Hoe heeft B-Girl Rachel Jean de Olympische Spelen bereikt?

Toen hiphopzangeres Rachel Jean – ook wel bekend als Raegan – niet meedeed aan de Olympische Spelen in Parijs, trof een schokgolf een kleine hiphopscene aan de andere kant van de wereld.

In een omgebouwd gemeenschapscentrum in Sydney warmen de deelnemers aan de trainingspauze zich op met buikspieroefeningen waar een Pilates-leraar van zou moeten huilen, voordat ze naar de grond afdalen met acrobatische bewegingen die zo complex zijn dat je ze nauwelijks kunt onderscheiden.

Het is een van de grootste evenementen van het jaar – een kwalificatiewedstrijd voor de Red Bull BC One World Finals – en vorige week was erg zwaar.

Een paar mensen kijken nerveus naar het handjevol camera's langs de danscirkel, en hun gedachten gaan ongetwijfeld uit naar de foto's van Gunn die het internet in brand hebben gestoken.

“Ik heb het gevoel dat dit onze scene in Australië de donkere middeleeuwen in heeft geduwd”, vertelde de Australische hiphoppionier Spice aan de BBC.

Jan, een 36-jarige universitair docent, verloor alle drie haar Olympische gevechten op virale wijze. Haar groen met gouden trainingspak en haar funky routine – inclusief spatten en een kangoeroe-geïnspireerde sprong – wat golven van memes en misbruik veroorzaakte.

De gevolgen hebben de Australische omroepgemeenschap verdeeld en gefrustreerd.

“Hij maakte een aanfluiting van de Australische scene en ik denk dat velen van ons daarom pijn hebben”, zegt Spice.

Velen hebben zich gehaast om Raygun tegen de aanval te verdedigen.

Anderen zeggen dat er vragen moeten worden beantwoord over haar kwalificaties en prestaties, maar zeggen dat wereldwijd pesten elke poging heeft ondermijnd om eerlijk te analyseren wat er in Parijs is gebeurd.

Jan was altijd al een danseres geweest – hoewel hij zich aanvankelijk bezighield met jazz-, tap- en stijldansen – maar het was haar man en coach, Samuel Frye, die haar op 20-jarige leeftijd in de danswereld introduceerde.

Ze zegt dat het haar jaren kostte om haar plek te vinden in de door mannen gedomineerde scene.

“Er waren momenten dat ik naar het toilet ging en huilde omdat ik me zo schaamde over hoe slecht het met me ging”, vertelde ze vóór de Olympische Spelen aan Guardian Australia.

Maar uiteindelijk werd Jean het gezicht van het breakdancen in Australië: een top breakdancer en een academicus met een doctoraat in het cultuurbeleid van de sport.

Tijdens een kwalificatie-evenement voor de Olympische Spelen in Sydney afgelopen oktober, waar 15 vrouwen uit heel Oceanië deelnamen, kwam Raygun als overwinnaar uit de bus en boekte officieel haar ticket naar Parijs.

Net als Jean was straatdansen misschien een verrassende kandidaat voor de Olympische Spelen. Straatdansen ontstond in de jaren zeventig in de culturele smeltkroes van de Bronx en groeide al snel uit tot een wereldwijd fenomeen.

De afgelopen jaren heeft het – samen met stadssporten zoals skateboarden en freestyle fietsen – de aandacht getrokken van Olympische functionarissen die wanhopig op zoek waren naar een nieuw, jonger publiek.

Sommigen beweerden dat het geen Olympische aandacht verdiende, terwijl anderen benadrukten dat een wedstrijd als deze de essentie van dans niet kon vatten en er alleen maar toe zou dienen om de kunstvorm verder te scheiden van de straatcultuur waaruit deze voortkwam.

Alle ogen waren gericht op het evenement in Parijs om te zien of de gok van het Olympisch Comité vruchten zou afwerpen.

Vanaf het moment dat de eindstrijd van de B-girl-teams op de Olympische Spelen eindigde, werd het duidelijk dat breakdance al wereldwijde aandacht had getrokken – of beter gezegd Raygun.

