NASA heeft deze enorme groep zonnevlekken in beelden vastgelegd

NASA-wetenschappers die de zon bestuderen, hebben een enorme cluster van donkere vlekken in het midden van de ster ontdekt die op 150 miljoen kilometer van de aarde te zien zijn.

vlekken, Bekend als zonnevlekkenVanaf hier zien ze er misschien uit als stipjes op het oppervlak van de zon, maar ze kunnen in werkelijkheid zo groot zijn als hele planeten, met krachtige magnetische velden – duizenden keren sterker dan het magnetische veld van de aarde. De vlekken lijken donker omdat ze veel koeler zijn dan de delen rondom de zon.

“Als je een eclipsbril hebt en goed zicht, kun je het misschien zien zonder vergroting”, zei de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie op X, voorheen bekend als Twitter. NASA herinnerde mensen er vervolgens onmiddellijk aan om niet rechtstreeks in de zon te kijken zonder de juiste zonnefilters.

Mogelijk is de tweet verwijderd

Veel volgers merkten op dat ze de nieuwe groep zonnevlekken konden zien, die doorgaans dagen of weken kunnen aanhouden voordat ze verdwijnen. NASA's Solar Dynamics Observatory volgt de groep. Met real-time beelden van de zon.

Net als bij stormseizoenen op aarde ervaart de zon een weerpatroon dat zich elke elf jaar herhaalt. Aan het begin en het einde van de cyclus is deze activiteit het rustigst. Maar de zonneactiviteit neemt toe en piekt halverwege de cyclus, waardoor de zon wordt verstoord met gigantische explosies.

Op dit moment staat deze cyclus op het punt zijn hoogtepunt te bereiken, en nadert hij bijna zijn maximale punt medio 2025. Daarom zijn berichten over zonnevlammen en coronale massa-ejecties – plasma uitgezonden door de buitenste atmosfeer van de zon, de corona genoemd – meer overvloedig in nieuws. Miljoenen Amerikanen zullen tijdens de komende totale zonsverduistering op 8 april een zeldzame kans krijgen om deze woestere versie van de corona een paar minuten met het blote oog te aanschouwen.

“Het is het equivalent van het orkaanseizoen in de ruimte”, vertelde Mark Misch, een wetenschapper bij het Space Weather Prediction Center van de National Oceanic and Atmospheric Administration, eerder aan Mashable. “We komen dicht bij een nieuw seizoen.”

Zonnevlekken Ze ontstaan ​​in gebieden op de zon waar de magnetische velden bijzonder sterk zijn. Magnetische veldlijnen nabij zonnevlekken zijn vaak met elkaar verweven. Dit kan een plotselinge explosie veroorzaken in de vorm van een zonnevlam, waarbij een stortvloed aan straling de ruimte in schiet, richting de aarde.

Zonnewetenschappers hebben een beperkt vermogen om te voorspellen Ruimteweergebeurtenissen. Maar ze bestuderen de zon om een ​​beter begrip te krijgen van gewelddadige zonnevlammen en hoe deze de aarde beïnvloeden. Het sterke en brede magnetische veld van de aarde en de atmosfeer beschermt mensen tegen schade door de effecten ervan. Dit veld, geproduceerd door geladen gesmolten ijzer in de kern van de planeet, houdt de meeste geladen zonnegassen weg van de zon – “net zoals een paraplu werkt tijdens een regenbui”, aldus NASA.

De vlekken, ook wel zonnevlekken genoemd, lijken vanaf hier misschien slechts stipjes op het oppervlak van de zon, maar ze kunnen in werkelijkheid zo groot zijn als hele planeten.
Krediet: NSF/AURA/NSO

Maar ruimteweergebeurtenissen kunnen ook op andere manieren gevolgen hebben voor het leven op aarde, zoals het verstoren van elektriciteitsnetwerken, communicatie- en GPS-systemen. Deze gebeurtenissen zijn echter zeldzaam Zonnevlam in maart 1989 Het veroorzaakte een stroomstoring in Quebec, Canada, gedurende 12 uur. Het blokkeerde ook de radiosignalen van Radio Free Europe.

Als u van plan bent zonnevlekken te zien, zorg er dan voor dat u een gerenommeerde zonsverduisteringsbril draagt.

“Het is het ruimte-equivalent van het orkaanseizoen.”

Zonder speciale beschermbril begint het netvlies licht van de zon te absorberen.
Foto: Mark Ralston/AFP via Getty Images

Zonder speciale beschermbril begint het netvlies licht van de zon te absorberen. Zodra deze fotoreceptoren zijn verzwolgen, passeert deze bypass het netvlies en wordt in plaats daarvan geabsorbeerd door het donkere pigment dat de oogbol bekleedt. Dat is het moment waarop cellen chemische aanvallen beginnen te ondergaan, zei dr. Ralph Chu, een gepensioneerde oogarts en een van 's werelds toonaangevende experts op het gebied van zonsverduisteringsfilters.

“Het grote gevaar hiervan is dat wanneer het pigment de overtollige straling absorbeert, het deze omzet in warmte en de temperatuur in de cellen verhoogt tot het punt waarop ze het weefsel daadwerkelijk gaan koken”, zei hij. “Hierdoor houd je op dat moment een permanent litteken over dat niet kan worden gerepareerd.”