Misschien kennen we eindelijk het geheim van de vreemde komeetachtige Tail

Er is iets vreemds aan de hand met de aarde in de buurt asteroïde 3200 Phaëton: Het gloeit als het de zon nadert, hoewel er geen ijsreserves zijn die dit effect normaal gesproken zouden veroorzaken omdat het verdampt en zonlicht verstrooit.

Het zijn kometen beladen met ijs die helderder worden bij verhitting, niet rotsachtige asteroïden, en dat is de reden waarom Phaethon astronomen lange tijd in verwarring heeft gebracht. nu Stelt een nieuwe studie voor Eén chemisch element in het bijzonder kan achter dit vreemde gedrag zitten.

“Phaethon is een vreemd wezen dat wordt geactiveerd wanneer het de zon nadert,” Astronoom Joseph Masiero zegt: van het California Institute of Technology.

“We weten dat het een asteroïde is en de bron van Gemini [meteor shower]. Maar het heeft weinig of geen ijs, dus we waren geïntrigeerd door de mogelijkheid dat natrium, dat relatief veel voorkomt in asteroïden, de component zou kunnen zijn die deze activiteit aandrijft.”

Phaethon heeft 524 dagen nodig om een ​​volledige baan te voltooien, gedurende welke tijd de zon hem opwarmt tot een maximum van 1050 K (777°C of 1430°F). Elk ijs op de asteroïde zou al lang geleden zijn afgebrand, maar de onderzoekers gebruikten computermodellen om te bewijzen dat natrium er nog steeds is en onder het oppervlak vervaagt.

Deze verhitting en uitbarsting kunnen niet alleen de helderheid van de asteroïde verklaren, aangezien natrium ontsnapt door scheuren en scheuren in de korst, maar ook de uitwerping van zichtbare rotsen van de aarde zoals de Geminiden-meteoor elk jaar in december. De zwakke aantrekkingskracht van Phaethon maakt het gemakkelijker om puin te schrapen.

We weten dat de Geminid-meteoren relatief zijn: laag natriumgehalte Vanwege het licht dat ze uitstralen wanneer ze verbranden in de atmosfeer van de aarde, kan dit opnieuw worden verklaard door modellering door het onderzoeksteam.

Vervolgens zijn experimenten uitgevoerd op delen van het .-bestand Allende meteoriet, die in 1969 in Mexico landde en waarschijnlijk afkomstig was van een asteroïde zoals Phaethon. Bij verhitting bevestigde het gedrag van de fragmenten dat natrium inderdaad in stoom zou kunnen veranderen en van een asteroïde zou kunnen worden gestraald, bij temperaturen die Phaethon waarschijnlijk zal passeren.

“Deze temperatuur ligt dicht bij het punt waar natrium uit zijn rotsachtige componenten ontsnapt,” Planetaire wetenschapper Yang Liu zegt:, van NASA’s Jet Propulsion Laboratory (JPL). “Dus hebben we dit verwarmingseffect in de loop van een ‘dag’ op Phaethon gesimuleerd – de rotatieperiode van drie uur.”

“Bij het vergelijken van de mineralen van de monsters voor en na onze laboratoriumtests, ging natrium verloren, terwijl de andere elementen overbleven. Dit suggereert dat hetzelfde kan gebeuren in Phaethon en lijkt overeen te komen met onze modelresultaten.”

Naast een aantal geweldige inzichten in wat er in Phaethon gebeurt, suggereert het onderzoek ook dat het onderscheid tussen rotsachtige asteroïden en ijzige kometen misschien niet zo duidelijk is als eerder werd gedacht.

De modellerings- en experimentresultaten hier kunnen astronomen nuttige gegevens opleveren die van toepassing zijn op andere asteroïden met een laag perihelium – asteroïden die dicht bij de zon vliegen.

“Onze laatste bevinding is dat als de omstandigheden goed zijn, natrium de aard van sommige actieve asteroïden kan verklaren, waardoor het spectrum tussen asteroïden en kometen complexer wordt dan we eerder dachten,” Masiero zegt:.

De zoekopdracht is gepubliceerd in Planetair wetenschappelijk tijdschrift.