Nederland heeft geen land, geen probleem met Solar Drive

Nederland heeft al gemiddeld twee zonnepanelen per persoon, maar ontwikkelaars bouwen op meren, stortplaatsen en boerderijen om de doelstelling voor 2030 te halen om in 2030 70 procent van de elektriciteit op te wekken uit hernieuwbare bronnen.

• Caroline Schaubs / Stichting Thomson Reuters, Amsterdam

Op het Nederlandse platteland, 130 km ten oosten van Amsterdam, schitteren ongewone heuveltoppen en boerderijen boven bladerloze bomen en modderige weiden.

De 25 meter hoge berg is gebouwd van 15 jaar oud huishoudelijk en commercieel afval. Met name – 23.000 zonnepanelen.

De Nederlandse ontwikkelaar van zonne-energie TPSolar Nederland BV opende medio 2020 een array in Armhoede, in het oosten van Nederland, dat tot 8,9 MW elektriciteit kan produceren. De voormalige stortplaats produceert nu genoeg elektriciteit om ongeveer 2.500 huishoudens van stroom te voorzien.

Het project weerspiegelt een bredere beweging in Nederland – dat nu meer dan 48 miljoen zonnepanelen heeft geïnstalleerd – om innovatieve plekken te vinden om nieuwe duurzame energiecapaciteit te plaatsen.

Nu land voor hernieuwbare energie schaars is over de hele wereld, zal de Nederlandse ervaring – inclusief het plaatsen van zonne-energie op parkeerterreinen, commerciële meren, schapenweiden, aardbeienboerderijen, in onbruik geraakte kerken, treinstations en luchthavens – duurzame energie wereldwijd naar een betere plek promoten.

“Omdat we in Nederland zeer beperkte ruimte hebben, is het om verschillende redenen belangrijk om de grond te gebruiken”, zegt Bernd Nijen Twilhaar, coördinator van de Nederlandse zonne-ontwikkelaar Solarfields, die grote zonneparken beheert en minstens 450.000 panelen in het land heeft geïnstalleerd. . .

Foto: AFP

“We moeten innovatief en creatief zijn, zodat we de elektriciteit kunnen produceren die Nederland nodig heeft om groen te zijn”, voegde hij eraan toe.

Nederland heeft tegenwoordig gemiddeld twee zonnepanelen per inwoner – en meer dan 1 kilowatt geïnstalleerd vermogen per persoon – waardoor het Europa’s zonne-energiecentrale per hoofd van de bevolking is, aldus branchevereniging Solar Power Europe.

Ontwikkelaars en analisten van zonne-energie zeggen dat de uitbreiding wordt aangedreven door een scherpe daling van de prijzen van apparatuur, een effectief energiesubsidieprogramma en ambitieuze overheidsdoelstellingen om de uitstoot van broeikasgassen te verminderen.

Foto: AFP

Aangezien een van de zes grootste vervuilers van Europa zijn uitstoot wil verminderen, wil de regering tegen 2030 70 procent van haar elektriciteit omzetten in hernieuwbare energie, voornamelijk door de capaciteit van zonne- en windenergie uit te breiden.

Net als veel EU-landen heeft Nederland zijn energieafhankelijkheid van Rusland verminderd na de invasie van Oekraïne in februari vorig jaar.

Nederlandse zonne- en windparken hebben bijgedragen aan het opvullen van het gat in de stroomvoorziening dat is ontstaan ​​door gasgestookte elektriciteitscentrales die onrendabel zijn geworden te midden van recordhoge gasprijzen.

De landbouwgrond van Nederland is echter een van de duurste in de EU, waardoor het vinden van ruimte voor zonne-energieprojecten duur is.

Die realiteit, gecombineerd met de hoge bevolkingsdichtheid van het land, betekent dat zonne-energiebedrijven innovatief moeten zijn als het gaat om het vinden van ruimte.

In de afgelopen jaren heeft Nederland klimaatdoelstellingen, zoals de doelstelling voor hernieuwbare energie, in de wet opgenomen, beloofd om offshore gas- en olieboringen te beteugelen en in het algemeen meer uitgaven voor hernieuwbare energie. Vorig jaar bedroeg het budget voor hernieuwbare energie van het land 13 miljard euro (US $ 13,83 miljard).

Vorig jaar wekte Nederland 14 procent van zijn elektriciteit op met zonneparken – tegen 1 procent in 2015 – waarmee het voor het eerst kolengestookte stroomopwekking inhaalde.

