Hoe Jumbo-Visma de ‘All Blacks’ van rugby heeft gekanaliseerd om een ​​wielersupermacht te worden

Blijkt dat wielerploeg Jumbo-Visma en Nieuw-Zeelandse rugbyploeg “All Blacks” veel meer hebben dan je denkt.

Zowel de Nederlandse WorldTour als het winnende rugbyteam delen één leidende filosofie – en het heeft Jumbo-Visma geholpen bij de overgang van de middengroep naar de top van het profpeloton.

Want terwijl Primož Roglič net Parijs-Nice won, Jonas Vingegaard als beste van de rest eindigde achter Tadej Pogačar in Tirreno-Adriatico, en Wout van Aert er spannend uitziet voor de klassiekers, reed de Nederlandse ploeg vandaag niet altijd de superkracht.

Nog niet zo lang geleden was de franchise Rabobank/LottoNL-Jumbo ongrijpbaar.

Halverwege het afgelopen decennium zag Team Sky oprukken terwijl Nederland ver van achteren schitterde. Het seizoen van 2015 was laag – zes overwinningen plaatsten LottoNL-Jumbo 14e van de 17e in de UCI Team Ranking van het seizoen en heeft genoeg weg om terug te komen.

Vanaf dat moment wees het pad alleen maar naar boven.

Nieuwe sponsors en nieuwe denkwijzen gaven Jumbo-Visma een nieuwe wind die haar hielp een stapel Vuelta a España en Memorial overwinningen te oogsten uit een selectie vol met lokaal talent en wielerberoemdheden.

Lees ook:

Dus hoe is het ‘All Blacks’-wielervoer van het peloton ontstaan?

VeloNieuws Ze schakelde hoofd sportdirecteur Meren Zeeman in om erachter te komen.

nieuws: De Lotto/Jumbo-Visma-evolutie was een van de transformatietriomfen van het afgelopen half decennium. Je hebt tijdens deze overgang samengewerkt met teamleider Richard Plug. Kun je een beetje uitleggen hoe deze overgang begon?

Meren Zeman: Het belangrijkste om te beseffen hoe we zijn geëvolueerd, is dat er altijd een plan achter ons team heeft gezeten. We hadden een heel duidelijk beeld van waar we heen wilden. We waren erg enthousiast over waar we heen wilden en dat was dat we op het podium in Parijs wilden staan.

We zijn begonnen zoals we nu zijn in 2016 en we realiseerden ons op dat moment dat we niet goed genoeg waren. Daar waren geen excuses voor. We dachten vaak alsof we niet goed genoeg waren, bijvoorbeeld vanwege budgetten, of omdat we de racers niet hebben of zoiets.

We namen een kritische innerlijke stem als: “Ok, wat we doen is niet goed genoeg. En als we willen verbeteren, hebben we een plan nodig. We hebben een strategie nodig, we hebben een betere structuur nodig voor hoe we dit organiseren en We hebben naar alles gekeken – hoe we met Training omgingen, hoe we werden gevoed, hoe we apparatuur waren, hoe we de zakelijke kant benaderden, alles.

Vanaf dat moment begon de cultuur te veranderen en uiteindelijk begon het natuurlijk allemaal met de cultuur. Ze zeggen “cultuur eet strategie voor het ontbijt”.

VN: Kun je iets uitleggen over de teamcultuur waarnaar je verwijst?

MZ: Voor ons is het belangrijkste dat er een drive en een passie is om het elke dag beter te willen doen, van de medewerkers, de passagiers en de mensen op de kantoren. We zorgen ervoor dat we niet te laat zijn vanwege ons ego. We willen continu leren en verbeteren.

Er is dus een constant proces van evalueren en kritisch kijken naar dingen – stop nooit met leren, stop nooit met vooruitgang, sta open voor veel mensen, veel manieren om te verbeteren. Ook al zijn we nu een van de beste teams ter wereld, ik denk dat we nog steeds dingen hebben die beter kunnen.

Vooral in het begin waren we actief in het leren en observeren van teams, sport en andere bedrijven om ons te helpen groeien en veranderen.

VN: Was er een bepaalde sport, bedrijf, enz. waar je naar uitkeek tijdens dit proces?

MZ: Het soort dingen in Legacy waren een grote, grote inspiratie voor ons. Operation All Blacks van James Kerr is een voorbeeld en een inspiratie voor ons – en dit is ook de cultuur die we willen hebben. Dit boek is erg belangrijk voor ons, het was het kerstcadeau dat iedereen in ons team ontving.

