Nederland moet zich nu voorbereiden op zeespiegelstijging: Deltares

Nederland moet nu handelen om de zeespiegelstijging tegen het einde van de eeuw met meer dan een meter op te vangen, aldus denktank Deltares. Rapport Vrijdag gepubliceerd. Het begint met regeringen die alle grote investeringen in huisvesting en industrie opnieuw beoordelen om ervoor te zorgen dat ze latere keuzes voor strategieën tegen de stijgende zeespiegel niet beperken. NRC rapporten.

Het duurt nog tientallen jaren voordat de effecten van zeespiegelstijging in Nederland zichtbaar worden. Maar als politici niet al nadenken over hoe Nederland er over 50 of 100 jaar uitziet, worden de keuzes automatisch kleiner, zegt Deltares-onderzoeker Marjolijn Haasnoot tegen de krant.

“We hebben het over een aanpassingstaak voor de lange termijn. Het is zo groot, je moet er nu over nadenken”, zei Hasnooth. Je raakt opgesloten. Je zwemt in een val waar je moeilijk uit kunt komen.

“In het bietengrasland bij Gowda wordt het waterpeil aangepast voor aanleg van woonwijken. Ook in Utrecht en Leiden worden wijken gebouwd. Arnhem wil uiterwaarden aanleggen. Verklaart dit de stijging van de zeespiegel? Bij investeringen voor energieconversie, zoals de eventuele bouw van waterstoffabrieken in de Rotterdamse haven, moet ook rekening worden gehouden met de gevolgen voor de waterhuishouding.

“We hebben lang gedacht dat we nog tijd hebben en dat Nederland alle opties open kan houden”, aldus Hasnoot. Maar dat is niet meer waar. “Als een deel van de overheid nu allerlei keuzes maakt zonder daar rekening mee te houden, hebben waterbeheerders straks geen keus. Daar gaan we nu naartoe.

Volgens onderzoekers van Deltares zijn er vier manieren om met zeespiegelstijging om te gaan, rekening houdend met het feit dat het moeilijker wordt om water van rivieren naar de oceaan af te voeren. De eerste manier was de migratieactiviteiten, het natmaken van de veenweidegebieden in het westen, veel ruimte laten voor de natuur en zo nodig het bouwen van drijvende steden en grote terpen.

De tweede optie is om naar zee te gaan – het creëren van een nieuw strand op een paar kilometer van de kust, eilanden, een marginaal meer en een plek om rivierwater te huisvesten en op te slaan. Denk hierbij aan ingrijpende aanpassingen zoals een dam tussen Noorwegen, Engeland en Frankrijk.

Een derde optie is gesloten beveiliging – het afsluiten van de Nieuw Waterweg bij Rotterdam en het afvoeren van het rivierwater naar zee met een gigantisch pompsysteem, gecombineerd met het afvoeren van meer rivierwater naar zee via Zeeland of via de IJssel naar het IJsselmeer.

Ten slotte zou Nederland open natuurbehoud kunnen overwegen – tijdelijke en frequente afsluitingen van de Nieuw Waterweg in combinatie met rivieren en adaptief bouwen. Bij deze optie zou er meer water via Zeeland moeten worden afgevoerd. “Dat water moeten we ergens kwijt”, legt Hasnoot uit aan NRC. “Daar moet ruimte voor zijn. Daar kan dus niet gebouwd worden. Als je dat wel doet, kunnen waterbeheerders die richting niet kiezen, zoals veel Zeeuwse gemeenten de voorkeur geven.