Nederland won goud op de 3.000 meter estafette en eerde de verliezende teamgenoot

“Die kus was voor Laura”, zei Yara van Kerkoff.

De Nederlandse 3.000 meter rugslagploeg brak zondagavond het eigen Olympisch record en bereikte met diepe droefheid een nieuwe mijlpaal in de afrekening. Laura von Ruizwen hielp Nederland vier jaar geleden aan een bronzen medaille op een wedstrijd in Pyongyang. In het midden van hen Olympisch En Beijing Games, von Ruizwan stierf op de leeftijd van 27 van zijn carrière.

Het Nederlandse kwartet – Van Kerkoff, Selma Bautsma, Sandra Welchepoir en superster Susan Schulting – schaatste voor Van Ruizven. Skalding en Van Kerkoff schaatsen met Van Ruizven in het bronzen medailleteam van 2018. Ergens diep in hen leken ze zondagavond met haar terug te glippen.

“Natuurlijk missen we haar elke dag”, zei Van Kerkoff. “Ze geeft ons kracht. We danken haar voor haar aanwezigheid. We zijn daar echt dankbaar voor. Ze is elke dag in onze gedachten en harten. Dat is waarom we het deden – misschien laten zien. We voelen haar aanwezigheid.

Van Ruizwen groeide op in Naltvig en schaatste voor het eerst toen hij 6 jaar oud was. Hij concurreerde met buitengewone razernij. Hij werd een van de beste atleten van Nederland – en studeerde rechten aan een nabijgelegen universiteit. In 2019 won Van Ruizwen op de 500 meter als eerste Nederlandse vrouw het WK Shorttrack. Teamleden gaven haar de bijnaam “Ponder” en ze versierde haar helm met een patroon van luipaardvel.

In juli 2020 werd von Ruizwen op een trainingskamp in de Franse Pyreneeën plotseling ziek. Artsen in een ziekenhuis in Perbignon, Frankrijk, hebben bij hem een ​​auto-immuunziekte vastgesteld. Nederlandse coach Jeroen Otter ontmoette haar, en Van Ruizwen was opgewonden en blij iemand te hebben die Nederlands met haar kon praten. De volgende dag verslechterde haar gezondheid snel en artsen legden haar in een kunstmatige coma. Hij was een van de beste snelle bowlers ter wereld en was op het toppunt van atletische kracht. Een paar dagen later stierf ze.

“Je kunt niet beschrijven hoe je je voelt als team en coach”, zei Otter tijdens eerdere wedstrijden. “Voor mij is Laura een heel speciaal persoon. Op mijn leeftijd kunnen ze mijn dochters zijn.

De dood van Van Ruinwen verbrijzelde die in Nederland. Schaatsen op de smalle baan Het project bleek misschien wel het beste ter wereld. Ze leunden op elkaar om naar boven te gaan. Ze brachten hun dagen samen door, in de sneeuw en buiten. Ze deelden aantekeningen over training en gevoelens. Ze vormden een onafscheidelijke band.

“We zijn een goed team”, zei Van Kerkoff op een persconferentie. “We staan ​​heel dicht bij elkaar. We zullen blij zijn als elkaar wint, we zullen er zijn als de ander faalt of valt. We zijn als team heel hecht en kunnen het beste uit elkaar halen.”

“Ja, ik denk dat we goed met elkaar kunnen praten en onze training kunnen evalueren, maar hoe voelen we ons”, zei Wellsfoyer, zittend naast Van Kerkoff. “We zijn heel close, altijd samen. Dat is het belangrijkste.”

In de sneeuw werd Nederland sterk. De 23-jarige Schultting heeft zich ontpopt als een superster. In oktober vestigde de Nederlandse estafetteploeg een wereldrecord van 4 minuten 2.809 seconden. Ze kwamen naar Peking met slechts één doelpunt.

In het begin groef Bautsma zijn mes in de startlijn, explodeerde voor de andere drie teams, uitvergroot rond de ring en duwde Schultting om de leiding te behouden. Schultting had in Peking al een gouden en een zilveren medaille gewonnen. Nu is hij vooruitgegaan en heeft hij de voorsprong van Nederland vergroot.

De Nederlanders werden slechts kort bedreigd toen China hen inhaalde met nog 10 ronden te gaan. Wellspoir, 20, de jongste schaatser van het team, greep het meteen. Schultz kwam daarna en verbreedde haar kloof tot een onoverkomelijke voorsprong.

Ook Nederland rekende voor de finaleronde op Sculting. Schulting hief haar armen op, boog zich voorover en dreef alleen toen ze om 4: 03.409 de grens overstak. Haar teamgenoten voegden zich bij haar en ze schreeuwden allemaal van vreugde in elkaars gezicht. Ze sloegen hun armen om hun schouders en omhelsden elkaar in een cirkel in de middelste sneeuw. Ze sprongen over de barrière die was opgelegd om te knuffelen en gingen op weg naar de coaches.

Met z’n vieren sloegen ze de Nederlandse vlag om hun rug en gleden in de sneeuw, stopten aan het einde en namen de boeg. Ze wonnen de gouden medaille die naar Peking kwam. Het was gemakkelijk om hun lach te zien. Je moet goed kijken, maar op een mouw van elk van hun uniformen zie je ook een kleine vlek in de vorm van een hart gevuld met de vorm van een luipaardvel.