Wereldbekerwedstrijd voor mannen, beter dan de 29 tegen de VAE in 2015. “Dat is iets dat je kunt controleren”, zei de Zuid-Afrikaanse aanvoerder Temba Bavuma. . “Het krijgen van dertig (32) extra, dat wil zeggen vijf extra overs, zal je altijd pijn doen. Dat is een gesprek dat we moeten voeren – of het nu gaat over vaardigheid of zelfgenoegzaamheid – maar uiteindelijk was het enorm belangrijk.”

Het Zuid-Afrikaanse nationale team dat Nederlandse spelers laat terugkeren in het spel is een trend waar niet veel topteams de afgelopen jaren het hoofd aan hebben kunnen bieden. Maar met de start van het WK was het moeilijk voor te stellen dat Zuid-Afrika zou wankelen in hun achtervolging. “We hebben ze naar 112/6 gebracht. Vanaf dat moment kijk je waarschijnlijk niet meer naar iets boven de 200. We hebben daar zeker de bal laten vallen, waardoor ze boven de 240 konden komen”, zei Bavuma.

“Tijdens de slagbeurt hadden we er nog steeds vertrouwen in dat we die score zouden halen, maar we kregen geen partnerschappen. Het was (Nederlands) dubbele draai aan het machtsspel, iets waar we ons niet aan hebben aangepast. Een pluim voor hen, op de weg die ze hebben afgelegd waren in staat om enkele zwakke punten in ons spel uit te buiten.”

Het is moeilijk om zeker te zijn hoe deze overwinning de toekomst van Nederland zal vormgeven, hoewel dit zeker een nieuwe impuls zal geven aan hun stap in de komende wedstrijden. Dit is het format van het toernooi waarin de kansen dat een van de toernooifavorieten de halve finales bereikt, niet worden beïnvloed door dit soort tegenslagen. Maar Nederland wil ook over de grenzen heen.

“Na de kwalificatie besloten we snel wat we wilden doen in dit toernooi. We zijn hier niet alleen gekomen om plezier te hebben. We zijn hier om wedstrijden te winnen en onszelf de beste kansen te geven.” om naar de volgende fase te gaan. Het is duidelijk dat Zuid-Afrika een zeer sterk team is en dicht bij kwalificatie voor de halve finales zal zijn. Dus ja, als we daar bij willen horen, moeten we een team als dit verslaan.