Matt Beer Voorspellingen voor 2024 – Pinkbike

Er is hier geen goede of foute manier, alleen het feit dat een dollarvork, of deze nu van het type met enkele of dubbele kroon is, gemakkelijker te vervaardigen is. Het omgekeerde ontwerp elimineert de noodzaak van dure investeringen in magnesium onderpoten. Voor meer nichemerken kan dit lagere kosten en een snellere uitvoeringstijd betekenen, en in ieder geval onderscheiden ze zich van de massa.

Intend gelooft in de inherente eigenschappen van USD-vorken en heeft optimaal geprofiteerd van de voordelen van deze lay-out. Ze zijn gemanipuleerd met wilde theorieën zoals het aanpassen van de hoek van de veerpoten om het pad van de as te veranderen in relatie tot de balhoofdhoek. Onlangs zijn er slipperbussen geïntroduceerd op de Moto-vork in beperkte oplage om de wrijving verder te verminderen.

Andere voorbeelden van ondersteuning voor productiegemak zijn de Bright F29 vork met enkele kroon en de Nine One van Push Industries. Beide merken bouwen hun vorken op eigen terrein, met de nadruk op aftermarket-verkopen.

Ten slotte zou EXT Suspension ook de volgende stap in de USD-loop kunnen zijn met een neerwaartse vork. Momenteel is de maximale samendrukking van de rechter enkele kroon echter 190 mm Vero USD 36 (ontworpen voor E-MX) zou zorgen voor een gemakkelijke combinatie met schuine achterschokdempers, als ze wat gewicht zouden verliezen.

Dropperpalen op aanvraag

We hebben 240 mm dropper-posts bedacht, elektronisch gestuurde draadloze dropper-posts, en deze in de frames geïntegreerd, maar tot nu toe valt alleen de Autodrop-dropper-post van BMC zonder op de stoel te hoeven zitten.

Verpakking, gewicht en kosten zijn hier ook allemaal factoren. De ovale Autodrop-as is eigendom van BMC-banden en heeft een beperkte veerweg voor XC-races. Een ander voorbehoud is dat het compacte systeem na een paar ronden op het XC-parcours moet worden opgeladen.

Waarom is het automatisch verwijderen van berichten belangrijk? Als u de mogelijkheid heeft om de lat op commando te laten zakken zonder op het zadel te hoeven zitten, verkleint u de kans om betrapt te worden in bepaalde situaties waarin u niet verwacht dat u die ruimte nodig heeft, en als u gaat zitten om het zadel te laten zakken, kan dit een OTB-scenario veroorzaken.

Natuurlijk, het is geen noodzaak, maar de eenrichtingsdruppelaar was dat ook niet toen hij uitkwam. Tegenwoordig zou het moeilijk voor je zijn om vooraan op de populaire weg te verschijnen en een vaste zitplaats te vinden.

Als ik er geld in zou investeren, zou RockShox misschien de eerste zijn die dit aan de massamarkt aanbiedt. Bij SRAM draait alles om gemotoriseerde motoren en dit zou de perfecte plek kunnen zijn om deze componenten te gebruiken. Ze hebben de AXS Reverb ook nog niet geschaald naar een veerweg van 200 mm tijdens de levensduur van het product van vijf jaar en zouden iets groters en beters kunnen volhouden.

Downhill-racen wordt vaak de Formule 1 van het mountainbiken genoemd en vereist zeer specifieke fietsen, vooral als het gaat om het tevredenstellen van ‘s werelds snelste racers. Wat de verkoop van downhillfietsen betreft, concurreren hun aantallen nauwelijks met baan- en endurofietsen, maar het hebben van een raceteam kan van cruciaal belang zijn voor het op de markt brengen van hun imago. We hebben grote spelers als Commencal, Norco, Intense, Santa Cruz en Specialized uitgebreid aan prototypes zien werken terwijl ze verhalen bouwden in een twee-tegen-één marketing/R&D-stack.

