Nederland en Wöllering gaan het tegen elkaar op, maar Kopecky komt als beste uit de bus en prolongeert zijn wereldtitel

Lotte Kopecky heeft het Wereldkampioenschap Wegwedstrijd Dames gewonnen. De Belgische amazone liet Demi Vollering het zware werk doen en versloeg haar vervolgens in de sprint. Chloe Dygert eindigde als tweede, voor Elisa Longo Borghini.

Het was een erg natte dag in Zürich. De vrouwen begonnen hun reis van 154 km in een door regen doordrenkte Uster. Vanuit het stadje bij de Greifensee vertrok het peloton naar Zürich, waar ze het lokale circuit zouden betreden. De renners moeten vijf ronden afleggen op het 27 kilometer lange circuit, waarbij de steile beklimmingen van de Bergstrasse en de Widkonerstrasse de belangrijkste uitdagingen vormen.

Voorafgaand aan de race werd een minuut stilte gehouden ter nagedachtenis aan de 18-jarige Zwitserse atleet Muriel Fuhrer, die donderdag om het leven kwam bij een crash tijdens de damesjuniorenrace. Hij lag een dag in kritieke toestand in het ziekenhuis en bezweek vrijdag aan zijn verwondingen. De minuten stilte waren ontroerend en het Zwitserse team was emotioneel.

=https://twitter.com/Eurosport_NL/status/1839980462661407214″ data-service=”twitter”>

Na een minuut stilte begonnen de meisjes aan hun run. Vanaf de start reden er drie renners weg: de Luxemburgse Nina Berton, de Spaanse Sarah Martin en de Zwitserse Caroline Barr. Ze hadden een voorsprong van ongeveer anderhalve minuut, maar op de eerste klim ging het tempo omhoog. Nederland, met Miska Bredvold voorop, verkleinde de achterstand met een halve minuut. Met nog 100 kilometer te gaan ontstond er een ontsnapping uit de versnelling van Talitha de Jong, met de Belgische Julie van de Velde.

Een kopgroep van elf (waaronder twee Nederlanders) wordt binnengehaald door de Nederlandse ploeg.

De pauze duurde niet lang, maar markeerde het begin van een spannende fase. Na verschillende aanvallen maakten elf vrouwen zich los: Bredvold en Raijan Markus vertegenwoordigden Nederland, samen met Justine Geckier (België), Soraya Paladin (Italië), Sarah Gigante (Australië), Elena Hartmann (Zwitserland), Francisca Koch (Groot-Brittannië). , Niamh Fisher-Black (Nieuw-Zeeland), Mie Bjørndal Ottestad (Noorwegen), Christine Majerus (Luxemburg) en Urska Zigart (Slovenië). Een sterke groep, en Nederland had het numerieke voordeel. Vollering voelde zich echter ongemakkelijk bij de situatie, waardoor Paulina Ruijjackers de leiding nam en tegelijkertijd het gat dichtte. Op een afstand van 70 kilometer keerden allen als één groep terug.

Dit leidde tot enkele aanvallen, maar het tempo van de Nederlandse vrouwen zorgde voor een relatief rustige tweede volledige ronde op het lokale circuit. Langzaam ging het echter niet: met nog zo'n 50 kilometer te gaan bleven er nog maar 40 koude en bibberende renners over in het peloton terwijl de regen en kou hun tol eisten. Het Nederlandse momentum Pauline Ferrand-Prevot kon het niet bijhouden. Beschouwd als een outsider naar de overwinning, werd de Franse renner snel geëlimineerd uit de strijd om de wereldtitel. Op de slotklim van de Bergstrasse nam Wöllering de leiding, waardoor er verschillende gaten ontstonden, waarbij Grace Brown het niet bij kon houden.

Ruijjackers nam het vervolgens over en reboundde Vollering, die weer op voorsprong kwam. Slechts een paar vrouwen konden verder, maar de Nederlandse numerieke voorsprong was verdwenen: Voss en Peters vielen uit, en Vollering stond alleen. Kopecky volgde gemakkelijk. Een tijdlang bleven er slechts zeven renners voorop, maar door de verwarring na het optrekken konden meer renners terugkomen. Marcus kwam terug en viel aan met de Belg Justin Gekier. Ze reden snel weg, maar de verwarring achter hen zorgde ervoor dat een twintigtal renners zich hergroepeerden.

