Myrtle: Wat biedt de toekomst voor de Maple Leafs-cover, met toevoeging van Max Domi en Tyler Bertuzzi?

Mijn begin was post-ready na 1 juli, vooral gericht op het feit dat de Maple Leafs nog genoeg ruimte hadden om iets interessants te doen en dat het het wachten waard was om de eerste van het nieuwe gratis bureau GM Brad Treliving in Toronto te evalueren.

Godzijdank, ik heb gewacht. En hij ging op zondag werken.

The Leafs hebben niet langer veel dekkingsruimte om mee te werken, maar ze hebben een veel completere line-up na het contracteren van Tyler Bertuzzi en Max Domi. Ze hadden allebei maar een jaarcontract, wat een overwinning is in deze omgeving.

Gecombineerd zullen ze $ 8,5 miljoen verdienen voor de limiet, wat ongeveer goed is gezien hun geprojecteerde rollen. Ze hebben allebei wat voordeel, vooral gezien het feit dat ze zullen worden ondersteund door een sterke groep om hen heen.

Dit is een redelijke opstelling voor 2023/24, met nieuwkomers en netkeeper Ilya Samsonov die in een realistisch tempo tekende.

Bertuzzi voelt als een natuurlijke match met Auston Matthews, om redenen die Jonas hier dit weekend benadrukte. Domi geeft Awraq ondertussen enkele positionele opties, waaronder hem als eerste in een beschermde derde linie gebruiken om in het midden aan te vallen, zoals hierboven weergegeven.

Ik vermoed dat ze allebei vroeg in het seizoen door de line-up zullen wisselen om te zien waar de beste match is, maar het feit dat ze net zoveel aanvallen hebben aangeboden als in de afgelopen paar jaar, is veelbetekenend gezien het aantal aanvallers (en goals) Toronto verliest dit jaar van free agency.

Het was duidelijk dat de Leafs een andere positie-optie nodig hadden na het verlies van Ryan O’Reilly (naar Nashville), Noel Accari (naar Pittsburgh) en Alexander Kerfoot (naar Arizona) in de afgelopen dagen.

Waar laat de toevoeging van Bertuzzi en Domi de voorraad? Nou, het is erg krap.

Met de bovenstaande selectie van 23 spelers, met een extra op elke positie, zitten ze $ 5,4 miljoen boven de limiet.

Treliving zou ze kunnen krijgen door Matt Murray’s volledige cap in een transactie te verbergen en Pontus Holmberg te degraderen, waardoor Toronto maar liefst $ 56.000 zou hebben om mee te werken aan het begin van het seizoen.

Dus met deze beperkte bewegingsruimte is het mogelijk om gebladerte zo goed als “af te maken” om het menu opnieuw vorm te geven.

Mogelijk, maar ik zou niet zeggen dat het waarschijnlijk is.

De grootste complicatie is waarschijnlijk de situatie van William Nylander. Ze zijn nog niet helemaal dicht bij de onderhandelingen en de kloof lijkt groot genoeg om een ​​ruil af te dwingen.

Als het erop aankomt, ziet het eruit als een behoorlijk moeilijke deal om te verslaan. Nylander heeft een 10-team no-trade-clausule die zaterdag in werking is getreden, dus als zijn kamp hardball wil spelen, kunnen ze gewoon de 10 teams met de meeste ruimte en/of de meeste kans maken om op hem te bieden.

Het huidige contract van Nylander is ook veel voor een speler die vorig seizoen 40 doelpunten maakte. Hoe kun je die productie vervangen in een deal waarbij je capspace moet vervangen voor capspace?

Elk overgenomen team zal Nylander ook willen verlengen, dus als het cijfer op de lange termijn $ 9,5 miljoen of meer is, zou dat een vrij korte lijst zijn van teams die bereid zijn afstand te doen van een goed bezit en vervolgens dat contract te ondertekenen.

Het beste scenario voor de Leafs is dat ze Nylander in de komende paar maanden kunnen contracteren, maar ik ben bang dat er meerdere hindernissen op het spel staan ​​die dat mogelijk in de weg staan. Er is nog een geschiedenis van mislukte onderhandelingen in 2018, die binnen enkele minuten nadat hij het seizoen had gemist, doorgingen. Er is het feit dat de andere drie grote aanvallers van de Leafs minstens 56% meer treffers maken dan Nylander, en dat is al een tijdje het geval, ondanks het feit dat zijn productie de afgelopen seizoenen niet ver af is geweest.

En dan is er het feit dat de limiet waarschijnlijk dramatisch zal stijgen in 2024-25, iets dat onderhandelingen als deze in de competitie de komende 12 maanden zal overschaduwen.

Ik heb altijd gedacht dat het contract dat Philip Forsberg vorig jaar in Nashville tekende – acht jaar voor $ 8,5 miljoen per seizoen – het juiste contract was voor Nylander. Tegen de limiet van $ 87,7 miljoen, een potentiële stijging van 5 procent voor het seizoen 2024-25, zou het contract van Forsberg neerkomen op een haarwaarde van meer dan $ 9 miljoen per seizoen.

Ik vind dat aantal helemaal niet erg, ook al zou Nylander in dat decennium halverwege de dertig zijn.

Maar naar alle waarschijnlijkheid willen de Leafs iets kleiners, te beginnen met een acht. En Nylander wil iets hogers. Misschien veel hoger.

