Mijn huisbaas in Nederland zei: 'Ik zou voor altijd kunnen blijven' – The Irish Times

Geboren en getogen in Baile Athá Lluvain (Athlone) in het hart van de Midlands, verhuisde ik in 2015 naar Dublin om te beginnen aan mijn studie rechten en filosofie.

In het voorjaar van 2018 had ik het geluk een paar maanden in Uppsala, Zweden te mogen studeren. Ik werd absoluut verliefd op de plek.

Het was niet alleen de prachtige stad die mij betoverde, maar ook het opwindende gevoel buiten mijn comfortzone te stappen.

Toen ik eenmaal afgestudeerd was aan het UCT, speelde ik met de beslissing om naar het buitenland te gaan om een ​​master te gaan studeren. Na wat onderzoek kwam ik een cursus tegen in Durham, Engeland. Aangetrokken door de beelden van de heuvelachtige stad ben ik in 2019 begonnen met mijn studie en heb daar gestudeerd tot het in maart 2020 op slot ging.

Tijdens de lockdown heb ik de cursus en mijn scriptie in Ierland afgerond. Mijn master concentreerde zich op het internationale mensenrechtenrecht, waarbij gekeken werd naar wetten ontwikkeld door de Verenigde Naties en de Raad van Europa.

[ Housing ‘biggest issue by far’ in local elections as affordability ‘torn to shreds’ by Fine Gael, says SF leader ]

Aan het einde van de cursus moesten we een onderzoeksproject kiezen en ik werd aangetrokken door een onderwerp dat ik aanstipte bij UCD: huisvestingsrechten. In het bijzonder was ik geïnteresseerd in het onderzoeken hoe het internationale recht op huisvesting gebruikt zou kunnen worden om de rechten te beschermen van leden van de rondreizende gemeenschap die te maken krijgen met frequente uitzettingen of ontoereikende huisvestingsomstandigheden.

Nadat ik mijn master had afgerond, kreeg ik een baan in een woningbouwsector zonder winstoogmerk in Dublin. Ik huurde destijds in het centrum van Dublin en werd dagelijks geconfronteerd met de realiteit van de Ierse huizencrisis. Ruim de helft van mijn salaris ging maandelijks op aan huur en ik kon het financieel moeilijk redden.

Als je in het stadscentrum van Dublin woont, zie je de impact van de mislukkingen van opeenvolgende regeringen op de huisvesting, maar ook het geweldige werk van NGO's en activisten.

Als je in het stadscentrum van Dublin woont, zie je de impact van de mislukkingen van opeenvolgende regeringen op de huisvesting, maar ook het geweldige werk van NGO's en activisten die zich inzetten om mensen te helpen die gedwongen zijn op straat te leven. Ik was bezorgd dat de context van de Ierse woningbouwsector niets te maken had met de ‘kwetsbaarheid’ van het huizenbezit dat ik aan de universiteit had gestudeerd. Maar ik geloofde echt in het potentieel van deze franchise en wist dat ik meer wilde onderzoeken hoe deze daadwerkelijk kon worden gebruikt.

[ Rents for new tenancies increase twice as fast in areas outside Dublin ]

Ik zocht naar PhD-mogelijkheden om het internationale recht op huisvesting te bestuderen en hoe dit kan worden geïmplementeerd. Gelukkig voor mij vond ik een groep in Nederland die precies dat wilde doen!

Ik ben in 2022 begonnen met mijn PhD bij het Evict-project aan de Rijksuniversiteit Groningen. Mijn project richt zich op de impact van huizenbezit in Ierland, Groot-Brittannië en Spanje. Ik zie dat het internationale recht op huisvesting feitelijk voorkomt dat mensen hun huis verliezen door uitzetting of hypotheekafsluiting.

Ik ben niet alleen zeer geïnteresseerd in de manier waarop wetgevers, regeringen en rechtbanken omgaan met woningbezit, maar ook in de manier waarop activisten en gewone burgers omgaan met of gebruik maken van het recht.

Terwijl ik nu halverwege mijn PhD ben, heeft het onderzoek meer interessante vragen opgeroepen dan ik tijd heb gehad om te beantwoorden. Ik ben er echter van overtuigd dat we in Ierland een grondwettelijk recht op huisvesting nodig hebben. Nederlanders hebben een grondwettelijk recht op huisvesting, dat ervoor zorgt dat de overheid voor adequate huisvesting zorgt.

De situatie is heel anders voor Dublin, met stijgende huurkosten in Nederland (vooral in de steden) en verhuurders die het systeem proberen te bespelen.

In Nederland zijn er huurchecks waarbij je op basis van een aantal factoren kunt controleren of je verhuurder je een eerlijke huurprijs in rekening brengt.

Toen ik mijn eerste appartement in Nederland betrok, zei mijn huisbaas dat ik er permanent kon verblijven als ik dat wilde. Dit staat in schril contrast met mijn ervaring in Dublin, waar ik het geluk had een huurcontract voor een jaar te bemachtigen.

In Nederland zijn er huurchecks waarbij je op basis van een aantal factoren kunt controleren of je verhuurder je een eerlijke huurprijs in rekening brengt. Als een huurder vindt dat zijn verhuurder te veel huur rekent, kan hij een beroep doen op de Huurcommissie om (hopelijk) te besluiten tot verlaging van de huur.

Eigenlijk vermijden veel mensen dit om een ​​goede relatie met de verhuurder te behouden, maar het is interessant om te hebben. Al met al is Ierland in de huursector minder ongelijk verdeeld dan je zou denken.

[ Ireland is spending big on housing. So why is the sector still in crisis? ]

Na vele jaren te hebben nagedacht over de mogelijkheden van eigenwoningbezit, ben ik verheugd om te zien dat de formulering van het Ierse woningreferendum door de Housing Authority wordt opgesteld. Voor mij weerspiegelt een sterk recht op huisvesting meer dan alleen wettelijke bescherming; het toont de toewijding aan het opbouwen van een rechtvaardige samenleving.

• Emma Nick Shubne komt uit Athlone en woont inmiddels in Nederland, waar ze vanaf 2022 studeert voor een PhD aan de Rijksuniversiteit Groningen.
• Als u in het buitenland woont en uw ervaringen met Irish Times Apart wilt delen, stuur dan een e-mail [email protected] Met wat informatie over jezelf en wat je doet.
• Meld u aan voor de nieuwsbrief van The Irish Times Abroad Voor mensen met Ierse connecties over de hele wereld. Hier vindt u verhalen van lezers van Life Abroad over nieuws, zaken, sport, opinie, cultuur en lifestylejournalistiek die relevant zijn voor Ieren over de hele wereld.