VALPARAISO Toen Nic Kooyers besloot naar Valparaiso te gaan, wist de middelbare schooltennisser in Nederland dat hij een impact kon maken in zijn NCAA Division I-programma.
Dit effect hield langer aan dan hij had verwacht. De Kooyers zijn dit jaar opgenomen in de Valparasio Athletic Hall of Fame. Hij is de tweede herentennisser in de geschiedenis van de school die deze eer te beurt valt. Het meest memorabele was om met zijn coach James Dougherty naar de klasse van 2022 te gaan.
“Het is een waardering voor het werk dat ik in het spel heb gedaan – ik ben niet gerekruteerd door andere Divisie I-programma’s en het is een indicatie dat ik er niet alleen bij hoorde, maar ook floreerde”, zei Coyers. “Het betekent ook iets voor mijn teamgenoten. Hoewel singles vaak een individuele sport is, word je in het teamspel beter door te oefenen, te concurreren en samen te leven met een klein aantal van mijn teamgenoten. Dit zijn de mensen die me beter hebben gemaakt en ze verdienen Ik kreeg de erkenning voor het spelen van de eerste singles, maar velen van hen waren even gekwalificeerd en samen verdienen we alle lof.”
Hoewel de Kooyers een goede speler op het veld waren, was er iets dat hem echt onderscheidde op nummer één in het enkelspel.
“Mijn backhand was degene die me een voordeel op het veld gaf”, zei hij. “Maar ik denk dat de meeste mensen zullen beweren dat het mijn concurrentievermogen en mentale weerbaarheid waren die me in staat stelden om te concurreren en te winnen van betere concurrentie. Mijn kracht lag in het identificeren van de zwakheden van andere mensen en het ontwikkelen van strategieën om te profiteren van alles wat ik vond.”
Hij heeft in Nederland leren spelen en maakt deel uit van een grote Nederlandse traditie van het spelen in de rechtbanken.
“Tennis is sinds de jaren zeventig een van de sterke punten van de regio Nederland en West Michigan is al lang een sterk centrum voor de ontwikkeling van sterke tennissers. Mijn ooms (Brian, Dan en Rick Bowie) en mijn moeder (Tammy Koyers) waren ongelooflijk getalenteerde spelers op Holland High en speelden naast de staatskampioen Vic Amaya. “Ik heb veel van mijn ontwikkeling te danken aan de training en trainingen van mijn moeder met mijn broer. Het openbare tennisprogramma in Nederland was in die tijd echter heel uitzonderlijk. Ik begon ermee toen ik vier was en ze gaf me een zomerbaan voor vijf jaar Ik herinner me dat ik elke ochtend oefende. Tijdens de zomer speel ik dan tegen alle andere jonge tennissers in de omgeving in de groepssessies in de middag. Ik denk dat goede programma’s in welke sport dan ook niet worden ontwikkeld door een echt goede speler te hebben, maar door groepen spelers te hebben die elkaar pushen om te verbeteren”.
Het was dit soort push dat de Kooyers veranderde in een NCAA Division I- en Hall of Famer-speler.
De herinneringen die hij in Nederland kon vormen, vermenigvuldigden zich toen hij naar Valparaiso ging.
“Mijn favoriete herinnering was een moment tijdens een jong jaar waarin ik 13/14 wedstrijden op rij won. We speelden tegen een concurrent in West-Illinois in een wedstrijd die eigenlijk voor onze titel in het reguliere seizoen was.” “Ik speelde een Zweedse speler genaamd Martin Bostrom op de eerste plaats in het enkelspel en ik verpletterde de eerste set (6-1) – in feite had het hele team het moeilijk in hun enkelspel. Maar ik kon het niet laten in de eerste set. eerste set. De tweede set – alles viel en niet Martin had geen idee hoeveel ik verbeterde. Mijn coach stond drie pitches achter en gaf in feite mijn spel op na de eerste set. We hadden een traditie om te schreeuwen ‘Laten we gaan valbo’ ‘ na het winnen van de set, zodat onze teamgenoten wisten hoe de andere games vorderden. Ik herinner me dat ik die set afsloot met een aas (zeldzaam voor deze man 5-7) en zo hard schreeuwde dat iedereen in Tulsa me die dag kon horen. De coach dacht Ik was gewoon boos en niet omdat ik de set won. Ik pakte de set later. Mijn teamgenoten vielen ook terug op hun singles-games En we wonnen uiteindelijk die game (4-3) toen mijn man en partner, Joe Venegas, de laatste enkelwedstrijd op het veld. Die maand aan het einde van mijn juniorjaar was een punt waar het allemaal samenkwam en ik denk dat het een heel gelukkig en bevredigend punt in mijn carrière was. “
Coyers is hoogleraar biologie aan de Universiteit van Louisiana.
“Mijn vakgebied is evolutionaire plantengenetica. Mijn onderzoek richt zich op het begrijpen hoe plantensoorten reageren op veranderende klimaten en hoe evolutie invasieve soorten in staat kan stellen zich beter aan te passen aan het gebied dat ik heb geïntroduceerd.” “Ik ben getrouwd met collega-wetenschapper, Lauren Sackett, en we hebben twee kinderen, Blake (16 maanden) en Cassin (3,5 jaar oud). We gaan graag wandelen, wandelen en kanoën. Ik speel nog steeds af en toe tennis en hoop dat speel meer naarmate mijn kinderen ouder worden.”.
En de Kooyers kunnen deze Nederlandse traditie blijven doorgeven terwijl zijn kinderen leren van de Hall of Famer.
Neem contact op met sportredacteur Dan D’Addona op Dan.D’[email protected]. Volg hem op Twitter Tweet insluiten of Facebook Tweet insluitens.
“Lifetime runner. Bierpionier. Guru micasica. Speciaal in de popcultuur in het algemeen “.
More Stories
Skigrootheid Hirscher keert terug onder de Nederlandse vlag
De NHL-scheidsrechters en scheidsrechters van vandaag – 24/04/24
De Oostenrijkse schaatsster Hirscher keert onder de Nederlandse vlag terug naar de artistieke scene