Misschien vinden ze een middenweg, maar de klok tikt door. Een Nylander-deal sluiten waar je je op zijn minst mee kunt identificeren, zal buiten het seizoen erg moeilijk worden. Het lijkt gewoon alsof het helemaal onmogelijk zou zijn om het seizoen in te gaan, vooral gezien de kans dat elk team tegen die tijd is gekroond. (Ongeveer 20 teams zijn vorig jaar het seizoen ingegaan op of boven de limiet met behulp van LTIR.)

Mijn andere zorg is wat de Leafs ervoor terugkrijgen dat logisch is?

Het kan heel gemakkelijk zijn om deze deal te verliezen, gezien alle variabelen die tegen je zijn opgestapeld.

Er is veel gesproken over Treliving die naar zijn voormalige team in Calgary kijkt en uitkijkt naar een aantal van hun lastige dingen die mogelijk beschikbaar zijn, maar elk pakket voor Noah Hanifin, Chris Tanev of Nikita Zadorov brengt enorme risico’s met zich mee, aangezien ze allemaal een jaar uit zijn. . Onbeperkt vrij agentschap.

En nadat de Leafs $ 4 miljoen hadden ingezet op John Klingberg, wiens salaris zo hoog is dat hij zinloos is in de rol van derde paar, hadden ze niet bepaald een gat in de top vier aan de achterkant zonder iemand anders uit te schakelen.

Elke combinatie waarbij de Nylander-dekking wordt verplaatst om meer verdediging toe te voegen, zou ook dieper graven in hoe gevaarlijk de Leafs vooraan zijn. Hoewel ze nog steeds een gevaarlijk team waren, eindigden ze als negende in doelpunten per wedstrijd tijdens het reguliere seizoen en scoorden ze een schamele 2,22 doelpunten in 60 minuten in vijf-tegen-vijf play-offs. (Vegas won de Stanley Cup met een 3.65.)

Zelfs als de Leafs een manier vinden om Nylander te behouden, wat wederom verreweg de voorkeur heeft, zijn ze geen overweldigende aanvalsmacht. Matthews is waarschijnlijk gezonder en daarom gevaarlijker, maar Tavares is weer een jaar ouder dan hij. En hun blauwe lijn heeft een aantal oudere stukken die moeite hebben gehad om ook aanvallend bij te dragen.

Zelfs als Bertuzzi en Domi in staat zijn om de aanvallende stoot die de Leafs verloren op vrije afvaardiging te vervangen, zetten ze een deel daarvan terug op de verdedigende kant van de puck, meer nog dan de spelers die ze vervangen.

Dan heb je een onderste zes die, op welke manier dan ook, eruit ziet alsof hij weer moeite zal hebben om te scoren. Idealiter is David Kampf niet je derdelijnscentrum en kan hij gewoon harde minuten eten met andere schijven, maar als hij Ryan Reaves speelt, hoeveel minuten kun je die lijn dan realistisch geven? En kunnen ze echt spelen tegen de toplijnen van andere teams?

Aan de andere kant, als Reaves ergens anders speelt, hoe kunnen dieptespelers als Holmberg, Nick Robertson en Bobby McMann dan succesvol zijn met iemand die helemaal geen punten kan produceren?

Aangezien het rooster momenteel wordt gebouwd, zie ik niet veel configuraties voor niet alleen de derde en vierde regel van de Leafs, maar ook de achterkant, wat een goed idee is. Het voelt als een groep die, buiten de twee frontlinies, veel stukjes heeft die niet goed in elkaar passen.

Nu zijn er drie mogelijkheden hier op dat front. Nr. 1: Daar heb ik het mis, en dit zal werken. Nummer 2: De frontoffice heeft zich misrekend en ze hebben zo’n gemengde line-up dat het voor Coach Sheldon Keef moeilijk zou zijn om op een logische manier samen te stellen.

Of, de derde optie, deze opstelling is geen afgewerkt product en er zijn nog belangrijkere zetten.

Eerlijk gezegd denk ik dat dit op dit moment het meest waarschijnlijke antwoord is.

Na het contracteren van Bertuzzi en Domi is er niet genoeg ruimte voor de Leafs om hun activiteit in free agency voort te zetten, en er zijn niet veel contracten die ze gemakkelijk kwijt kunnen om ruimte te maken om dat te doen. Maar met hoe kieskeurig de UFA-pool is, is dat niet zo’n probleem.

Wat een beetje verontrustend is, is dat Treliving dit laagseizoen inging en sprak over het groter en gemener willen maken van zijn achterste. De toevoeging van Klingberg is dat zeker niet.

Voeg toe dat (a) de Nylander-onderhandelingen niet goed lijken te gaan, (b) de Leafs er relatief mager uitzien voor positie-opties in het algemeen, en (c) het moeilijk lijkt om speciaal gebouwde lijnen en paren te creëren in de line-up, en er is hier nog veel om je over af te vragen.

Ik zou een best case-scenario kunnen bedenken voor deze line-up met onder meer Matthew Kniss (of Joseph Wall) die doorbreekt in zijn eerste volledige NHL-seizoen, Robertson die eindelijk doorbreekt en het herstel van Klinberg iets dichter bij wat het drie of vier jaar geleden was.

Maar je kunt hier ook de worstcasescenario’s zien die leiden tot een groep die zowel aanvallend als verdedigend zwakker is dan een jaar geleden, vooral als de zaken nog niet zijn opgelost in toekomstige bewegingen.

Eerlijk gezegd zijn voor mij alle ogen op dit moment gericht op het front van Nylander, omdat dit uiteindelijk kan zijn waar het gewonnen of verloren wordt.

(Bovenste foto: Barry Chin/The Boston Globe via Getty Images)