Nederlandse Antillen – Wereldatlas

Nederland vertegenwoordigt de groep Antilliaanse eilanden Koninkrijk der Nederlanden Ze zijn geografisch gelegen in de regio Kleine Antillen Caribische zee. Er waren twee subgroepen die wijd verspreid waren op de archipel: de noordelijke groep die deel uitmaakte van de Benedenwindse Eilanden en de westelijke groep die deel uitmaakte van de Benedenwindse Antillen.

Geologie

Eilanden gelegen in de Benedenwindse Antillen Aruba, Bonaire, En Cura க்கோ ea. Deze eilanden worden gezamenlijk de ABC-eilanden genoemd en bevinden zich in de zuidelijke Caribische Zee. Eilanden in de Benedenwindse Eilanden Zeven, Sind Eustatius, En Sint Maarten. Deze eilanden worden gezamenlijk de “SSS-eilanden” genoemd en bevinden zich 900 km ten noordoosten van de “ABC-eilanden”. De totale oppervlakte van de Nederlandse Antillen bedraagt ​​987,7 km2.².

Met een oppervlakte van 444 km2²Curaçao was het grootste eiland van de Nederlandse Antillen. De stad Willemstad, gelegen aan de zuidkust van Curaao, diende tot haar ontbinding in 2010 als de administratieve hoofdstad van de Nederlandse Antillen. De stratovulkaan Mount Sinary, die opereert op het eiland Sabah, stijgt tot 887 m, het hoogste punt van de Nederlandse Antillen en het Koninkrijk der Nederlanden.

Een deel van de voormalige Nederlandse Antillen heeft een Tropisch weer Met het hele jaar door hoge temperaturen. De hitte wordt echter getemperd door de passaatwinden van Pasen die over de eilanden waaien. De Benedenwindse Eilanden worden vaak aangetroffen Orkaan In de zomer.

Korte geschiedenis

Italiaanse onderzoeker Christopher Columbus De Bovenwindse Eilanden werden ontdekt in 1493, en de Spaanse ontdekkingsreiziger Alonso de Ojeda ontdekte de Benedenwindse Eilanden in 1499. In de 17e eeuw werden de eilanden veroverd door Nederlands West-Indië. Tijdens de Napoleontische oorlogen verloren de Nederlanders tweemaal de controle over de West-Indische koloniën aan de Britten. Onder het Engels-Nederlandse verdrag van 1814 werden de koloniën van het eiland teruggegeven aan Nederland. Vanaf 1815 werden de eilanden aanvankelijk geregeerd door de Nederlandse kolonie als onderdeel van Curaçao en zijn bondgenoten. De eilandkolonies Curaçao, Aruba en Bonaire werden samengevoegd tot één kolonie, geregeerd vanuit Paramaribo. Suriname Echter, in 1828. Deze regeling bleek een mislukking te zijn en werd in 1845 gedeeltelijk gewijzigd.

In 1954 kwamen de verschillende Nederlandse eilandkolonies samen onder één land en werden ze omgedoopt tot “Nederlandse Antillen”. Op 15 december 1954 werden de Nederlandse Antillen met de afkondiging van het “Handvest van het Koninkrijk der Nederlanden” onderdeel van de Autonome Regio Nederland. Op de Nederlandse Antillen scheidde Aruba zich in 1986 af en werd het een eenheidsstaat onder het Koninkrijk der Nederlanden.

In 2006 kwamen de Nederlandse regering en de kolonisten van het eiland overeen om de Nederlandse Antillen te ontbinden. Op 10 oktober 2010, na de ontbinding van de Nederlandse Antillen, werden Curaçao en Sint Morton blokstaten, terwijl de Nederlandse regering speciale gemeenten verleende aan de eilanden Sint Eustatius, Sabah en Bonaire (“PES-eilanden”).