Een van de meest interessante gebeurtenissen in de optische astronomie, en zeker de snelste, vindt plaats wanneer de maan een ster verduistert. De rand van de maan kruipt ernaartoe, lijkt er enkele seconden op te drukken, en dan verdwijnt de ster plotseling! Het verschijnt tot een uur of langer later opnieuw met dezelfde snelheid aan de andere kant van de maan.
Op zaterdag (13 juli) zou iedereen met een telescoop en een heldere hemel zich moeten concentreren op de maan van die avond, net voorbij het eerste kwartier (52% verlicht). Op dat moment zal de Maan langs de ster Cygnus Spongiosa van de eerste magnitude passeren, gezien vanuit Noord-Amerika.
Omdat de maan groeit, is de donkere kant naar voren gericht terwijl hij oostwaarts beweegt tegen een sterrenachtergrond. Zo zal de ster Spica verdwijnen aan de donkere kant van de maan en de aarde verlichten met zijn zwakke licht, wat een opwindend gezicht is. Aan een donkere hemel zal het lijken alsof de ster Spica plotseling “uitgaat”, een verbluffende weergave van de baanbeweging van de maan en de grootte van de kleine hoekige ster. Je hebt geen verrekijker nodig, en zelfs niet alleen je ogen.
Aan de andere kant zal de ster Spica opnieuw verschijnen op de heldere rand van de maan, en zelfs deze helderblauwe diamant zal een paar seconden nadat hij weer verschijnt gedeeltelijk door het heldere oppervlak van de maan worden verzwolgen. De kwaliteit van uw zicht op het moment dat het weer verschijnt, hangt af van de grootte en kwaliteit van uw telescoop en de consistentie van het lokale zicht vanuit de lucht.
Als je op zoek bent naar een verrekijker of een telescoop om maansverduisteringen van dichtbij te zien, of iets anders aan de nachtelijke hemel, bekijk dan zeker onze gidsen voor de beste verrekijkers en de beste telescopen.
En als je geïnteresseerd bent in het maken van foto's van dit soort evenementen, mis dan onze gids over het fotograferen van de maan niet. Ook hebben we aanbevelingen voor de beste camera's voor astrofotografie en de beste lenzen voor astrofotografie.
wat verwacht je
Langs en nabij de Atlantische kust zal Spica's ster verborgen zijn, zij het vrij laag: voor de midden-Atlantische en noordoostelijke staten doorgaans 10 graden of lager boven de west-zuidwestelijke horizon. Houd er rekening mee dat uw gebalde vuist, uitgestrekt op armlengte, ongeveer 10 graden breed is. Voor veel regio's zal de ster Spica dus achter de maan verdwijnen op een hoogte van minder dan “één vuist” boven de horizon. Boven de zuidoostelijke staten zullen de ster Spica en de maan enkele graden hoger verschijnen.
Voor plaatsen rechts van een lijn die zich grofweg uitstrekt van Toronto, Ontario in het zuiden tot Miami, Florida, verschijnt Spica pas weer na zonsondergang.
Misschien wel het beste gebied om deze gebeurtenis te bekijken is het centrale deel van het land, waar de hele occultatie, van begin tot eind, doorgaans plaatsvindt in een donkere lucht.
In het uiterste westen zal het dichter bij zonsondergang zijn. Ten oosten van de Rocky Mountains zal de verdwijning plaatsvinden tijdens de vroege avondschemering, terwijl de terugkeer zal plaatsvinden in een donkere hemel.
Ten westen van de Rocky Mountains zal Spica vóór zonsondergang verdwijnen en tijdens de heldere schemering weer verschijnen. Wat de noordwestelijke Stille Oceaan betreft, zal de volledige occultatie helaas vóór zonsondergang aan de hemel overdag plaatsvinden; Als het donker wordt, zal de ster Spica rechts van de maan zichtbaar zijn.
Wanneer kijken we?
In de onderstaande tabel geven we lokale kijktijden weer voor 15 geselecteerde steden. “Nahar” verwijst naar de gebeurtenis die plaatsvindt vóór zonsondergang. De tijden zijn voorzien van een asterisk
Geeft aan dat de gebeurtenis plaatsvindt tijdens de schemering. ‘Onder de horizon’ geeft aan dat de maan en de kleine ster zijn ondergegaan en daarom niet zichtbaar zijn. In Atlanta, Georgia, verschijnt de kleine ster na middernacht op de kalenderdatum, 14 juli. Voor een beknoptere lijst met tijden met meer dan 700 locaties in Canada, de Verenigde Staten, Mexico en Midden-Amerika, evenals een kaart met het weergavegebied, gaat u naar de International Eclipse Timing Association (IOTA)Een pagina gewijd aan deze eclipsen
| Maanoccultatie van Spica op 13 juli 2024 | plaats | Verdwijnt |
|---|---|---|
| verschijnt opnieuw | San Francisco | De dag |
| 20:44 uur | Denver | 20:49 uur* |
| 22:10 uur | Winnipeg | 21:44 uur* |
| 22:58 uur* | Helena | De dag |
| 21:49 uur* | Kansas stad | 22:05 uur |
| 23:22 uur | Chicago | 22:10 uur |
| 23:22 uur | Austin | 22:18 uur |
| 23:36 uur | Nieuw-Orleans | 22:29 uur |
| 23:43 uur | Toronto | 23:15 uur |
| Onder de horizon | Montréal | 23:16 uur |
| Onder de horizon | Boston | 23:24 uur |
| Onder de horizon | New York | 23:25 uur |
| Onder de horizon | Washington | 23:26 uur |
| Onder de horizon | Atlanta | 23:29 uur |
| 00:40 uur (14 juli) | Miami | 23:48 uur |
Onder de horizon
Waar kijk je naar?
(Afbeelding tegoed: Joe Rao)
Feiten over Spica
Cilindrische ster Cilindrische ster is de helderste ster in het sterrenbeeld Maagd. Maagd is de enige vrouwelijke figuur onder de sterrenbeelden en sinds het begin van de opgetekende geschiedenis wordt aangenomen dat hij een pantheon van goden vertegenwoordigt. Maagd wordt meestal afgebeeld met een korenaar in de hand of met de schubben van Weegschaal, het naburige sterrenbeeld.
De Spica-ster heeft bijna de eerste magnitude, hoewel hij enkele kleine verschillen vertoont; Het zijn eigenlijk twee sterren waarvan de componenten elke vier dagen om elkaar heen draaien. Ze staan zo dicht bij elkaar dat ze door een telescoop niet als sterren kunnen worden onderscheiden, en hun verschillende vormen zijn onderling zo vervormd dat ze op een ellips lijken. De naam spica is afgeleid van het Latijnse woord spica Maagdelijke piek [wheat] “Oor van de Maagd”Granen.” Het is ook in het Engels vertaald als ‘het oor van de Maagd’..
“De primaire ster is zeven keer groter dan onze zon, zijn massa is elf keer groter dan die van onze zon en zijn helderheid is meer dan 20.000 keer.
Onze huidige beste schattingen plaatsen de ster Spica op een afstand van 250 lichtjaar (of min of meer 10 jaar). Maar misschien zouden we Spica in 2026 ‘Amerika’s ster’ kunnen noemen, omdat het licht dat we die zomer van deze ster zien, waarschijnlijk zijn reis naar de aarde begon in 1776, het jaar waarin Amerika zich onafhankelijk verklaarde.
(Afbeelding tegoed: Getty Images/Stocktrek Images/Luis Argerich)
de volgende keer
Als wolken of onstabiel weer je ervan weerhouden de zonsverduistering op zaterdag te zien, heb je woensdagochtend 27 november opnieuw een kans, wanneer er weer een Spica-occultatie plaatsvindt in Noord-Amerika. In het oosten zal de occultatie plaatsvinden rond zonsopgang, terwijl in het westen de Maan zal interageren met Spica aan een donkere hemel, maar vrij laag aan de oost-zuidoostelijke horizon. Joe Rao is instructeur en gastdocent aan de New York UniversityHayden-planetarium . Hij schrijft over astronomie voorNatuurhistorisch tijdschrift de Boeren Almanak En andere publicaties.
More Stories
China is van plan het Tiangong-ruimtestation uit te breiden; Stel deze in op “Space Rule” omdat het ISS wordt uitgeschakeld
De Verenigde Staten detecteren het eerste geval van de H5N1-vogelgriep bij een varken, wat aanleiding geeft tot bezorgdheid voor de mens
NASA zal in 2025 de ruimtewandelingen aan boord van het internationale ruimtestation hervatten na een lek in het ruimtepak