Na tientallen jaren van snel toenemend Arctisch zee-ijs suggereren modellen dat er een dramatische ommekeer op komst is

Zal drijvend ijs in de Noordelijke IJszee de komende decennia sneller of langzamer bewegen? Het antwoord op deze vraag zal ons vertellen of de scheepvaart naar verwachting meer of minder risicovol zal worden. Het kan ook belangrijke implicaties hebben voor de snelheid waarmee de ijskap verdwijnt, wat van groot belang is voor de noordelijke inheemse gemeenschappen, ecosystemen en het mondiale klimaatsysteem.

Hoewel observatiegegevens aangeven dat de trend richting hogere zee-ijssnelheden gaat, voorspellen klimaatmodellen dat deze snelheden tijdens het zomerseizoen zullen vertragen. Deze discrepantie heeft geleid tot enkele vragen over de redelijkheid van de voorspellingen van het model.

in Vandaag een nieuw artikel gepubliceerd in CryosfeerLassonde School of Engineering assistent-professor Neil Tandon en gastpostdoc Jamie Ward ontdekten dat hoewel de mechanismen die de ijsvertraging aandrijven plausibel blijven, er vragen blijven bestaan ​​over de timing van de vertraging.

“Het is natuurlijk interessant om te begrijpen hoe de beweging van zee-ijs verandert, maar we wisten niet echt of de modellen voorspelden dat dit plausibel was”, zegt Tandon, die ook bij het Center for Earth and Space Sciences Research werkt. Chris) aan de Universiteit van York. “Het lijkt erop dat we kunnen verwachten dat het zee-ijs nog een tijdje zal blijven versnellen, maar er zal de komende decennia een moment komen waarop de dynamiek verandert.”

Drijvend zee-ijs vormt een bijzonder risico voor het zeevervoer, zegt Tandon, wijzend op een dramatisch voorbeeld uit 2017 toen zee-ijs rond Newfoundland twee vissersboten vastzette en tot zinken bracht. Hoe sneller het ijs, hoe gevaarlijker de omstandigheden.

Om te begrijpen waarom het zee-ijs versnelt, zegt Tandon dat de lente een nuttige analogie kan zijn. Naarmate de temperatuur stijgt en het ijs dunner wordt, kan het gemakkelijker uitzetten en samentrekken, net zoals een veer gemaakt van dunner metaal gemakkelijker kan uitzetten en samentrekken dan een veer gemaakt van dikker metaal.

“Naarmate het dunnere zee-ijs uitzet en krimpt, genereert het meer momentum voor het zee-ijs, net zoals een van die veerbelaste auto’s sneller gaat naarmate je hem verder terugtrekt”, legt Tandon uit.

Dit is echter niet de enige kracht die op het ijs inwerkt: wanneer het ijs dun genoeg wordt, begint de interne druk die de 'veren' produceert, af te nemen en beginnen andere krachten te domineren.

‘Wanneer het ijs in wat zij een vrijdrijvende toestand noemen, in een vrije drifttoestand terechtkomt, wordt de interne druk verwaarloosbaar en beginnen de externe krachten van de wind en de kanteling van het oceaanoppervlak het over te nemen. Modellen geven aan dat veranderingen in de wind en de kanteling van het oceaanoppervlak ervoor zullen zorgen dat het zee-ijs vertraagt. tijdens de zomer.”

Tandon zegt dat hoewel de modellen het er over het algemeen over eens zijn dat deze zomervertraging zich zal voordoen, ze het niet eens zijn over wanneer deze vertraging zal beginnen. Sommige modellen suggereren dat de groeivertraging binnen het komende decennium zal beginnen, terwijl andere suggereren dat deze tegen het einde van deze eeuw zal beginnen.

Snelle ijsverstuivingen kunnen gevaarlijke omstandigheden voor de scheepvaart creëren, dus het vertragen van de ijsvorming kan als positief worden gezien, maar Tandon zegt dat er grotere overwegingen zijn.

“Dat verandert niets aan het feit dat de zee-ijsbedekking gestaag afneemt, toch? Dat is een punt van zorg vanwege de impact op ecosystemen, inheemse volkeren die afhankelijk zijn van het vermogen om op bepaalde dieren te jagen, en het vermogen van dieren om de klimaatverandering te overleven.” ” “Habitat en de algehele impact op het mondiale klimaat”, zegt Tandon. “Maar ik zou zeggen dat het best goed nieuws is, omdat de modellen suggereren dat enkele van de ergste aspecten die we voorspelden over de afname van de ijskap niet waren voorspeld.”