=https://twitter.com/Domestique___/status/1840026945586610254″ data-service=”twitter”>

Voss en Marcus gingen met voorsprong de laatste ronde in

De twee leiders hadden een voorsprong van maximaal zo'n 45 seconden, maar Vollering was vastbesloten de controle te behouden. Met Bredvold en Peters terug in de groep werd het gat al snel kleiner. Toen het nog maar tien seconden waren, sloeg Voss toe. Zij en de Australiër Ruby Roseman-Canaan voegden zich bij de twee leiders en begonnen hun voorsprong opnieuw uit te breiden. Het leek een perfecte situatie voor Nederland. Even leek het alsof de Nederlanders tegen elkaar aan het concurreren waren: Bredvold hield het gat klein, maar stopte daarna met wegrijden. Als gevolg hiervan gingen alle vier de renners met een minuut voorsprong de laatste ronde in.

Het was een grote voorsprong voor vier sterke renners en Nederland leek de overhand te hebben. Voss had wat moeite om zich bij de leiders aan te sluiten, maar in de Bergstrasse slaagde hij erin bij zijn drie metgezellen te blijven. De achtervolgende groep begon zich los te maken: Kopecky, Wollering, Leon Lippert (Duitsland), Chloe Tigert (VS) en Elisa Longo Borghini (Italië) maakten zich los van de andere favorieten, hoewel deze actie niet op camera werd vastgelegd. Ze stonden drie kwartier achter en wisten het gat snel te dichten. Ondertussen weigerde Vollering de achtervolging te helpen omdat hij zijn Nederlandse teamgenoten niet terugbracht.

Toen de achtervolging de leiders naderde, viel Longo Borghini aan. Vollering reageerde, maar Kopecky sloeg een gat. Samen hebben ze het gat gedicht. Lippert sloot vervolgens aan, waardoor het zes koplopers werd met twee Nederlandse renners zonder Kobecki en Tigert: Voss hield vol, maar Marcus kon niet. Ze zakte terug en voegde zich op vijftien seconden achterstand bij Kopecky en Tigert. Op de top van Pins Hill aarzelden de leiders en lieten de achtervolgers dichterbij komen. Op dat moment stortte de Amerikaanse renner zich op de titelverdediger: het leek gewoon niet op Kopecky's dag.

=https://twitter.com/LeGruppetto/status/1840035939378184441″ data-service=”twitter”>

In de finale komt alles weer samen

Hetzelfde geldt voor Voss, die op het plateau bovenaan de klim viel. Hij werd ingehaald door de Amerikaanse tijdrijder, die gestaag het gat dichtte. Op 14 kilometer haalde ze de kopgroep in, waar Vollering haar zwarte regenjas uittrok. Maar de Amerikaan was niet de enige die terug was: plotseling was Kopecky terug en zat Voss aan zijn stuur. Ook Marcus keerde terug, waardoor nu drie Nederlanders, twee Belgen en vijf solorijders de slotsectie bereikten.

Op de laatste helling voor de afdaling voerde Vollering nog een laatste aanval uit, maar die was snel te verwachten. Kopecky sloeg aan, net als het grootste deel van de groep. Vollering is nu geïsoleerd, zoals Voss en Marcus beweren. Kopecky profiteerde hiervan en zette hard door in de afdaling om te voorkomen dat de twee Nederlanders terug zouden komen. Volering probeerde nog een laatste zet te doen op de laatste helling in een wanhopige poging Kopecky in te halen, maar Lango Borghini verzette zich hevig. Ze opende snel een gat, waardoor Vollering gedwongen werd te achtervolgen. Het kostte Lippert en Kopecky bijna hun posities, maar met nog vier kilometer te gaan kwam de groep weer bij elkaar.

Terwijl de vier renners de laatste kilometer ingingen, naderden Rosmann-Kanan en Tygert van achteren: de leiders werkten niet mee. In plaats van vier streden er nu zes renners om de wereldtitel. Voss en Marcus liepen ver achter. Rosmann-Kanaan probeerde laat in de laatste kilometer aan te vallen, maar Vollering liet niets ontgaan. Ze leidde de sprint, maar Kopecky haalde haar gemakkelijk in en pakte haar tweede wereldtitel. Tygert werd tweede en Longo Borghini werd tweede. Achter de winnaar won Buck Pieters de sprint onder zijn rivalen om de U23-wereldtitel – een kleine troost voor het Nederlandse team.

Gedreven door resultaten FirstCycling.com