April 25, 2024

Live-updates: de oorlog van Rusland in Oekraïne

Live-updates: de oorlog van Rusland in Oekraïne

Voormalig Sovjetleider Mikhail Gorbatsjov in Washington, D.C. op 19 maart 2009 (Stephen Voss/Redux)

De tragedie van Michail Gorbatsjov dat hij leefde na de dooi in de Koude Oorlog tussen Moskou en de Verenigde Staten, na Hij doet meer dan wie dan ook voor zijn techniek.

De laatste leider van de Sovjet-Unie stierf dinsdag op 91-jarige leeftijd, en Washington en het Kremlin stonden aan weerszijden van de verhitte oorlog van president Vladimir Poetin in Oekraïne, gedeeltelijk bedoeld om de Sovjet-instorting te wreken die was veroorzaakt door het bewind van Gorbatsjov.

Het is moeilijk samen te vatten wat Gorbatsjov in de jaren tachtig voor het westerse publiek betekende, na een van de gevaarlijkste periodes van confrontatie tussen Oost en West. Na generaties meedogenloze, vijandige, harde lijn en ouder wordende Kremlin-leiders, was hij jong, modern en fris – een visionair en een hervormer.

Gorbatsjov inspireerde de plotselinge hoop dat de nucleaire impasse die de wereld in de tweede helft van de twintigste eeuw achtervolgde, niet zou eindigen met de vernietiging van de beschaving. De Amerikaanse president Ronald Reagan en zijn Britse partner, Margaret Thatcher, behoorden tot de meest harde strijders van de Koude Oorlog. Maar tot hun verdienste realiseerden ze zich een moment van belofte – zoals de Britse premier zei over de Sovjetleider: “We kunnen samen zaken doen.”

De val van de Sovjet-Unie: Na een reeks gewelddadige gesprekken over kernwapenbeheersing en ontmoetingen met westerse leiders, werd Gorbatsjov een held in het Westen. Maar het was zijn beslissing om niet met militair geweld in te grijpen toen in 1989 in de landen van het Warschaupact volksopstanden uitbraken tegen communistische regimes die leidden tot de bevrijding van Oost-Europa, de val van het IJzeren Gordijn, het einde van de Koude Oorlog en de Duitse hereniging.

Maar hoewel Gorbatsjov in het Westen geliefd was, werd hij thuis als een paria beschouwd. Nu wordt vaak vergeten dat zijn doel niet noodzakelijk de ontmanteling van de communistische Sovjet-Unie was. In veel opzichten werd hij gedwongen door decennia van economische neergang in het communistische regime en het uitputtende effect van de nucleaire wapenwedloop met het Westen.

Maar in zijn poging om het systeem te redden, ontketende hij de krachten die het vernietigden. In plaats van het ‘einde van de geschiedenis’ uit te roepen, zoals vaak werd gezegd in die tijd, veroorzaakte zijn impact gevolgen die gevoeld hadden kunnen worden op de dag van zijn dood, toen Moskou en het Westen opnieuw in een Koude Oorlog-achtig conflict verwikkeld raakten.

Lees de volledige analyse hier.