NASA’s Juno-gegevens laten zien dat Jupiter in het verleden kleine planeten verslond

Misschien herinner je je de mythen achter de Griekse goden, beter bekend als de Olympiërs. Cronus, de Griekse god van de tijd en koning van de titanen, moest de jonge Zeus opslokken vanwege een profetie dat zijn zoon hem zou afzetten.

Rhea, de moeder van Zeus, keert hem echter met een steen om, waardoor de toekomstige koning van de goden kan leven en uiteindelijk Cronus kan verslaan, zijn broers van de buik van hun vader kan redden en hem van de troon kan zetten.

Helaas lijkt de planeet genoemd naar de Romeinse Zeus, Jupiter, deze keer de planeet te zijn die de kleintjes opslokt, of meer specifiek de kleine planeten.

NASA ontdekte onlangs met zijn Juno-ruimtesonde dat het kleine planeten heeft verslonden om ze te helpen uitgroeien tot de gasreus die we vandaag kennen, Space.com.

De ontdekking zou de eerste keer zijn dat experts hebben gezien wat zich achter de wolken van de grootste planeet in ons zonnestelsel bevindt.

Jupiter verslindt de planeten

In een nieuwe studie kon NASA de zwaartekrachtgegevens van Jupiter gebruiken die werden verzameld door de Juno-ruimtesonde om het rotsachtige materiaal in de kern van de gasreus in kaart te brengen. Kaarten onthulden dat Jupiter een overvloed aan zware elementen en chemische componenten bevat, wat suggereert dat Jupiter de kleinere planeten verslond om zijn groeiende groei te voeden.

Hoewel Juno’s bevindingen de theorie ondersteunen dat Jupiter al kleine planeten absorbeert om het te helpen uitgroeien tot de gasreus die we vandaag kennen, is er een andere theorie die zou kunnen verklaren waarom Jupiter de grootste planeet in ons zonnestelsel bleek te zijn.

Een andere theorie suggereert dat Jupiter in staat was miljarden kleine ruimterotsen te verzamelen die ‘kiezelstenen’ worden genoemd, die qua grootte dichter bij rotsen liggen dan de kiezelstenen die we hier op aarde zien.

Deze kiezelstenen zouden dan zo door de zwaartekracht van Jupiter worden getrokken dat de rotsachtige kern zo dicht werd dat het grote hoeveelheden gas van ver begon aan te trekken, waardoor Jupiter in de gasreus die we kennen veranderde.

Men denkt dat deze gassen, die voornamelijk uit waterstof en helium bestaan, overblijfselen zijn van de geboorte van de zon.

Lees verder: iOS 16 om gebruikers in staat te stellen CAPTCHA-examens over te slaan in ondersteunde apps en websites

Om de juiste theorie te achterhalen, combineerde NASA gegevens die het verzamelde van Juno en zijn voorganger, Galileo, om computermodellen van de kern van Jupiter te bouwen om het zwaartekrachtveld van de planeet op verschillende punten rond zijn baan te meten.

De combinatie toonde aan dat Jupiter een hoge concentratie aan zware elementen bevat die een sterker zwaartekrachtseffect hebben dan de atmosfeer van de planeet. Verdere analyse van het model gemaakt met de integratie van Juno- en Galileo-gegevens toonde aan dat er in Jupiter het equivalent van tussen de 11 en 30 aardmassa’s van zware elementen zijn, wat aangeeft dat de planetaire theorie correct is.

Yamila Miguel, een astrofysicus aan de Universiteit Leiden in Nederland, betoogde dat als Jupiter aanvankelijk was gevormd uit kiezelstenen in de ruimte, er niet veel massa’s aarde in zouden zijn geweest. Het gas dat zich tijdens de creatie van Jupiter ophoopte, zou een drukbarrière hebben gecreëerd die ervoor zorgde dat er niet meer kiezelstenen naar de planeet zouden drijven.

Miguel gaf echter geen definitief antwoord over de juiste theorie, en voegde eraan toe dat er meer onderzoek nodig is om de activiteiten van de planeet van binnenuit te achterhalen.

Juno ruimtesonde details

De Juno-ruimtesonde is het ruimtevaartuig dat bestemd is om in een baan rond Jupiter te draaien nadat zijn voorganger, Galileo, werd ontmanteld. Het wordt beschouwd als een van de eerste ruimtesondes op zonne-energie die zonnepanelen draagt ​​met een totale lengte van meer dan 20 meter. Britannica.

NASA Naar verluidt is de ruimtesonde op 5 augustus 2011 gelanceerd en op 4 juli 2016 in de baan van Jupiter terechtgekomen. Tijdens zijn verblijf in de baan van Jupiter heeft hij meer dan 375 gigabyte aan gegevens over Jupiter verzameld en veel afbeeldingen opgeleverd. van de planeet. en zijn vele manen.

De ruimtesonde draagt ​​instrumenten die hem helpen de aurora, de magnetosfeer, de atmosfeer en het zwaartekrachtsveld van Jupiter te bestuderen.

Het is momenteel op een uitgebreide missie om het onderzoek naar Jupiter voort te zetten tot september 2025 of tot het einde van Juno’s leven. Als de eerste het eerst zou gebeuren, zou Juno opzettelijk in de atmosfeer van Jupiter worden verbrand.

Gerelateerde artikelen: NASA’s Juno-ruimtevaartuig maakt een nieuwe foto van Jupiter en zijn maan