Hoop, arme tonnen helpen WI om het gigantische totaal te bereiken; De Verenigde Staten falen opnieuw met de knuppel

Aan het einde van de eerste innings hadden enkele eeuwen van Shay Hope en Nicholas Pooran West-Indië naar een sterke positie geleid. In de andere ontmoeting weerspiegelden de inspanningen van de VS hun wedstrijd tegen Nepal en eindigden ze met een matig totaal ondanks een dappere poging van Shayan Jehangir.

Wedstrijd 9: West-Indië – 339/7 vs Nepal, Harare Sports Club

Een enorme tribune van 216 runs voor het vierde wicket tussen Shai Hope en Nicholas Pooran hielp West-Indië de vroege hik te overwinnen en de kant van meer dan 300 te bereiken.

West-Indië had een vreselijke start van hun innings en verloor van Kyle Myers (1) en Johnson Charles (0) in hun eerste vijf overs. Het onderzoek naar new-ball-spreuken van Nepalese bowlers werd ondersteund door scherpe actie in het veld terwijl de West-Indische batsmen worstelden om te bowlen in de eerste overs. De battende partij was 30/2 aan het einde van de eerste powerplay.

Geleidelijk aan kregen Brandon King en Shay Hope meer zelfvertrouwen en verbeterden ze hun score. Maar net toen ze begonnen op te stijgen, viel King op Sandeep Lamischan in de 15e over.Dit was het eerste wicket van de spinner van het toernooi. Nepal pakte bijna hun vierde wicket toen Nicholas Pooran de aanval van Lalit Rajbanshi achter het wicket schoof, maar de keeper kon het niet vasthouden.

De drop bleek kostbaar toen Hope en Pooran een reeks mooie schoten afvuurden om West-Indië weer in het spel te krijgen.

De combinatie van slagmannen zorgde ervoor dat Nepal zelfs voor de kleinste fouten moest boeten en zorgde voor snelle spins. Ze voegden bijna 100 punten toe tussen 26-37 over de streep. Beide slagmannen brachten hun eeuwen op de veertig. Het was Hope’s vijftiende ODI-eeuw, terwijl het Pooran’s tweede ODI-eeuw was.

Nepal brak eindelijk door toen Dependra Airey een prima schot van zijn bowling sloeg om Pooran’s slag op 115 te beëindigen. Hun stand van 216 was het op een na beste vierde wicket-partnerschap voor West-Indië in ODI’s.

De val van Boran bracht weinig verlichting voor de bowlingkant, aangezien West-Indië het veld bleef verwoesten. De illustere Hundred Hoop (132) eindigde als laatste.

Eerder op de dag riep de Nepalese schipper Rohit Poodle het uit op een rechte worp en besloot het veld te betreden. Het Aziatische team ondersteunde dezelfde ploeg die de VS versloeg.

The West Indies, aangevoerd door Shay Hope, kwam ook binnen met dezelfde ploeg die in hun laatste wedstrijd verscheen. Beide teams staan ​​op twee punten in de Groep A-puntentabel en vergroten hun kansen op een Super Six-plek met een overwinning.

Wedstrijd 10: Nederland vs VS – 211/8, Takachinga Sports Club

Het gedisciplineerde bowlen uit Nederland zorgde ervoor dat de USA tijdens hun innings nooit de overhand kreeg.

De Nederlanders waren gangmakers door de hele VS in hun eerste powerplay. Ryan Kline (2/31) en Logan Van Beek (1/43) behaalden de top 34 totalen van de VS. Bij het bereiken van nummer 5 probeerde de betrouwbare Gajanand Singh de Amerikaanse innings nieuw leven in te blazen met aanvoerder Aaron Jones.

De VS leken echter buiten bereik toen Jones viel op Pas de Lade (2/37) van de laatste bal in de 14e minuut, en Jaganand (33) werd weggestuurd door Vikramjit Singh aan het einde van de 23e.

Net als in de vorige game viel de taak om de Amerikaanse rollen weer op te bouwen op de schouders van Jahangir. En hij leverde de slagman af, waarbij hij goede steun kreeg van Jesse Singh. Jahangirs veerkracht werd beloond toen de slagman de vijftig bereikte bij 38 punten.

Naarmate Jesse’s zelfvertrouwen groeit, verhoogt hij een aantal van de Big Six om de positieve benadering van Jahangir aan te vullen. Het paar voegde 86 runs toe van slechts 99 ballen, voordat Jessie viel tegen de bowling van Arian Dutt. In tegenstelling tot de vorige wedstrijd kon Jahangir niet eindigen met een eeuw tegen zijn naam en viel op 71. De staart van de USA wist zich vervolgens vast te houden en versloeg het team na 200.

Eerder op de dag koos Nederland ervoor om te spelen na winst op de toss. Jones voerde opnieuw de aanvoerder van de Verenigde Staten aan, aangezien hun gebruikelijke kapitein Monank Patel niet hersteld was van zijn ziekte. De Amerikaanse kant werd echter versterkt door de terugkeer van Ali Khan, die Kyle Phillip verving in de XI. Ali keert terug na het missen van de eerste twee wedstrijden vanwege een ICC-ban.

De handschoen was in perfecte staat tijdens de Cricket World Cup-kwalificatiewedstrijd voor mannen in Namibië eerder dit jaar. In zijn laatste interland had hij tegen Jersey zeven doelpunten gemaakt.

Nederland voerde één wijziging door in de selectie, waarbij Ryan Clyne de plaats innam van Saqib Zulfiqar.