NASA’s gigantische raket gaat naar de maan: 6 dingen om te weten

NASA heeft zojuist zijn enorme zware raket naar het lanceerplatform in het Kennedy Space Center verplaatst voor een aantal cruciale tests voorafgaand aan zijn eerste missie op de maan.

Het is lang geleden dat de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie zo’n grote raket had die grote ladingen – astronauten en ladingen – de verre ruimte in kon sturen. Het Space Launch System, of SLS, is niet alleen ontworpen om naar de maan te reizen, het zal naar verwachting op een dag ook miljoenen kilometers op de teller zetten tijdens de eerste bemande vlucht naar Mars. Het kunnen in de toekomst ook robotwetenschappelijke reizen naar Saturnus en Jupiter zijn.

Hier zijn enkele belangrijke feiten over Megarocket terwijl het zich voorbereidt op zijn eerste vlucht, de Artemis I-missie in een baan om de maan, die al in mei 2022 zou kunnen komen (hoewel dat later deze zomer zou kunnen gebeuren, volgens de typische NASA-methode).

1. Het is de enige raket die het Orion-ruimtevaartuig naar de maan kan sturen

De SLS is de enige raket die het Orion-ruimtevaartuig kan verzenden, een capsule bovenop de booster-stack, Naar de maan en verder. ik denk aan almachtige capsule Zoals de camper van de lucht: het is niet zomaar een vlucht, maar biedt plaats aan maximaal vier astronauten. Om lange reizen naar de verre ruimte te maken, moeten mensen maanden aan boord kunnen eten, slapen, werken en tijd doorbrengen.

Voor Artemis I is de wil van Orion onbewoond Vlieg duizenden kilometers over en rond de maan. Drie weken na het opstijgen zal de capsule in de Stille Oceaan vallen. De Het doel van de inaugurele Artemis-missie Het is een test van hun vermogen om veilig de atmosfeer van de aarde binnen te gaan en op hun plaats te vallen totdat de marine zich herstelt.

2. Het is niet de maat, maar de richting die belangrijk is

In een test door NASA vuurden de vier belangrijkste raketmotoren in maart 2021 gedurende acht minuten en genereerden ze 1,6 miljoen pond stuwkracht.
Krediet: NASA/Robert Markowitz

De megaraket is 100 meter hoog groter dan het vrijheidsbeeld Big Ben in Londen. Vergelijk dat eens met de 184-voetraket van de spaceshuttle, die astronauten naar het ruimtestation in een lage baan om de aarde stuwde.

Hoewel groter dan zijn voorganger, is de SLS eigenlijk iets korter dan de Saturn V, de laatste raket die NASA gebruikte om mensen naar de verre ruimte te brengen. De raket uit het Apollo-tijdperk was 41 voet lang.

Maar de nieuwe raket is duidelijk krachtiger. SLS zal 8,8 miljoen produceren ponden van betaling – De zwaartekracht die de motor aan de raket levert – tijdens het opstijgen en opstijgen. Dit is 15% meer dan Saturnus V voortgang. Toekomstige configuraties van de nieuwe raket zullen meer klappen uitdelen.

De vier belangrijkste SLS-motoren, Voedt 700.000 gallons Van gekoelde of zeer koude brandstof zal het stuwkracht produceren die sterk genoeg is om acht Boeing 747’s in de lucht te houden.

3. De megaraket is de nieuwste technologie in de jaren 80

Ingenieurs en technici van NASA’s Michoud Assembly Facility in New Orleans hebben de eerste van vier RS-25-motoren bevestigd aan de primaire trap van NASA’s Space Launch System (SLS) -raket.
Krediet: NASA/Judd Guidry

De SLS is letterlijk en figuurlijk gebouwd op de erfenis van de Space Shuttle. NASA heeft de pionier opgenomen shuttle componentendie tussen 1981 en 2011 opereerde in de nieuwe raket.

Ingenieurs vervingen het beroemde ruimtevliegtuig door een vrachtschip of een ruimtevaartuig voor de Orion-bemanning. De centrale oranje kern is een langwerpige externe brandstoftank van de shuttle, aangedreven door vier shuttlemotoren. In plaats van deze motoren opnieuw te gebruiken, dumpt NASA ze in de oceaan. dubbele shuttle Solide raketboosters Het zal de kern bijstaan ​​tijdens de eerste fase van de vlucht en 75 procent van de initiële stuwkracht naar de lucht leveren.

Het is echter niet allemaal oude technologie. NASA Sommige apparaten upgraden Nieuwe productietools en -technieken werden gebruikt om de klus te klaren. Sommige onderdelen zijn bijgewerkt om te voldoen aan de behoeften van reizen door de diepe ruimte, maar Het congres stond het ruimteagentschap niet toe Om helemaal opnieuw te beginnen om de nieuwste megaraket te ontwerpen.

4. Sorry, het milieu. Het is niet herbruikbaar.

Tijdens Artemis I zal het onbemande Orion-ruimtevaartuig afvuren op ‘s werelds krachtigste raket en verder reizen dan enig ruimtevaartuig dat ooit voor mensen is ontworpen.
tegoed: NASA

Onthoud dat de nieuwe maanraket is Gebouwd met shuttle-onderdelen. NASA ontwierp de shuttle om astronauten en voorraden heen en weer te vervoeren naar het ruimtestation, dat zich op ongeveer 250 mijl van de aarde bevindt.