Geruchten en kritiek op haar optreden verspreidden zich als een lopend vuurtje, vooral online. Jean ontving een stortvloed aan gewelddadige brieven.

Een anonieme petitie waarin Gon zijn excuses eiste, werd door 50.000 mensen ondertekend.

Ze wordt er – zonder bewijs – van beschuldigd dat ze zich een weg naar het grootste podium ter wereld heeft gemanipuleerd ten koste van andere opkomende talenten in de Australische hiphopscene.

Sommigen hebben een complottheorie verspreid dat zij het bestuursorgaan heeft opgericht dat de kwalificatietoernooien voor Oceanië leidt, en een leugen dat haar man – die ook een prominent lid is van de sloopgemeenschap en een gekwalificeerde rechter – in het panel zat dat zij had gekozen.

Australische organisaties voor factchecking De nationale snelheidsbrekende organisatie AUSBreaking probeerde het record te corrigeren, maar dat kon de overstromingen niet stoppen.

Dan waren er mensen die beweerden dat het de hiphopcultuur hekelde en zich toe-eigende.

“Het leek alsof iemand met de cultuur speelde en niet wist hoe cultureel belangrijk het was”, vertelde Malik Dixon aan de Australian Broadcasting Corporation.

In een reeks verklaringen benadrukte AUSBreaking dat rechters “getraind waren om zich aan de hoogste normen van onpartijdigheid te houden” en dat er geen Australiër in het negenkoppige panel voor de kwalificatietoernooien voor Oceanië zat.

Hoewel AUSBreaking sinds de oprichting in 2019 talloze ‘interacties’ met Raygun heeft gehad, heeft het op geen enkel moment een leidende positie bekleed of betrokken geweest bij ‘enige besluitvorming over evenementen, financiering, strategie, juryselectie of selectie van atleten’.

In een reactie op Instagram zei Te Hiritanga Wepeha – een van de Nieuw-Zeelandse juryleden van het kwalificatiepanel van Oceanië – dat Raygun eerlijk en eerlijk heeft gewonnen.

“Wij juryleden spraken allemaal over hoe geweldig het was, hoe absoluut geweldig het was [at the Olympics]“Ze wist dat het moeilijk zou worden, dus het was heel moedig van haar”, zei Webeha – ook wel bekend als Rush – in een live-uitzending.

Enkele van de meest prominente atleten en Olympische topfunctionarissen van het land hebben John ook luidkeels verdedigd.

“De petitie heeft publieke haat aangewakkerd zonder enige feitelijke basis. Het is afschuwelijk”, zei Matt Carroll van het Australisch Olympisch Comité in een verklaring.

Jan zelf had eerder gezegd dat ze “nooit” haar sterke concurrenten zou kunnen verslaan, dus wilde ze “anders bewegen, artistiek en creatief zijn.”

In een videoclip die op sociale media werd geplaatst tijdens een publieke storm, voegde Jean eraan toe dat ze de concurrentie ‘serieus’ nam.

“Ik heb alles gegeven aan de voorbereiding op de Olympische Spelen en heb alles gegeven. Echt waar.”

Ze zei dat ze alleen maar ‘wat vreugde probeerde te brengen’ en voegde eraan toe: ‘Ik realiseerde me niet dat dit de deur zou openen voor zoveel haat, wat ronduit verwoestend was.’

Sommigen binnen de Australische hiphopgemeenschap geven toe dat de reactie op Rayguns routine aanvankelijk een 'lach' opwekte, maar al snel uit de hand liep.

Allen waren duidelijk in hun veroordeling van de enorme hoeveelheid misbruik, spot en desinformatie gericht tegen Raygun en de bredere Australische B-girl-gemeenschap.

Maar daarnaast is het gevoel enigszins verdeeld.

Veel B-girls zeggen dat de prestaties van Raygun niet de standaard in Australië weerspiegelen.

“Toen ik hem voor het eerst zag, schaamde ik me erg”, zegt Spice, die jaren geleden stopte met acteren.

