NASA’s Webb vangt de vurige zandloper op als nieuwe stervormen

NASA’s James Webb Space Telescope heeft nieuwe details onthuld over de donkere wolk L1527 en zijn protoster. De levendige kleuren van de nevel, die alleen zichtbaar is in infrarood licht, geven aan dat de protoster bezig is met het verzamelen van materiaal op weg om een ​​volwaardige ster te worden.

NASA’s James Webb Space Telescope heeft eerder verborgen kenmerken onthuld van protster binnen de donkere wolk L1527, die inzicht geeft in het begin van een nieuwe ster. Deze gloeiende wolken in het stervormingsgebied van de Stier zijn alleen zichtbaar in infrarood licht, waardoor ze een ideaal doelwit zijn voor de Near Infrared Webcam (NIRCam).

Het prototype zelf is aan het zicht onttrokken in de “nek” van deze zandlopervorm. rand aan Protoplanetaire schijf Het wordt gezien als een donkere lijn over het midden van de nek. Licht van de protoster lekt boven en onder deze schijf, waardoor holtes in het omringende gas en stof worden verlicht.

Het meest voorkomende kenmerk van het gebied, de blauw-oranje gekleurde wolken in deze representatieve infraroodkleurenafbeelding, zijn omtrekholten die ontstaan ​​wanneer materiaal wegschiet van de protoster en in botsing komt met omringende materie. De kleuren zelf zijn te danken aan de stoflagen tussen het web en de wolken. De blauwe gebieden zijn waar het stof het dunst is. Hoe dikker de stoflaag, des te minder blauw licht kan ontsnappen, met als gevolg de vorming van oranje holtes.

Webb onthult ook filamenten van moleculaire waterstof die geschokt zijn als de protoster er materiaal vanaf werpt. Schokken en turbulentie verhinderen de vorming van nieuwe sterren, die zich anders door de hele wolk zouden vormen. Als gevolg hiervan domineert de protoster de ruimte en neemt hij veel materiaal voor zichzelf op.

Ondanks de verwoesting die L1527 veroorzaakt, is het slechts ongeveer 100.000 jaar oud – een relatief jong object. Vanwege de leeftijd en glans in de verteinfrarood licht Zoals waargenomen door missies zoals de Infrared Astronomical Satellite, wordt L1527 beschouwd als een protoster met een magnitude van 0, de eerste fase van stervorming.

Protosterren zoals deze, nog steeds beperkt tot een donkere wolk van stof en gas, hebben nog een lange weg te gaan voordat ze volwaardige sterren kunnen worden. L1527 wekt nog geen eigen energie op door middel van waterstofkernfusie, wat een essentiële eigenschap van sterren is. Hoewel het meestal bolvormig is, is het ook erg onstabiel en neemt het de vorm aan van een kleine, hete, gezwollen brok gas ergens tussen de 20 en 40% van de massa van onze zon.

Terwijl de protoster massa blijft verzamelen, wordt de kern geleidelijk samengedrukt en nadert een stabiele kernfusie. De scène in deze afbeelding laat zien dat L1527 precies dat doet. De omringende moleculaire wolk bestaat uit dicht stof en gas dat naar het centrum wordt getrokken waar de protoster zich bevindt.

Terwijl materie valt, roteert het rond het centrum. Hierdoor ontstaat een dichte schijf van materiaal, bekend als a accumulatie schijf, die materiaal aan de protoster voedt. Naarmate het meer massa en meer druk krijgt, zal de kerntemperatuur stijgen en uiteindelijk de drempel bereiken voor het initiëren van kernfusie.

De schijf, die in de afbeelding verschijnt als een donkere band voor het heldere centrum, is ongeveer zo groot als ons zonnestelsel. Gezien de dichtheid is het niet verwonderlijk dat veel van dit materiaal zou zijn samengeklonterd – het begin van planeten. Uiteindelijk geeft dit beeld van L1527 een kijkje in de vorm van onze zon en ons zonnestelsel in hun kinderschoenen.