[Editor’s note – the leadership and management book ‘Legacy’ explores what the all-conquering New Zealand rugby union team did to dominate the sport through the 2000s. Kerr looks at the team’s commitment to learning, its empowerment of players through the squad, its approach to preparation, and many other things. Check it out here.]

De “All Black”-cultuur gaat over hoe mensen verantwoordelijkheid nemen en dat verantwoordelijkheden laag zijn in de organisatie. Het is niet van boven naar beneden georganiseerd. Het is zoiets als: “Als je deel uitmaakt van dit team, heb je de plicht om na te denken, je kritische mening te geven en altijd op zoek te gaan naar manieren om te verbeteren.” En zo werken we samen met onze ruiters en medewerkers.

We proberen het team te organiseren door te gaan zitten om mensen om hun eerlijke mening te vragen over wat ze denken dat we goed doen, maar ook wat we moeten verbeteren. Soms zijn discussies zwaar en niet altijd leuk, want als je om kritiek vraagt, krijg je die ook. Het is prima, maar nooit ongemakkelijk. We zijn dus altijd op zoek naar verbetering.

We werken ook nauw samen met ons partnerschaatsteam en hoofdcoach Jack Urey.

Een van zijn atleten won een gouden medaille op zes opeenvolgende Olympische Spelen, wat ongebruikelijk is. Hij staat bekend omdat hij echt alles weet van data en training. We hebben veel geleerd over training rond de tijdsperiode over trainingsaanpassingen. Ondanks zijn verschillende achtergrond heeft hij voor ons een enorm verschil gemaakt.

VN: Je zei dat training, technologie en voeding allemaal een revisie hebben gekregen sinds je het team hebt verbouwd. Is er iets in het bijzonder dat je hebt veranderd waarvan je denkt dat het bijzonder succesvol is geweest?

MZ: Er was niet één magisch ding dat we veranderden, maar wat we wel hebben veranderd, is om actief te proberen te leren van andere sporten, en geen excuses te geven om niet je perfectie te doen.

Misschien wel de grootste bepalende verandering is dat we samen met onze sponsor Jumbo een “foodcoach”-app hebben ontwikkeld. Er zit veel kennis en wetenschap achter, en we hebben een geweldige diëtist. We denken nu dat het ons een enorm voordeel geeft ten opzichte van de andere teams. Het is volledig op maat gemaakt voor alle rijders. Dit is misschien wel de grootste verschuiving door de jaren heen.

VN: Hoeveel invloed hadden de senior leiders van Jumbo-Visma op de recente transformatie van het team?

MZ: Deze jongens zijn zoals Wout, Primož en Tom [Dumoulin]Het zijn geweldige fietsers, maar het zijn ook allemaal slimme jongens. Ze doen echt mee aan de verbetering en zijn betrokken bij het hele team, niet alleen bij hun individuele succes. Ze willen ook dat het team goed werk levert.

Primož bijvoorbeeld met Jonas – het is een beetje zoals een oudere broer. Het kost echt de tijd om dingen uit te leggen of Jonas mee te nemen.

Net als vorig jaar in de Tour de France vertelde Primo ons constant [Vingegaard] Dat hij op het podium zou kunnen eindigen om de Tour de France te winnen – Primo heeft veel vertrouwen in hem.

VN: Zijn er in de recente teamgeschiedenis belangrijke races of resultaten geweest waarbij je voelde dat het team de goede kant op gaat?

MZ: Het eerste sleutelmoment was in 2017 toen Primo de Algarve-race won. Het was vroeg in het seizoen, maar het was een nieuwe stap. Het is niet de grootste race, maar het is lang geleden dat we een race als deze hebben kunnen winnen.

Hij zit natuurlijk niet meer in ons team, maar Dylan Groneven heeft ook gepresteerd. Het winnen van de etappe van de Champs-Elysees Tour in 2017 was een geweldige prestatie die liet zien dat we iets kunnen.

In 2018, en vooral de laatste week van de Tour de France, behoorden we met Kruijswijk en Roglič tot de toprenners in de bergen, en voor ons was het een hele nieuwe ervaring. En dan natuurlijk in 2019 waar we op het podium belandden in de Giro, in de Tour de France, we wonnen onze eerste Grote Ronde met Roglic in de Vuelta. Vooral dat jaar was een moment waarop we het vertrouwen kregen dat we een van de beste teams ter wereld konden worden.

Toen Wout in 2019 dat eerste seizoen bij ons begon en steeds beter werd en een etappe in de Tour won, gaf dat ons het vertrouwen dat we tot de besten konden behoren in alle verschillende onderdelen van de Pro-fietsen.