Maan-antropoceen: De mens is mogelijk aan een nieuwe geologische periode op de maan begonnen

Meld u aan voor de wetenschapsnieuwsbrief Wonder Theory van CNN. Verken het universum met nieuws over fascinerende ontdekkingen, wetenschappelijke vooruitgang en meer.

CNN
—

Duizenden jaren lang heeft de maan mensen van veraf geïnspireerd, maar het heldere baken aan de nachtelijke hemel van de aarde – op ruim 321.868 kilometer afstand – is ongrijpbaar gebleven. Dat veranderde allemaal op 13 september 1959, toen het onbemande ruimtevaartuig van de voormalige Sovjet-Unie, Luna 2, op de maan landde.

Volgens de Amerikaanse ‘space’-website creëerde de Luna 2-sonde een krater toen hij op het oppervlak van de maan landde tussen de twee maangebieden Mare Imperium en Mare Serenitatis. NASA.

Dat cruciale moment van maanstof markeerde het begin van de zoektocht van de mensheid om de maan te verkennen, en sommige wetenschappers suggereren nu dat dit ook het begin was van een nieuw geologisch tijdperk – of tijdsperiode in de geschiedenis – genaamd het maanantropoceen, volgens een gepubliceerd commentaarartikel. in het journaal Natuurlijke aardwetenschappen Op 8 december.

“Het idee lijkt sterk op de Antropoceen-discussie op aarde – waarbij de omvang van de menselijke impact op onze planeet wordt onderzocht”, zegt hoofdauteur Justin Holcomb, een postdoctoraal onderzoeker bij de Kansas Geological Survey van de Universiteit van Kansas. In de huidige situatie.

“De consensus is dat het Antropoceen op aarde ergens in het verleden begon, honderdduizenden jaren geleden of in de jaren vijftig”, zegt Holcomb. “Op dezelfde manier denken we dat op de maan het maanantropoceen al is begonnen, maar we willen aanzienlijke schade voorkomen of de identificatie ervan uitstellen totdat we de grote maancorona kunnen meten die wordt veroorzaakt door menselijke activiteiten, wat te laat zou zijn.”

Wetenschappers proberen al jaren een definitief Antropoceen op aarde uit te roepen, en dat is onlangs gelukt Nieuwe gids voor locatie in Canada Sommige onderzoekers geloven dat dit het begin is van een transformerend hoofdstuk in de geschiedenis van onze planeet.

Het idee van een maan-antropoceen komt op een moment dat civiele ruimtevaartagentschappen en commerciële entiteiten hernieuwde interesse tonen in een terugkeer naar de maan, of, voor sommigen, er voor de eerste keer op landen.

De auteurs van het artikel beweren dat de omgeving van de maan, die al door mensen werd gevormd tijdens het begin van het maanantropoceen, op radicalere manieren zal veranderen naarmate de exploratie toeneemt.

Outdoorliefhebbers en bezoekers van nationale parken zijn waarschijnlijk bekend met het concept van “Laat geen spoor achter“- Het respecteren en behouden van de natuurlijke omgeving, het achterlaten van spullen zoals ze werden gevonden en het op de juiste manier afvoeren van afval.

Maar de maan zit vol sporen van onderzoek.

Sinds de landing van Luna 2 zijn meer dan honderd ruimtevaartuigen neergestort en zachte landingen op de maan gemaakt en “mensen hebben op minstens 58 extra locaties op de maan oppervlakteverstoringen veroorzaakt”, aldus de krant. Landen op het oppervlak van de maan is erg moeilijk, zoals blijkt uit de vele inslagen die hun sporen hebben achtergelaten en nieuwe kraters hebben gecreëerd.

De Space Race uit de Koude Oorlog lanceerde een reeks maanmissies, waarvan de meeste sindsdien onbemand zijn. De Apollo-missies van NASA waren de eerste die in de jaren zestig mensen rond de maan stuurden voordat ze in 1969 voor het eerst astronauten veilig op het maanoppervlak lieten landen met Apollo 11. Uiteindelijk liepen tussen 1969 en 1972 twaalf NASA-astronauten op het maanoppervlak.

Met de komst van de mens kwam er een groot aantal objecten die ze achterlieten, waaronder wetenschappelijke apparatuur voor experimenten, onderdelen van ruimtevaartuigen, vlaggen, foto's en zelfs… GolfballenZakken met menselijk afval en religieuze teksten, aldus de krant.

Vanaf de aarde lijkt de maan onveranderd. De planeet heeft tenslotte geen beschermende atmosfeer of magnetosfeer zoals onze wereld die ons leven ondersteunt. Micrometeorieten treffen regelmatig het oppervlak omdat de maan zichzelf niet kan beschermen tegen ruimterotsen.

