Microplastics gevonden in Antarctische krill en saltines

Een nieuwe studie onder leiding van onderzoekers van de British Antarctic Survey (BAS) heeft microplastics ontdekt in krill (Euphausia superba), een kleine garnaalachtige schaaldier, en salpen (Salpa thompsoni), een geleiachtig ongewerveld zeedier. De resultaten zijn vandaag (29 maart) gepubliceerd in het tijdschrift Koninklijke Maatschappij voor Open Wetenschap.

Hoewel is waargenomen dat Antarctische krill zich voedde met microplastics in laboratoriumomgevingen, leveren de bevindingen van het team belangrijk bewijs dat deze dieren, evenals ander zoöplankton, plastic binnenkrijgen in hun natuurlijke habitat.

Microplastics worden gevonden in de Zuidelijke Oceaan van het zeeoppervlak tot aan de zeebodem. Vanwege de kleine omvang van deze deeltjes (krill- en salpmonsters werden verzameld aan boord van het onderzoeksschip RRS James Clark Ross tijdens twee onderzoeksexpedities voor de noordpunt van het Antarctisch Schiereiland in 2016 en nabij South Georgia Island in 2018. Microplastics van beide typen werden gewonnen samen met vezels De meest voorkomende microplastic. Een van de grootste bronnen van deze vezel is het afstoten van kleding tijdens het wassen en drogen. Ongeveer 60% van krill en sals bevat nylon, een microplastic met belangrijke commerciële toepassingen in kleding, vistuig, touw, en de versterking van autobanden.

Hoofdauteur Laura Wilkie Johnston, zeebioloog bij BAS, zegt: “Het bewijs van de consumptie van microplastic in twee soorten die zeer veel voorkomen in de Zuidelijke Oceaan is zorgwekkend. Beide soorten zijn een integraal onderdeel van het ecosysteem van de Zuidelijke Oceaan, en we zijn er nog niet. volledig begrepen welke impact microplastics in deze omgeving zouden hebben.”

Co-auteur dr. Emily Rowlands, zeebioloog bij BAS, zegt: “We hebben in het laboratorium al gezien welke schadelijke effecten de inname van plastic kan hebben op Antarctisch zoöplankton. In deze studie laten we zien hoe kwetsbaar deze dieren zijn voor plastic in natuurlijke habitats. Het onderzoek is vooral belangrijk omdat het laboratoriumexperimenten ondersteunt en nieuwe inzichten geeft in de hoeveelheden en soorten krillplastics en -zouten die in de Zuidelijke Oceaan worden blootgelegd.”

De bevindingen onderstrepen hoe gevoelig het mariene ecosysteem van Antarctica is voor plasticvervuiling. Vanwege de korte voedselketens op Antarctica is de kans groot dat deze microplastics van krill worden overgedragen op grotere roofdieren zoals walvissen, pinguïns en zeehonden. Het plastic in krill en speeksel kan een negatieve invloed hebben op de Zuidelijke Oceaan als een van de grootste koolstofputten ter wereld.

Zegt co-auteur dr. Verandering: de Zuidelijke Oceaan is een kritieke koolstofput en deze dieren spelen een integrale rol bij het transport van kooldioxide naar de atmosfeer₂ in de diepten van de oceanen. Interacties met microplastics hebben het potentieel om de hoeveelheid koolstof te verstoren die deze organismen kunnen opnemen en vastleggen in de diepten van de oceaan.”