John Hinckley Jr. werd tientallen jaren na de poging tot moord op Reagan vrijgelaten uit alle toezicht van de rechtbank

Eerder deze maand zei de Amerikaanse districtsrechter Paul Friedman: Hinckley was op de goede weg Om volledig te worden ontheven van het toezicht van de rechtbank, met de definitieve releasedatum voor woensdag.

Hinckley probeerde op 30 maart 1981 Reagan te vermoorden buiten het Hilton Hotel in Washington, D.C., waarbij hij de voormalige president verwondde met een enkele kogel en de toenmalige perssecretaris ernstig verwondde. James Bradydie gedeeltelijk verlamd was. Hinckley werd snel buiten het hotel gearresteerd en onderzoekers ontdekten dat hij actrice Jodie Foster had gestalkt en zei dat hij haar probeerde over te halen om de moord te plegen.

Na verloop van tijd onderging hij een uitgebreide psychiatrische behandeling en kreeg hij toestemming van rechters om hem met zijn familie te bezoeken. Uiteindelijk kreeg hij een gerechtelijk bevel om onder zijn eigen naam muziek op internet te publiceren. Hinckley’s YouTube-kanaal, waar hij originele liedjes en covers plaatst, heeft meer dan 28.000 abonnees verzameld.

De Ronald Reagan Presidential Foundation and Institute heeft CNN woensdag gestuurd met een eerder uitgegeven verklaring tegen de vrijlating van Hinckley.

“De Reagan Foundation en het Instituut zijn zowel bedroefd als bezorgd over het feit dat John Hinckley Jr. binnenkort onvoorwaardelijk zal worden vrijgelaten en zijn van plan om met winstoogmerk een carrière in de muziek na te streven”, aldus de verklaring. “De heer Hinckley is de man die verantwoordelijk is voor de poging tot moord op president Reagan en het neerschieten van drie andere dappere mannen, van wie er één uiteindelijk jaren later aan zijn verwondingen stierf. We zijn sterk gekant tegen zijn vrijlating in de gemeenschap omdat hij lijkt te profiteren van zijn winst. van zijn schande.”

Tijdens een hoorzitting in september 2021 om de voorwaarden voor de vrijlating van Hinckley vast te stellen, zei advocaat Barry Levine dat er een grote hoeveelheid bewijs was van psychologen en onafhankelijke experts dat “Hinckley’s geestesziekte in volledige, stabiele en volledige remissie is en al meer dan drie decennia.” Levine merkt op dat artsen destijds herhaaldelijk tot de conclusie waren gekomen dat Hinckley geen gevaar vormde voor het publiek en oprecht toegewijd was aan het voortzetten van zijn behandeling en behandeling.

Dit verhaal is bijgewerkt met aanvullende details.