De onderzoekers zeiden dat het uitroepen van een maan-antropoceen zou kunnen aantonen dat de maan verandert op manieren die van nature niet voorkomen als gevolg van menselijke verkenning.

“Culturele processen beginnen de natuurlijke achtergrond van geologische processen op de maan in te halen”, zegt Holcomb. “Deze processen omvatten het verplaatsen van sediment, dat wij 'regoliet' noemen, naar het maanoppervlak. Normaal gesproken omvatten deze processen onder meer meteorietinslagen en massale bewegingsgebeurtenissen. Wanneer we echter rekening houden met de impact van rovers, landers, en menselijke beweging, het verstoort de bodem enorm.

De maan heeft ook kenmerken zoals een dunne exosfeer van stof, gas en ijs in permanent beschaduwde gebieden die kwetsbaar zijn en verstoord kunnen worden door voortdurende verkenning, schreven de auteurs in hun artikel. “Toekomstige missies moeten overwegen om de schadelijke gevolgen voor de maanomgeving te beperken.”

Een nieuwe ruimterace is aan het oplaaien, waarbij verschillende landen hun zinnen zetten op het landen van robotachtige en bemande missies om de zuidpool van de maan en andere onontdekte en ontoegankelijke maangebieden te verkennen.

De Indiase Chandrayaan-3-missie Succesvolle historische landing Op de maan in 2023 daarna Luna 25 Russisch Japans ruimtevaartuig en bedrijf Luchtvaart HAKUTO-R Beide landingen crashten. dit jaar, Meerdere missies richting de maaninbegrepen Japanse Moon Sniper-lander. Er wordt verwacht dat het toestel op 19 januari een landing zal proberen.

De Peregrine-ruimtesonde van Astrobotic Technology werd deze week gelanceerd te midden van… Bezwaren van de Navajo-natie Het voertuig vervoerde menselijke stoffelijke resten die agenten hadden betaald om naar het maanoppervlak te sturen, wat leidde tot een nieuw debat over wie de controle had over de maan. Maar de Betalingsprobleem Als hij dit uren na het opstijgen opmerkt, zal Peregrine geen maanlanding kunnen ondernemen, en zijn lot is momenteel onzeker.

Het Artemis-programma van NASA is van plan… In 2026 zullen de mensen terugkeren naar de maan. De ambities van het agentschap omvatten onder meer het vestigen van een duurzame menselijke aanwezigheid op de maan, met habitats ondersteund door hulpbronnen zoals waterijs op de zuidpool van de maan. China's ruimtevaartambities Daar hoort ook het landen op de maan bij.

“In de context van de nieuwe Space Race zal het maanlandschap er over vijftig jaar heel anders uitzien”, zegt Holcomb. “Er zullen meerdere landen aanwezig zijn, wat tot veel uitdagingen zal leiden. Ons doel is om de mythe van de statische maan te verdrijven en het belang van onze impact te benadrukken, niet alleen in het verleden, maar ook in de toekomst en in de toekomst. We streven ernaar discussies over onze impact op gang te brengen op de maan voordat het te laat is.”

De sporen van de mensheid op de maan worden tegenwoordig gezien als artefacten die in wezen een vorm van bescherming nodig hebben. Onderzoekers hebben al lang de wens geuit om de Apollo-landingsplaatsen te behouden en de voorwerpen die ze achterlieten te catalogiseren om ‘ruimte-erfgoed’ te behouden. Maar dit soort conservering is dat wel Het is moeilijk om te stoppen Omdat geen enkel land of entiteit de maan ‘bezit’.

“Een terugkerend thema in ons werk is het belang van maanmaterialen en voetafdrukken op de maan als waardevolle hulpbronnen, vergelijkbaar met de archeologische vondsten die we willen behouden”, aldus Holcomb. “Het concept van het maanantropoceen heeft tot doel het bewustzijn en de reflectie te vergroten over onze impact op het maanoppervlak, evenals onze impact op het behoud van historische artefacten.”

De landing van Apollo 11 op de maan markeerde de eerste keer dat mensen voet op een andere wereld zetten. De onderzoekers zeiden dat de voetafdrukken die astronauten in maanstof achterlaten misschien wel de meest symbolische zijn van de voortdurende reis van de mensheid, die in de toekomst waarschijnlijk ook planeten als Mars zal omvatten.

“Als archeologen beschouwen we voetafdrukken op de maan als een verlengstuk van de reis van de mensheid uit Afrika, een cruciale mijlpaal in het bestaan ​​van onze soort”, aldus Holcomb. “Deze handtekeningen zijn verweven met het algemene evolutieverhaal. In deze context proberen we niet alleen de belangstelling te wekken van planetaire wetenschappers, maar ook van archeologen en antropologen die normaal gesproken niet betrokken zijn bij discussies over planetaire wetenschap.”