Om de raket aan te passen zodat deze dieper de ruimte in kon reizen, moesten de ingenieurs de lading verlichten. De maan bevindt zich tenslotte ongeveer 239.000 mijl van de aarde, ongeveer 1.000 keer de afstand van het ruimtestation.

Ingenieurs verslonden de shuttle Herbruikbare boostersen parachutes, reservebrandstof en landingssensoren uit het ontwerp – het systeem waarmee het bureau het opnieuw kon gebruiken. Dit bracht NASA terug 2.000 kilo overgewicht voor maanvluchten. Dit zou Orion helpen om 24.500 mph te bereiken, de snelheid die nodig is om het op een traject naar de maan te sturen.

Maar dit betekent dat de SLS voor elke missie nieuwe raketten nodig heeft.

Tenminste de uitlaat van de motor relatief “schoon” oververhitte waterdamp. De motoren worden gevoed met vloeibare zuurstof en vloeibare waterstofbrandstof. NASA heeft de verbeterde isolatie geüpgraded Van asbest tot rubbermaterialenmaar ook om het milieu te verbeteren.

5. De mega-jas heeft een volledige Amerikaanse prijs

NASA’s Artemis-missies kosten ongeveer $ 4,1 miljard per lancering, volgens een rapport van de inspecteur-generaal.
tegoed: NASA

Veel mensen bij NASA en in het Congres verwijzen naar de SLS als de “Nation’s Rocket”, “the Pioneering Rocket” of Amerikaanse raket. Het wordt beschouwd als een nationaal bezit, vergelijkbaar met het aan het leger toegewezen vliegdekschip, dat bedoeld is om het nationale belang te dienen: verkenning van het zonnestelsel.

Dit is de belangrijkste reden waarom hij denkt dat het zo is duurste raket sinds wanneer. Hoewel de snelgroeiende commerciële ruimtevaartsector binnenkort in staat zal blijken een kostenefficiënter ruimtevaartsysteem te bouwen, Betaalbaarheid is nooit een prioriteit geweest voor SLS.

Toen het Congres in 2010 een NASA-uitgavenwet goedkeurde, gaf het de ruimtevaartorganisatie opdracht om de raket te bouwen, en specificeerde zelfs welke onderdelen moesten worden gebruikt. Welke bedrijven contracteren?, en van wat voor soort werkregelingen u kunt profiteren. In die tijd, te midden van de Grote Recessie, probeerden deze wetgevers duizenden banen in hun districten te ondersteunen. Artemis is niet zomaar een satellietprogramma, maar een functionaliteitsprogramma.

Ongeveer 3.800 leveranciers in alle 50 staten hebben bijgedragen aan de raket- en Orion-projecten, volgens Tom Whitmaier, NASA associate adjunct-beheerder voor Joint Exploration Systems.

“Als je deze raket ziet, is het niet alleen een stuk metaal dat op het platform gaat zitten. Het is een hele groep mensen, raketwetenschappers in dit hele land, in al onze agentschappen, die hieraan hebben gewerkt.”

“Het is een symbool van ons land en onze gemeenschappen, onze luchtvaarteconomie en het partnerschap daarbuiten”, zei hij in een telefoongesprek met verslaggevers in maart. “Als je deze raket ziet, is het niet alleen een stuk metaal dat op het platform gaat zitten. Het is een hele groep mensen, raketwetenschappers in dit hele land, door ons hele bureau, die hieraan hebben gewerkt.”

Tijdens een congrescommissie in maart schatte inspecteur-generaal Paul Martin, die als waarnemer van het ruimteagentschap voor de federale regering fungeert, dat Elke lancering kost $ 4,1 miljard, waarbij de helft van het tabblad alleen aan SLS wordt toegeschreven. Voor het perspectief: dat is ongeveer een vijfde van het totale budget van NASA. Martin verwacht dat NASA tegen 2025 $ 93 miljard zal uitgeven aan het Artemis-programma.

6. De raket is de ultieme transformator

NASA ontwierp het Space Launch System als basis voor een generatie menselijke verkenningsmissies in de verre ruimte.
tegoed: NASA

Ingenieurs ontwierpen de SLS om te evolueren naar steeds krachtigere configuraties naarmate de missies van Artemis complexer werden.

De eerste bijeenkomst genaamd “Blok 1”, Je gebruikt een centrale booster (oranje) met vier hoofdmotoren. Het zou meer dan 59.500 pond in banen buiten de maan kunnen sturen. Bovendien zullen een paar solide raketboosters en motoren op vloeibare brandstof voor voldoende stuwkracht zorgen. Na het verlaten van de atmosfeer van de aarde, stuurt een laatste raketbooster – de tijdelijke cryogene stuwkrachtfase – de Orion-capsule naar de maan. Dit is de configuratie die NASA van plan is te gebruiken voor de eerste drie Artemis-missies, inclusief de maanlanding.

Volgende missies, die astronauten zullen vervoeren, zullen een andere raketconfiguratie hebben, inclusief een krachtige bovenste verkenningsfase. bekend als “Blok 1B,” Dit raketontwerp kan bemanning en grote hoeveelheden vracht vervoeren – tot 83.700 lbs.

De volgende iteratie van SLS, ook wel bekend als “Blok 2” kan aanbieden 9,5 miljoen pond stuwkracht Het zal de primaire motor zijn voor het verzenden van vracht naar de maan, Mars en andere bestemmingen in de verre ruimte, een stijging van acht procent ten opzichte van de Artemis I. Deze raket zal 101.400 pond optillen.

Op de moeilijke plaatsen waar NASA-astronauten naartoe gaan, zullen ze beloningen uit voorraden nodig hebben.