Kan de huidige olieprijs echt omhoog?

De olieprijzen zijn recentelijk aanzienlijk gestegen, wat wijst op een ommekeer van het verlengde verblijf in bearish gebied. Een combinatie van het streven van de OPEC+ naar productieverlagingen, een aanzienlijke afname van de voorraden ruwe olie en optimisme over de mogelijkheid van een zachte landing voor de wereldeconomie lijken de belangrijkste drijvende krachten achter de rally te zijn. Dit optimisme lijkt echter voorbij te gaan aan een groot aantal bearish factoren die vandaag de dag nog steeds een rol spelen op de oliemarkt.

In de afgelopen zes weken hebben Brent en WTI aanzienlijke winsten behaald van respectievelijk 15,4% en 18,2%. Een van de centrale factoren die bijdragen aan deze rally is de voortdurende inzet van OPEC+ om de productie te verminderen. Deze ontwikkeling kan op twee manieren worden geanalyseerd. Aan de andere kant duiden aanhoudende productieverminderingen op dreigende aanbodbeperkingen, wat duidt op een opwaartse trend. Aan de andere kant komen deze aanbodbeperkingen voort uit zorgen over de vraag naar olie. Zoals uitgelegd in mijn Het laatste artikelEr zijn genoeg redenen om deze productieverlagingen eerder bearish dan bullish te interpreteren.

Er zijn duidelijke tekenen van een wereldwijde economische vertraging, maar deze tekenen worden gemakkelijk genegeerd door de oliestieren. Bijvoorbeeld de Amerikaanse Non-Manufacturing PMI Projectie Van 53,9 naar 52,7 in juni. Ondertussen heeft de PMI voor de verwerkende industrie een neerwaarts traject van negen maanden doorgemaakt – een reeks verliezen die niet meer is voorgekomen sinds de financiële crisis van 2008. Conference Board’s Leading Economic Indicator (LEI) valt op Deze daling daalde recentelijk van 106,9 in mei tot 106,1 in juni – een ongekende daling gedurende 15 opeenvolgende maanden, de langste aanhoudende daling sinds 2009.

De economische activiteit in de eurozone is vergelijkbaar geconfronteerd met achteruitgang. De economische prestaties van de regio hebben de afgelopen maanden een zware klap gekregen, wat blijkt uit een scherpe daling van de bedrijfsproductie. De HCOB flash PMI, een cruciale indicator van de bedrijfsoutput, liet een aanzienlijke daling zien, de grootste krimp van de afgelopen acht maanden, beginnend in juli. De snelle samengestelde PMI voor de productie van de eurozone daalde van 50 in juni tot 48,9 in juli, als gevolg van een tweede achtereenvolgende daling van de bedrijvigheid na vijf maanden van groei.

De PMI voor de eurozone daalde van 43,6 in juni naar 42,7, vergeleken met 49,3 een jaar geleden.

Nieuwe bestellingen daalden tot niveaus die sinds 2009 niet meer waren gezien, terwijl de bestellingen in de dienstensector hun eerste daling in zeven maanden zagen. De vertraging was ook zichtbaar op de arbeidsmarkten, met achterstanden die het laagste niveau bereikten sinds februari 2013.

Duitsland, een hoeksteen van de Europese economie, heeft het nog steeds zwaar uitdagingen. De economie kromp in het eerste kwartaal van 2023 met 0,1 procent, samen met een daling van de PMI voor de verwerkende industrie tot een dieptepunt in 38 maanden van 41. Er werd een scherpe daling van het aantal nieuwe vacatures waargenomen als gevolg van een lagere vraag en een zwakkere economische activiteit. Het creëren van banen is ook hard getroffen, nu op het laagste punt in twee jaar.

China, de op een na grootste economie ter wereld, heeft investeerders en analisten lange tijd teleurgesteld omdat de heropening na het coronavirus geen momentum kreeg. Het land registreerde onlangs opnieuw een brede daling van de bedrijfsactiviteit, waarbij de Purchasing Managers’ Index in juli uitkwam op 49,3 – iets hoger dan de 49 in juni. Sinds maart 2022 geeft de index krimp aan (minder dan 50) gedurende 12 maanden van de 17 maanden tot nu toe.

Bovendien zijn diverse maatregelen om de groei binnen China te stimuleren onvoldoende gebleken.

In het licht van deze overtuigende indicatoren is het duidelijk dat de wereldeconomie afstevent op een recessie. Onder deze omstandigheden mogen productieverlagingen niet worden geïnterpreteerd als een teken van een gebrek aan aanbod; In plaats daarvan onderstrepen ze zorgen die bijdragen aan een dreigende daling van de vraag. De aanhoudende stijging van de olieprijzen zal dus waarschijnlijk tijdelijk zijn. Ik zou een plafond rond de $ 90 verwachten, met een aanzienlijke weerstand waarschijnlijk rond de $ 85. De kans dat de VS in een recessie belandt, neemt toe naarmate we richting het einde van 2023 gaan. Het wereldwijde marktsentiment lijkt momenteel verward te zijn – een aspect dat ik volg via de Market Sentiment Tracker for Primair visienetwerk.

Ik verwacht dat de neerwaartse trend snel zal zegevieren, samen met winstnemingen, waardoor de olieprijzen uiteindelijk zullen dalen tot $ 70 of het midden van de jaren 60. Ik verwacht dat de olieprijs voor het einde van het jaar onder de $60 zal komen.

Door Osama Rizvi voor Oilprice.com

Meer topreads van Oilprice.com: