Mogelijk hebben we al leven gevonden op Mars, zegt de astrobioloog

Bij al onze verkenningen van Mars tot nu toe is er geen bewijs gevonden dat voldoet aan de strenge criteria om definitief te beweren dat we leven hebben gevonden.

Maar decennia geleden, in de jaren zeventig, toen Vikingen landen Het werd de eerste Amerikaanse missie die veilig op de Rode Planeet landde en deze verkende, en misschien zijn we er wel dichtbij gekomen.

Een onderzoeker onderzoekt de mogelijkheid van leven in een monster van Marsgrond. En toen, in onze zoektocht om het te ruiken, hebben we het uitgeschakeld. Gewoon zo.

Volgens een astrobioloog Dirk Schulz McCush Van de Technische Universiteit van Berlijn in Duitsland had een experiment dat tekenen van microbieel leven op Mars detecteerde fataal kunnen zijn. in zijn column Geplaatst in Groot DenkHij speculeert dat onze methoden op zichzelf misschien destructief zijn geweest.

We moeten dus zorgvuldig rekening houden met de omgeving van Mars bij het ontwerpen van toekomstige experimenten. En Schultz adviseert McCosh dat de mensheid nog een missie moet sturen, voornamelijk gewijd aan de zoektocht naar leven, met deze overwegingen in gedachten.

Toen ze in 1976 op Mars landden, hadden de twee Viking-landers een lijst met doelen. Eén van die experimenten was het uitvoeren van een reeks experimenten die waren ontworpen om het vuil van Mars te testen op biosignaturen: sporen van moleculen die wijzen op de aanwezigheid van leven.

Tot nu toe was dit het Alleen specifieke biologische experimenten die op Mars zijn uitgevoerd.

een van die ervaringen, Gaschromatografie – massaspectrometrie (GCMS), gechloreerd organisch materiaal gevonden. Destijds werd dit resultaat geïnterpreteerd als Verontreiniging door menselijke schoonmaakproductenwaardoor nulbiomarkers worden gedetecteerd.

We weten nu dat gechloreerde organische stoffen inheems zijn op Mars, hoewel het onbekend blijft of ze het resultaat zijn van biologische of niet-biologische processen.

Er is de afgelopen jaren enige speculatie geweest over de mate waarin biologische experimenten van de Vikingen destructief waren. GCMS moet de monsters verwarmen om de verschillende stoffen die erin aanwezig zijn te scheiden. Uit latere analyse bleek dat dit zou hebben geresulteerd in de verbranding van het organische materiaal dat hij hoopte te vinden.

Schulz-Macuch suggereert dat andere experimenten het bewijsmateriaal op dezelfde manier hadden kunnen vernietigen; Dit zijn de experimenten met gelabelde afgifte en thermische afgifte, waarbij monsters van Mars met vloeistof werden overgoten en vervolgens de resultaten werden getest op bewijs van respectievelijk metabolisme en fotosynthese.

De resultaten suggereerden een positief signaalWat in tegenspraak leek met de nulresultaten van het vierde experiment, gasuitwisseling. Dit was en blijft verbijstering, schrijft Scholz-Makosh.

Maar het is waarschijnlijk dat de lanceringstests achteraf gezien slecht zijn ontworpen. Destijds gingen we ervan uit dat het leven op Mars net zo zou zijn als het leven op aarde en zou gedijen in de aanwezigheid van water: hoe meer water, hoe leuker. Maar zoals we onlangs hebben geleerd, kan het leven zichzelf verbeteren om te gedijen in extreem droge omstandigheden. Mars is erg droog.

Als u deze omstandigheden wijzigt, kan de bloei stoppen.

“Laten we ons nu eens afvragen wat er gebeurt als je water giet over deze microben die zich hebben aangepast aan de droogte. Zou dat ze kunnen overweldigen? Technisch gezien zouden we kunnen zeggen dat we ze te veel hebben gedroogd, maar simpel gezegd zou het hetzelfde zijn als ze verdrinken.” Schulz-Makosh legt uit.

Het zou zijn alsof een buitenaards ruimteschip je halfdood in de woestijn aantrof, en je potentiële reddingswerkers zouden besluiten dat “Mensen water nodig hebben. Laten we een man midden op de oceaan zetten om hem te redden!” Dat zal ook niet werken.”

Interessant genoeg geeft dit aan dat de tekenen van leven die werden geïdentificeerd in het pyrolyse-vuurexperiment veel sterker waren in het droge controleproces, waarbij geen water aan het monster werd toegevoegd. Het lijkt dus logisch om te vragen: Net als de anderenHebben deze experimenten tekenen van leven aan het licht gebracht die wij hebben afgewezen?

Voor alle duidelijkheid: deze signalen zijn nog steeds tegenstrijdig en verre van overtuigend. Het kan echter zijn dat zij verder onderzoek nodig hebben.

Schulze-Macuch suggereerde in 2007 dat Mars geschikt droog leven zou kunnen herbergen, waaronder waterstofperoxide. Bevindingen van Vikingen, hij en zijn co-auteur Job Hotcooper beweren, spreekt deze hypothese niet tegen.

“Zoals ik al eerder zei, hebben we een nieuwe missie naar Mars nodig die zich voornamelijk richt op het detecteren van leven om deze en andere hypothesen te testen.” Schulze McCutch besluit. ‘Ik kan niet wachten tot je aan een missie als deze begint.’