Mama Mia! – Een frisse wind op een Grieks eiland ⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️ bij Delamar Theater

Mama Mia! Raak de wereldwijde muziekscene, een fenomeen. Het publiek over de hele wereld heeft de show gezien en er zijn sindsdien twee muziekfilms gemaakt met onder meer Meryl Streep en Pierce Brosnan in de hoofdrol.

Voor degenen onder ons die de grote hit nog nooit hebben gezien Mama Mia!

Het is een muzikale compositie met nummers gecomponeerd door ABBA (lyrisch Door Benny Andersson, Björn Ulvaeus met Stig Andersson). Scenario van Katherine Johnson, origineel idee van Jody Kramer.

De film vertelt het verhaal van Sophie, die gaat trouwen en eindelijk wil weten wie haar vader is… slechts één probleem. Er zijn 3 mogelijke vaders. Zal Sophie er op tijd achter komen wie haar vader is, zodat hij haar door het gangpad kan begeleiden? Wat vindt haar moeder Donna van deze explosie uit het verleden? Het gebeurt allemaal op een zonnig Grieks eiland.

Met een eigentijdse en spannende regie van Martin Michel en geproduceerd door De Graaf & Cornelilssen Entertainment kunnen we de magie van deze show herontdekken. In een wereld waar zoveel kritiek is op het nieuw leven inblazen van shows, is er maar één conclusie. Ga deze versie bekijken van Mama Mia! Laat alle kritiek een snelle dood sterven.

Als je het gaat doen, doe het dan beter en neem het originele verhaal en breng iets nieuws naar de tafel.

Brigitte Hetzer speelt Donna. Brigitte is een charmante actrice, die altijd een zeker realisme in haar rollen brengt, waardoor haar personages benaderbaar en menselijk zijn. Ze presenteert ons tegelijkertijd een vrijgevochten, onafhankelijke, charmante, defensieve en sympathieke Donna.

Soraya Gerrits als Sophie is een droom. Haar jonge hart, engelachtige zang en podiumpresentatie zijn geweldig om naar te kijken. Een actrice waar je voorzichtig mee moet zijn.

De trouwjurkscène, terwijl Donna Slipping Through My Fingers zingt, is een van de meest eerlijke uitvoeringen die ik ooit heb gezien. Zowel Brigitte als Soraya spelen de onderliggende emoties uitstekend, de slepende aanwezigheid van hun aanstaande afscheid van hun vorige levens. De scène belichaamt het hart van de show, de liefde tussen moeder en dochter en het (moderne) gezinsleven.

De nieuwe vertaling is in de bekwame handen van Jeremy Baker. Het is niet alleen goed uitgevoerd, maar in sommige scènes (The Winner Takes All – vertaald als De Winnaar Claimt De Prijs) presteert het eigenlijk niet alleen beter dan de originele Nederlandse vertaling van eerdere versies, ik zou zelfs zo ver gaan dat het creatief beter is dan ABBA. De ABBA-popsong is zeker niet voor theatrale doeleinden geschreven. Jeremy maakt er echter een dramatisch gelaagd nummer van, waarbij Sam (René van Kooten) op zoek is naar verlossing en vergeving en Donna (een ontwapenend optreden van Brigitte) duidelijk uitlegt waarom het haar niet lukt. Briljant. Van Kooten als Sam is zoals altijd solide (op een goede manier), maar waar hij interessant wordt zijn de scènes met Brigitte als Donna. Hun echte vriendschap komt naar voren in de scènes, omdat we onmiddellijk diepere emoties krijgen in het conflict tussen Donna en Sam. Hulde voor de casting.

Over het algemeen zijn alle rollen zeer goed gecast. Dennis Willikens als de sympathieke Harry Hedbinger, en Barry Bigger Al Fell (de ontdekkingsreiziger) zijn hilarisch, vooral in de ‘verleidings’-scène met Rosie, gespeeld door de slimme Wieneke Remmers. Samir Hassan speelt Sky, de verloofde van Sophie. Samir is een getalenteerde acteur (en zanger), maar dit… Hij zou moeten Het ligt voor de hand om te zeggen of je een van de hoofdpersonen in een musical bent). Zijn natuurlijke stijl is heel schattig. Last but zeker not least: wat een feest was het om Karolina Dijkhausen te zien als Tanya, Donna’s zangvriendin. Ze overdrijft nooit, ze maakt slimme keuzes met haar karakter, wat het plezier vergroot.

De jonge groep is een energieke groep, een gevarieerde verzameling theatraal talent. Choreograaf Chiara Rey heeft een meesterwerk gecreëerd dat zo levendig, dynamisch, driedimensionaal en boeiend is dat je zo weinig tijd zult hebben om alle magie die voor je ligt volledig te begrijpen. Sophie’s Nightmare, zoals gespeeld tijdens het nummer Under Attack, is spannend om naar te kijken. De hele groep is in trouwjurken, griezelig, als geesten, terwijl ze stunts doen met Sophie.

Mamma Mia!, de originele show, kan worden omschreven als statisch en misschien een beetje ouderwets. Kiara neemt Mamma Mia mee! Voor een nieuw publiek, want ik hoop dat deze show en choreografie de nieuwe status quo zullen zijn voor alle wereldwijde aanpassingen.

Het decorontwerp van Eric van der Pale is slim en subtiel. De film speelt zich af op een ronddraaiend podium, we zien vloeiende overgangen van de ene scène naar de andere en alle overgangen zijn perfect in scène gezet. Van Donna’s slaapkamer, naar het Griekse eiland, naar de bar die Donna runt, naar de trouwlocatie.

Speciale vermelding ook voor kostuumontwerper Arno Bremmers. De cast draagt ​​oogverblindende, bloemige en kleurrijke outfits, waardoor de show een eigentijdse uitstraling krijgt.

En de uitstekende liveband, onder leiding van muzikaal leider Billy Mallow, staat in vuur en vlam. Niets kan de livemuziek en score van Mamma Mia verslaan! Het heeft energie nodig.

Kortom, dit is Mamma Mia! Geenszins een Griekse tragedie, het is een vreemde droomboot van een productie. Bravo de Graaf en Cornelissen. Naast de uitstekende productie van Les Miz dit seizoen, hebben ze nog een hit gehad. Muziektheater van hoge kwaliteit, met alle specialiteiten -Of het nu op of naast het podium is- Het kan helder schijnen en er worden geen hoeken afgesneden. Ik kan niet wachten om te zien wat ze hierna gaan doen.

Afbeeldingscredits: Roy Bewsker.