Het bouwen van een hightech racefiets met parameters die kunnen worden geselecteerd door een team van professionals, en het vertrouwen op data-analyse, brengt de vergelijking met de Formule 1 dichterbij. Deze fietsen, die niet zijn afgesteld voor productie, kunnen onderdelen hebben zoals ophangingsschakels die complexer en minder gebruiksvriendelijk zijn. Het zou me niet verbazen als we dit seizoen iets radicaals zien verschijnen, zoals Fox’s RAD LiveValve-schok- en ontkoppelingsas, of een DH-versie van de Specialized luchtschok.

Het bouwen van een motor die 50 of 85 Nm produceert, brengt niet veel gewicht met zich mee; de ​​meeste massa zit in de accu. Neem bijvoorbeeld de zeer modulaire Giant Trance X E+; De eMTB van 19 kg (40 lb) is voorzien van een Yamaha-motor die overal in het bereik van 20-85 Nm kan worden afgesteld, terwijl hij gebruik maakt van een batterij van 400 Wh. Er kan een extra 200WH range extender worden geïnstalleerd om uw vliegtijd te verlengen.

Vergeleken met de Specialized Levo, die 22,4 kg weegt en een zware batterij van 700 Wh moet dragen, zijn de opties beperkt. Ja, hun Levo SL is qua gewicht vergelijkbaar met de Trance X E+, maar niet qua koppel of maximaal vermogen.

Giant heeft in wezen twee fietsen in één gemaakt door u de mogelijkheid te bieden hoeveel stroom u wilt aansluiten en hoeveel stapelbare batterijen u wilt meenemen.

Simpel gezegd: u onderschat de hoeveelheid gewicht (in batterijcellen) die u nodig heeft om uw rit te ondersteunen. U hoeft geen extra gewicht mee te nemen tijdens reizen waarbij de volledige batterij van 600 Wh niet leegraakt. Om dit te doen, moet je op vol vermogen in de boostmodus ongeveer 1.000 meter klimmen (de schaal kan variëren), maar niet alle ritten duren zo lang.

Er bestaat geen discussie over het feit dat de eisen van rijders variëren als het gaat om waar en hoe ze de pedalen gebruiken. Eén ding is zeker: een fiets van 18 kg (40 lb) rijdt heel anders dan een versie van 25 kg (55 lb). Modulaire eMTB-fietsen bieden een verscheidenheid aan rijervaringen met minder compromissen op het gebied van handling dan traditionele fietsen zonder ondersteuning.

Mensen willen met alles racen wat wielen heeft, vooral als we het over offroadfietsen hebben, maar rijders willen er ook op uit trekken om geweldige uitzichten te zien, nieuwe gebieden te leren kennen en te verkennen. Evenementen als de Trans BC, Stoneking Rally en Trans Sierra Norte komen in je op terwijl The Back Forty en Downieville Classic avontuurlijke eendaagse evenementen zijn geworden.

Ook ‘kleine’ fietsen, zoals de Scor 2023 en Atherton 130X, worden weer populair. Het is waanzinnig lonend op redelijk ruige trails met een capabele geometrie en een lichtgewicht, maar toch betrouwbare vering. Voor dit soort races waarbij je dag in dag uit op lege wielen moet rennen, kunnen agressieve trailbikes goed passen.

Enduro-racen gaat niet weg. Het is nog steeds een nieuw verhaal over racefietsen, maar het heeft misschien iets van zijn aantrekkingskracht verloren door de herhaling van locaties, zowel regionaal als internationaal, en soms podia voor elk evenement. Aanvankelijk was de aantrekkingskracht van enduro onbekend; Het kiezen van de juiste uitrusting, hoe te trainen, wat te eten, waar aan te vallen, wanneer terug te trekken – soms werden de etappes blindelings afgelegd, zelfs op het wereldtoneel.

Dit is waar het uithoudingsvermogen van etappekoersen aantrekkelijk is. Je zou de hele dag een tunnel met één spoor kunnen verscheuren en nooit weten welke uitzichten er om de hoek zijn. Het is de naam ‘mountainbiken’, en er is geen betere manier om dit allemaal te ervaren dan een uitgebreide, meerdaagse race op een afgelegen bestemming.