Ik denk dat wetenschap en religie niet samengaan? Zeg dat niet tegen Mars Rover-wetenschapper dominee Pamela Conrad

Als dominee Pamela Conrad naar de lucht kijkt, kijk je echt naar de lucht.

‘S Nachts, en op vreemde momenten gedurende de dag, schittert Conrad als een onderzoekswetenschapper aan de Carnegie Institution for Science in Washington, D.C. als lid van het Tactical Operations Team bij De volhardende Mars Rover-missieZe is mede-onderzoeker in twee wetenschappelijke instrumentgroepen, die data verwerft en analyseert, en samenwerking in teamplanning, met Collega’s van NASA’s Jet Propulsion Laboratory in Pasadena, Californië, en andere wetenschappelijke instellingen in het hele land.

Overdag is de 68-jarige een bisschoppelijke priester, die een gemeente leidt in de St. Alban’s Episcopal Church, in Glen Burnie, Maryland.

Het is al lang verstandig dat wetenschap en geesteswetenschappen, om nog maar te zwijgen van wetenschap en religie, twee gebieden zijn die niet wederzijds begrijpelijk zijn en naar totaal verschillende problemen kijken. Dit idee haperde de afgelopen jaren, toen academische disciplines plaats maakten voor interdisciplinaire benaderingen.

Conrad is opgeleid als geoloog, onder andere disciplines, hij had andere ideeën.

“Er is geen botsing tussen wetenschap en religie”, zei ze. “Beiden kijken naar de wonderen van de wereld en onze plaats daarin.”

van rotsen en mensen

Het was niet gemakkelijk om deze disciplinaire grenzen te overschrijden, althans niet voor de pioniers, die veel institutionele weerstand moesten overwinnen.

“Het academische systeem dwingt studenten om wetenschappers of humanisten te zijn. En het realiseert zich niet dat dezelfde geest en sommige van dezelfde technologieën ten grondslag liggen aan zowel kunst als wetenschap”, grafisch ontwerper en computerwetenschapper John Maeda, voormalig professor aan het MIT Media Lab , heeft me ooit verteld.

“Ons doel zou moeten zijn om Renaissance-mensen te produceren met een interdisciplinaire benadering van problemen, da Vinci-mensen die in alles geïnteresseerd zijn en alles kunnen.”

‘Ik heb alles bestudeerd,’ zei Konrad. Een snelle blik op haar geloofsbrieven onthult die persoon waar Maeda het over had.

Ze behaalde al haar diploma’s aan de George Washington University in de Amerikaanse hoofdstad, begon als muzikant en ontdekte gaandeweg de geologie en was er helemaal weg van. Ze heeft in haar eerste anderhalf jaar veel wetenschappelijke vakken gevolgd Voordat ze in 1974 haar bachelor in muziek afrondde en daarna haar master in muzikale compositie toevoegde – Ze overwoog een carrière als operazangeres – in 1987. Ze keerde terug naar de wetenschap om in 1998 haar doctoraat in de geologie af te ronden.

De basis voor deze “ultieme” graad was een interesse in hoe het leven zich vormt in weinig belovende situaties, zoals thermische ventilatieopeningen in de diepten van de oceaanbodem. Dankzij een van die momenten op de juiste plaats, op het juiste moment, vertelt ze, ontmoette ze toevallig de beroemde regisseur James Cameron, die de opbrengst van films als ‘Titanic’ pakte en een verzonken onderzoeksschip bouwde. Dankzij diepzeebeelden die Cameron filmde voor IMAX 3D, de beelden die hij later aan het werk zette in de sciencefictionfilm ‘Avatar’, kon Conrad thermische ventilatieopeningen in meer detail bestuderen dan welke onderzoeker dan ook tot nu toe heeft gezien.

Een jaar nadat ze haar doctoraat had behaald, nam NASA – die wetenschappers zocht om te werken aan de geologische aspecten van Curiosity – haar aan als Een aannemer bij het Jet Propulsion Laboratory, beheerd door het California Institute of Technology.

“We proberen te begrijpen of de processen die het leven op aarde mogelijk maakten om zich te ontwikkelen en te gedijen op Mars plaatsvonden. En als dat is gebeurd, willen we weten of er leven was – en zo niet, waarom niet?” Ik vertelde het onlangs aan een interviewer van Alumni magazine. Het is een vraag die ze vandaag de dag nog net zo actief beantwoordt als toen ze in 1999 voor het eerst werd aangenomen.

