October 18, 2024

Hoe chronische stress ervoor zorgt dat de hersenen hunkeren naar troostmaaltijden

Hoe chronische stress ervoor zorgt dat de hersenen hunkeren naar troostmaaltijden

Onderzoekers van het Garvan Institute of Medical Research in Sydney hebben een verband ontdekt tussen stress en overeten, met name calorierijke troostmaaltijden, wat leidt tot gewichtstoename. De studie onthulde dat stress de natuurlijke reactie van de hersenen op verzadiging dempt, met name in het laterale hypothalamusgebied van de hersenen, wat leidt tot continue beloningssignalen die de consumptie van zeer smakelijk voedsel bevorderen. Bovendien identificeerden ze het molecuul NPY, dat de hersenen van nature produceren als reactie op stress, als een belangrijke speler in dit proces.

Wetenschappers hebben ontdekt dat stress in combinatie met een calorierijk dieet de hersenbeloningssignalen voor voedselconsumptie verhoogt, wat leidt tot gewichtstoename. Ze schrijven dit toe aan het molecuul NPY, geproduceerd onder stress, dat de verzadigingsreactie in het laterale deel van de hersenen onderdrukt. De studie benadrukt het handhaven van een gezond dieet in tijden van stress om overeten te voorkomen.

Als je gestrest bent, kan het eten van een calorierijk tussendoortje een geruststellende maaltijd lijken. Maar deze combinatie heeft een ongezonde keerzijde. Volgens de wetenschappers uit Sydney veroorzaakt stress in combinatie met calorierijke ‘comfortfood’ veranderingen in de hersenen die leiden tot meer eten, het verlangen naar zoet, hartig voedsel vergroten en leiden tot gewichtstoename.

Een team van het Garvan Institute for Medical Research ontdekte dat stress de natuurlijke verzadigingsreactie van de hersenen opheft, waardoor aanhoudende beloningssignalen worden geactiveerd die het eten van meer van het heerlijke eten bevorderen. Dit gebeurde in een deel van de hersenen, de laterale habenula genaamd, die, wanneer geactiveerd, deze beloningssignalen normaal gesproken dempt.

“Onze bevindingen laten zien dat stress een normale hersenreactie kan overschrijven die het plezier van het eten van voedsel vermindert – wat betekent dat de hersenen constant worden beloond voor het eten”, zegt professor Herzog, senior auteur van de studie en een bezoekende wetenschapper aan het Garvan Institute.

“We hebben aangetoond dat chronische stress, gecombineerd met een calorierijk dieet, kan leiden tot het eten van steeds meer voedsel en een voorkeur voor heel zoet en smakelijk voedsel, waardoor gewichtstoename en obesitas worden bevorderd. Dit onderzoek benadrukt hoe belangrijk een dieet is .” gezond in tijden van stress.”

Publicatie van het onderzoek in het tijdschrift nerveus.

Van een gestrest brein tot gewichtstoename

Terwijl sommige mensen minder eten in tijden van stress, eten de meesten meer dan normaal en kiezen ze voor caloriearme opties met veel suiker en vet.

Om te begrijpen wat deze eetgewoonten drijft, onderzocht het team in rattenmodellen hoe verschillende hersengebieden reageren op chronische stress onder verschillende diëten.

“We ontdekten dat een regio die bekend staat als de laterale habenula, die normaal gesproken betrokken is bij het uitschakelen van de reactie van de hersenen op beloning, actief was bij muizen op een kortdurend, vetrijk dieet om het dier te beschermen tegen overeten. Wanneer de muizen werden blootgesteld aan chronische stress, bleef dit deel van de hersenen stil – waardoor beloningssignalen actief blijven en eten voor plezier wordt aangemoedigd, en niet langer reageert op regulerende signalen voor verzadiging “, legt eerste auteur Dr. Kenny Chi-Ken Ip uit van het Garvan Instituut.

“We ontdekten dat gestresste muizen op een vetrijk dieet twee keer zoveel gewicht kregen als muizen op hetzelfde dieet die niet aan stress werden blootgesteld.”

De onderzoekers ontdekten dat de kern van de gewichtstoename het molecuul NPY was, dat de hersenen van nature produceren als reactie op stress. Toen de onderzoekers verhinderden dat NPY hersencellen in de laterale habenula activeerde bij gestresste muizen op een vetrijk dieet, aten de muizen minder comfortfood, wat leidde tot minder gewichtstoename.

Rijcomfort eten

De onderzoekers voerden vervolgens een “sucralose-voorkeurstest” uit, waarbij de ratten konden kiezen tussen water of kunstmatig gezoet water.

De professor zegt: “Gestresste muizen op een vetrijk dieet consumeerden drie keer meer sucralose dan muizen op alleen een vetrijk dieet, wat suggereert dat stress niet alleen meer beloning activeert bij het eten, maar specifiek leidt tot verlangen om zoet, heerlijk voedsel te eten .” Herzog.

“Cruciaal is dat we deze voorkeur voor gezoet water niet hebben waargenomen bij gestreste muizen die een normaal dieet volgden.”

Stress gaat boven een gezonde energiebalans

“In stressvolle situaties is het gemakkelijk om veel energie te verbruiken en een gevoel van beloning kan je kalmeren – en dat is wanneer een energieboost door voedsel van pas kan komen. Maar bij langdurig testen lijkt stress te veranderen de vergelijking, wat leidt tot slecht voor het lichaam eten. “Op de lange termijn”, zegt professor Herzog.

De onderzoekers zeggen dat hun bevindingen stress identificeren als een belangrijke regulator van eetgewoonten die het natuurlijke vermogen van de hersenen om de energiebehoeften in evenwicht te brengen, kan overschrijven.

“Dit onderzoek onderstreept hoeveel stress een gezond energiemetabolisme kan schaden”, zegt professor Herzog. “Het is een herinnering om een ​​stressvolle levensstijl te vermijden, en vooral – als je te maken hebt met langdurige stress – probeer gezond te eten en junkfood te vermijden.”

Referentie: “De cruciale rol van habenula laterale circuits bij de controle van de consumptie van smakelijk voedsel veroorzaakt door stress” door Chi Kin Ip, Gemma Rezitis, UK, Nikita Bajaj, Julia Koller, Itak Varzi, Yan Chuan Shi, Ramon Tassan, Li Zhang en Herbert Herzog, hier beschikbaar. 8 juni 2023, nerveus.
doi: 10.1016/j.neuron.2023.05.010

Dit onderzoek werd ondersteund door de National Health and Medical Research Council (Project Grant 1066809). Professor Herzog is universitair hoofddocent aan de St. Vincent’s Clinical School, School of Medicine and Health, University of New South Wales in Sydney. Dr. Kenny Chi Ken Ip is een gezamenlijke docent aan de St. Vincent’s Clinical School, School of Medicine and Health, UNSW Sydney.