Hoe sinaasappelsap de ontbijttafel overnam

Lange tijd stond het pak sinaasappelsap naast de thee en koffie op de ontbijttafel. Het is helder, maar toch een beetje saai, en heeft de twijfelachtige uitstraling dat het een goede zaak voor je is. Weinigen van ons denken er veel over na, behalve dat we ons het vaak aangeprezen vitamine C-gehalte herinneren.

Maar verwerkt sinaasappelsap als dagelijkse drank, het zal je misschien verbazen, is een relatief recente aankomst. De huidige status als een wereldwijd fenomeen is de oprichting van marketeers in de twintigste eeuw, die te maken hebben met een groot assortiment sinaasappelen en er is geen manier om ze kwijt te raken.

In het begin van de twintigste eeuw streden Orange Florida en Californië om de aandacht van het Amerikaanse winkelend publiek. Het fruit is overal verscheept en thuis vers of geperst gegeten, waardoor een heerlijk honingkleurig elixer ontstaat. Californië vertrouwde op navelsinaasappelen en Valencia-sinaasappels; De laatste was het beste voor sap.

Florida heeft echter vier variëteiten geteeld, die allemaal goed sinaasappelsap waren. Dit betekende dat toen boeren in 1909 bijeenkwamen om een ​​groeiend probleem aan te pakken – de overvloed aan sinaasappelen, die de markt niet kon volhouden – ze uitpersen in plaats van hun productie te beteugelen, werd gezien als een werkbare oplossing.

Commercieel gemaakt sinaasappelsap was alleen verkrijgbaar in een blikje. De smaak van sinaasappelsap uit blik was niet helemaal zoals die van verse, en de eetlust ervoor weerspiegelt dat. Een historicus schreef dat in 1930 in de Verenigde Staten slechts 0,01 pond, of ongeveer een theelepel, sinaasappelsap in blik per hoofd van de bevolking werd geconsumeerd. Alyssa Hamilton in haar boek SqueezedVergeleken met 19 pond (8,6 kg) sinaasappels per persoon in hetzelfde jaar.

Dit vind je misschien ook leuk:

Hoe dan ook, sinaasappels, sap en meer waren het onderwerp van een slopende reclamecampagne door sinaasappelbelangen in de jaren 1920, toen de ontdekking van vitamines een recente gebeurtenis was. Vitamine C was een perfecte reden om meer sinaasappels te consumeren. Het begon pas echt toen voedingspersoonlijkheid Elmer McCollum een ​​mysterieuze ziekte postte waarvan hij zei dat deze werd veroorzaakt door het eten van te veel “zuurproducerende” voedingsmiddelen, zoals brood en melk: acidose.