Volgens adviesbureau Ember Climate is het aandeel zonne-energie dat in de EU wordt geproduceerd het hoogst.

Tegelijkertijd zorgt het ‘nettometing’-systeem van het land – opgezet in 2004 en waarmee huishoudens met zonnepanelen hun productie van hernieuwbare elektriciteit kunnen afzetten tegen hun verbruik – meer dan 2 miljoen huishoudens die hernieuwbare energie opwekken, volgens het Nederlandse ministerie van Economische Zaken en Klimaat. aldus het beleid.

De Nederlandse regering evalueert hoe locatieplanning en financiële steun kunnen worden gewijzigd om de bouw van beter geïntegreerde zonneparken op het land te bevorderen, zei een woordvoerder van het ministerie per e-mail.

Jori Jacobs, die zich richt op het ontwikkelen van groene energieprojecten als hoofd duurzame ontwikkeling bij afvalverwerkingsbedrijf Afvalzorg, beschreef de Nederlandse benadering van hernieuwbare energiebronnen als “erg MacGyver-achtig” – een verwijzing naar het Amerikaanse tv-programma uit de jaren tachtig over een vindingrijke geheimagent. Apparaten van alledaagse voorwerpen.

“We nemen verschillende energietechnologieën, leggen ze op elkaar en proberen een combinatie te creëren die echt werkt”, zegt Jacobs, wiens bedrijf samenwerkt met lokale nutsbedrijven om ongebruikte stortplaatsen om te zetten in zonneparken.

“Het zal even duren, maar als iedereen eenmaal op de trein zit, zijn we eigenlijk relatief snel in Nederland”, zei hij.

Bijna 20 procent van het oppervlak van het lage land is water, en ontwikkelaars van zonne-energie, waaronder GroenLeven BV, hebben hiervan geprofiteerd door boerderijen te installeren op kunstmatige meren.

Het bedrijf heeft meer dan 500.000 zonnepanelen geïnstalleerd in Nederlandse wateren, waarmee Nederland achter China staat wat betreft het aantal van dergelijke locaties wereldwijd.

“Het idee van drijvende zonne-energie dook in Nederland meer op dan in andere landen”, zegt Benedikt Ortmann, global director of solar projects bij het Duitse duurzame energiebedrijf BayWa re AG, dat GroenLeven in 2018 overnam.

Geïnspireerd door het Nederlandse voorbeeld, zei BayWa re dat het meer drijvende zonneplatforms gaat uitrollen in Europese landen als Oostenrijk, België en Frankrijk.

Ook Nederlandse bedrijven zoeken naar manieren om zonnecentrales te laten werken met agrarische productie.

“In plaats van te vechten over wie het land krijgt, bedenken we oplossingen om het collectief te gebruiken”, zegt Karel Kooij, business development manager voor grootschalige fotovoltaïsche zonne-energie (PV) bij Vattenfall, de Nederlandse dochteronderneming van het Zweedse nutsbedrijf.

Het project, “Agri-PV” genaamd, betreft het telen van aardbeien en frambozen onder daken met zonnepanelen, ter vervanging van de plastic folie die traditioneel door boeren wordt gebruikt.

Halverwege de vier jaar durende pilot zeggen projectleiders dat de planten 25 procent minder water nodig hebben omdat ze worden beschermd tegen zonlicht, waardoor irrigatiewater wordt bespaard dat in de toekomst door klimaatverandering hetere en drogere zomers met zich meebrengt.

Over de hele linie zeggen Nederlandse ontwikkelaars van zonne-energie dat nieuwe projecten moeten worden gebouwd met de lokale belangen goed in het achterhoofd.

Het klimaatplan van het land voor 2019 specificeert bijvoorbeeld dat projecten voor hernieuwbare energie ernaar moeten streven om 50 procent van de groene energie die ze produceren toe te wijzen aan de lokale bevolking.

Hoewel het niet wettelijk bindend is, hebben ontwikkelaars de neiging om in de gemeenschap te investeren, bijvoorbeeld door een percentage van de hernieuwbare energie naar lokale energiecoöperaties te sturen of door een sociaaleconomisch fonds op te zetten om de energie-efficiëntie te verbeteren.

“Nederland is zo klein dat je altijd in iemands achtertuin werkt”, zegt projectontwikkelaar Robert van der Horst van TPSolar.

“Je moet altijd met mensen praten en bespreken wat het beste is voor een bepaald gebied,” zei hij. “En dan probeer je het te verbeteren met je zonnepark.”