In elk ander stadium, zegt Spice, zou Rayjun aangemoedigd en gesteund zijn voor zijn ‘poging’, maar mensen die het land vertegenwoordigen moeten aan een bepaalde norm voldoen.

“Het zijn in godsnaam de Olympische Spelen!”

“In de hiphop hebben we zoiets: je gaat vooruit of je gaat weg… Je moet weten waar je staat.”

Maar ze benadrukt dat ‘pesten walgelijk is’ – en dat velen zoals zij oprecht terughoudend waren om zich uit te spreken, uit angst het lijden van Gunn te vergroten.

Maar de impact van de controverse op lokale Australische breakjumpers is ook “verwoestend” geweest, zegt Tenelux.

Net als sommige andere mensen met wie de BBC sprak, wilde ze haar volledige naam niet publiceren vanwege de omvang van de gerapporteerde schendingen.

De video's van Wild Dancing Girls worden gepest en hun directe berichten worden overspoeld met gewelddadige beledigingen en bedreigingen. Jonge dansers worden op school blootgesteld aan intimidatie en velen van hen voelen zich nu onveilig tijdens trainingen op openbare plaatsen.

“Ons vragen om positief en ondersteunend te zijn terwijl we gekwetst worden, is onaanvaardbaar… [we’re] “We mogen boos zijn”, zei ze tegen de BBC.

Tenelux – die zelf tegen Raygun heeft gevochten – denkt dat Jean een vreselijke dag heeft gehad, maar zegt dat er vragen zijn over haar voorbereiding en routine die beantwoord moeten worden.

“We weten dat je tot meer in staat bent… Was jij klaar voor succes?”

Volgens Webeha, de rechter van de Oceania Commission, ook bekend als Rush, weerspiegelt de kwalificatiewinst van Jan de omvang van de “kleine” fracking-scene in Australië, en de kleinere steun van het publiek en de overheid daarvoor.

‘Ik bedoel, we moesten mensen echt uit hun pensioen halen om dat aantal te kunnen vervangen,’ zei Rush.

“Zo klein is de scène.”

Anderen zeggen dat er regels zijn die de kleine talentenpool misschien ondieper hebben gemaakt – zoals de vereiste dat potentiële finalisten lid moeten zijn van AUSBreaking en een geldig paspoort moeten hebben, in overeenstemming met de regels van de World Federation of Sports Dance.

AUSBreaking reageerde niet op vragen van de BBC over de selectie van Raygun, de financiële steun die hij krijgt of hoe hij op zoek gaat naar het beste talent van het land.

Maar Steve Gow, de secretaris van de groep en jarenlang breakdancer Stevie J, vertelt de BBC dat de omvang en het isolement van Australië de groei en ontwikkeling van de scene belemmeren.

Omdat het zo ver verwijderd is van grotere hiphopgemeenschappen in het buitenland, kan het moeilijk zijn – zowel in termen van tijd als geld – om van hen te leren.

“Het kan erg isolerend zijn”, zegt hij.

Als om zijn punt te bewijzen, stopt hij regelmatig om iedereen te begroeten die meedoet aan de Red Bull-competitie die hij beoordeelt.

Hij bevestigt dat Australië nog steeds over kwalitatief hoogwaardige crushing beschikt.

Uiteindelijk voelt de samenleving zich bitter gekwetst door de reactie van de wereld.

Ze hebben het gevoel dat breuken niet echt worden begrepen en dat mensen er zonder kennis of context aan zijn begonnen.

“Het is erg teleurstellend omdat ze het niet over de winnaars hebben… Ze hebben het allemaal over Raygun-memes, en ze kijken niet eens naar haar volledige set”, zegt Samson Smith, lid van de hiphopgroep Justice Crew. en al meer dan twintig jaar zanger – vertelde Network 10.

Maar velen hopen dat er een sprankje hoop zal zijn.

“Misschien zou je wel genoeg interesse kunnen wekken om middelen te krijgen,” zei Rush.

“Uiteindelijk heeft Australië de populairste Olympiër van 2024, en misschien redt zij hier wel het toneel.”