De eerste experimenten die ik hielp ontwerpen, werden niet gekozen – zoals ze liet zien, is er een intense massale concurrentie tussen NASA-onderzoekers om hun apparatuur te krijgen op wat toch een heel klein vaartuig is. Het hield echter aan. Conrad is in 2010 overgestapt van haar functie bij JPL en heeft een fulltime ambtelijke onderzoeksfunctie vervuld. NASA’s Goddard Space Flight Center in Greenbelt, Maryland tot 2017. Als plaatsvervangend hoofdonderzoeker voor monsteranalyse bij Mars werkte ze aan: Nieuwsgierigheid roaming Taak en andere projecten terwijl u de vragen verfijnt die u later zult onderzoeken.

Terug naar de ziel – Terug naar Mars

Het was pas later in haar leven dat Conrad wendde zich tot de studie van religie. Nadat ze op een winderige dag een Driekoningen had meegemaakt tijdens een zakenreis naar Antarctica, voegde ze zich in haar jeugd weer bij de Episcopal Church en ging daarna naar het Episcopal Theological Seminary in Cambridge, Massachusetts.

Ze voltooide haar MA in Divinity in 2017, net toen de school werd aangesloten bij Union Theological Seminary in New York City. Kort daarna nam ze het bevel over haar parochie in Maryland.

Toen NASA rond dezelfde tijd de Mars Perseverance Rover-missie opwarmde, werd een van zijn experimenten gekozen voor opname. Dat apparaat is een set tools genaamd SHERLOC (Scanning Habitable Environments with Raman & Luminescence for Organics & Luminescence for Organics & Chemicals), die, zei ze, “niet volwassen genoeg waren” om een ​​plaats te vinden op eerdere missies.

Het is bedoeld om op microbieel leven te jagen, met instrumenten zoals een seismometer die mineralen en organische moleculen op Mars kan identificeren – zoals waterstof en koolstof, de bouwstenen van het leven op aarde. Het bevat ook twee camera’s met een hoge resolutie.

“Het heeft allemaal een geweldig team van mensen samengebracht, en ik ben maar één persoon in dat team”, zei ze.

De zoektocht naar leven op Mars is echter niet langer haar topprioriteit.

“Ik wil dat heel duidelijk maken”, zei Conrad. “Mijn eerste baan, en mijn eerste verantwoordelijkheid, is nu pastoor van een kerk. Wat je op zondag ziet is er slechts een deel van. Ik heb plichten jegens mijn parochianen en hun behoeften, en uiteindelijk moeten mensen op de eerste plaats komen, mensen zijn vriendelijker dan rotsen.”

Ze scoorde echter vele uren in haar rol nu parttime Wat betreft Mars-aangelegenheden werkt ze sinds de Covid-19-pandemie vanuit haar thuiskantoor. Het schema is snel, en ja hoor, het brengt twee banen met zich mee Het kan meer dan een beetje stressvol zijn.

Ben je moe of niet, er zijn lessen die je graag zou willen doorgeven tijdens het werken als priesteres. Conrad drong vooral aan op de heiligheid van alles.

“Dit begrijpen is slechts een van de hulpmiddelen die mensen nodig hebben om een ​​fatsoenlijk leven te leiden, in een gemeenschap te leven en elkaar goed te behandelen. Ik denk dat mijn andere les de deugd is om vriendelijk te lopen, een rustiger en bedachtzamer leven te leiden.”

Ze voegt eraan toe dat de pandemie de perfecte gelegenheid is om hierover na te denken en haar missie te verdiepen met die lessen in gedachten.

naar de sterren

Als Konrad ergens spijt van heeft, richten ze zich op haar vroege leven – voor hoe lang? Het ruimtevaartuig John Glenn Mercury steeg in 1962 de lucht inZe was negen jaar oud en wilde boven alles astronaut worden. Vrouwen werd dit pad decennialang ontzegd en moesten genoegen nemen met het gedistingeerde en diverse pad dat volgde. Hoewel bezaaid met eer en intellectuele opwinding, heeft ze haar verbonden gehouden.

De realisatie ervan verbreedde door een bijbelse rol toe te voegen aan zijn wetenschappelijke rol: de vraag of er leven op andere planeten zou kunnen bestaan, werd omgezet in iets als: “Als God hier leven kan scheppen, kan God dan scheppen – en God heeft geschapen – “leven in Ergens anders? Het antwoord op die vraag, zei Konrad, is simpel: “Natuurlijk.”

Ze voegde eraan toe dat dit leven waarschijnlijk kiemkrachtig en eenvoudig is, niet de buitenaardse wezens in onze verbeelding. Maar het zal het leven zijn, en het is deze zoektocht die Conrad non-stop opgewonden en bezig houdt.

Maar ga je de ruimte in? Sluit het niet uit.