Hoe Cheryl Pounder, Kenzie Lalonde en TSN de wereld van vrouwen benaderen

Kenzie Lalonde, de stem van TSN’s play-by-play Emerging, had twee foto’s bovenaan haar Twitteren Pagina om de week mee te beginnen. De ene glimlachte in een professioneel ogende rode blazer en de andere, meer prominente foto was van een collega die poseerde voor de camera met een stropdas om haar hoofd gewikkeld.

De Canadese olympische hockeyveteraan Cheryl Pounder probeerde serieus te kijken tijdens het filmen van een parodie op een muziekvideo.Slecht voor Bedard– dat TSN de NHL-handelsdeadlines heeft uitgezonden. Pounder was de drummer van een fictieve band bestaande uit on-air persoonlijkheden.

“Ik dacht dat ze er nog nooit zo goed had uitgezien, dus ik denk dat de wereld haar moet zien”, zei Lalonde.

Ze lachte: “Zolang hij iedereen goed laat giechelen, vind ik het belangrijk om dat te laten zien.”

De komende twee weken zullen de twee samen op hetzelfde frame verschijnen en het IIHF Women’s World Championship uitzenden voor TSN in Brampton, Ont. Lalonde en Pounder zouden een stand delen in het CAA Center voor bijna twee dozijn games, waaronder de grootste games in de finale.

Ze zullen woensdag in de ether zijn en tegen de tijd dat ze de ether verlaten na de titelwedstrijd op 16 april, hebben ze alle 10 teams die bij het evenement betrokken zijn, gedekt. Soms betekent dat drie wedstrijden per dag, of meer dan acht uur achter elkaar.

“Ik zou Sheryl als een van mijn beste vrienden willen beschouwen”, zei Lalonde. “We zijn allebei twee vrouwen die steeds meer kansen blijven vinden en deel uitmaken van steeds meer dingen met TSN. Ik denk dat we elkaar hierdoor echt hebben geholpen. “

Afgelopen september, toen het werk tijdens de Wereldkampioenschappen in Denemarken werd afgerond, bracht TSN een reeks interviews van twee minuten uit op sociale media. Het liet zien dat Lalonde en Pounder een paar rustige momenten hadden voordat ze live in de ether gingen, soms een vuistritueel deelden of de spanning verlichtten met zang of dans.

Pounder leek het grootste deel van het zingen, evenals het dansen, voor zijn rekening te nemen.

“Soms, ja, er is druk,” zei Pounder. “Je wilt op het juiste moment op je best presteren en je kunt dingen verpesten. Hoe stuiter je terug nadat je iets hebt gezegd of gekletst? Je moet terugkomen.”

“En het is je partner die je aan het lachen kan maken of je terug kan brengen. Het is geen rocket science. Ik denk dat er chemie en een zekere mate van plezier moet zijn.”

Dat kun je zeggen @KenzieLalonde_ @medewerker Het was een beetje leuk in een hokje in Women’s Realms. 😂 pic.twitter.com/vFqdSNvgfC

– TSN (TSN_Sports) 4 september 2022

Pounder, 46, won goud met Canada op de Olympische Winterspelen van 2002 (Salt Lake City) en 2006 (Torino) en won zes keer het Wereldkampioenschap gedurende haar 13 jaar bij het nationale team. Hij heeft meer jaren in de cabine doorgebracht dan zijn teamgenoot, maar het heeft langer geduurd om de kilometers te loggen.

Dameshockey is niet altijd breed uitgemeten. Pounder leerde terwijl hij werkte, maar soms maar een paar wedstrijden per jaar. Toen je begon, wist je niet dat de stand een spreekknop had waarmee on-air talent kon communiceren met het productieteam in de vrachtwagen.

Ze wist niet hoe ze toneelstukken moest taggen voor herhaling. Ze zei dat ze te veel tijd besteedde aan het maken van haar aantekeningen en niet genoeg tijd aan het kijken naar de wedstrijd. Gebeurtenissen op het ijs, zei ze, leken zo snel te gaan – en dat was vreemd voor haar, want of ze nu op het ijs was als speler of op de bank als toeschouwer, ze kon altijd alles afbreken waar ze zojuist naar had gekeken. .

Na verloop van tijd leerde ik het. Het was Cassie Campbell-Pascal, een andere Canadese Olympisch kampioen, die haar vertelde over de talkback-knop. Pounder zei dat ze had geleerd om uit haar aantekeningen te komen en toneelstukken te markeren waarvan ze wist dat ze die later in de uitzending zou willen bespreken.

Campbell Pascal gaf haar nog een advies: “Geloof dat je erbij hoort.”

Pounder is een vaste waarde geworden in de verslaggeving van The Hockey Network, van de Maple Leafs tot het tonen van de hele dag NHL-handelsdeadlines. Dit jaar is Pounder een van de vier genomineerden voor Beste Sportanalist bij de Canadian Screen Awards.

De ceremonie is gepland voor 16 april, dezelfde dag als de wedstrijd om de gouden medaille in Brampton.

“Het is een beetje surrealistisch,” zei Pounder. “Het is duidelijk dat ik ouder ben in de branche, dus ik heb het gevoel dat ik met mijn ogen knipperde en dacht: ‘Waar is de tijd gebleven en hoe is dit gebeurd?'” “

“Het is in korte tijd geëvolueerd.”

Deze ontwikkeling zal deze maand vijf Canadese Olympische kampioenen uitzenden. Gina Hefford (2002, 2006, 2010, 2014) zal op het paneel verschijnen met Becky Kellar (2002, 2006, 2010), Laurie Dupuy (2002) en gastheer Tessa Bonhomme (2010).

Sammy Joe Small, de doelverdediger die in 2002 goud won met Canada, zal panellid en kleurenanalist zijn. (Play-by-play stemacteurs door Daniela Ponticelli.)

Met het werk van Campbell Pascal en Jennifer Botterill bij Sportsnet is de Canadian Women’s Show uitgegroeid tot een productief feed-systeem voor sporttelevisie.

“Elke avond zet je de tv aan en een van ons is daar”, zei Bonhomme, een voormalige verdediger van het nationale team. “Het is echt gaaf om hem te zien. En dat is fijn, want we gaan hoe dan ook over hockey praten – via sms en via groepschat – dingen zeggen die mensen op tv over het spel gaan zeggen.”

Vooral Bottrell is zichtbaarder geworden in de ether, zei ze.

Ik had zoiets van, slaap je? Gaat het goed met je? Heb je je kinderen gezien? Bonhomme zei: “Wat wil je van me?” “Het is zo cool om af en toe een briefje van deze vrouwen te krijgen waarop staat: ‘Hé, ik zag je op tv: je doet het geweldig, ik denk aan je, en ik hoop dat alles in orde is.'” “

Lalonde, 28, groeide op als aanvaller in Ottawa voordat ze speelde voor Mount Allison University, in Sackville, NB. In 2021 werd ze de eerste vrouw die een wedstrijd callde in de Quebec Junior Hockey League, waar ze diende in een wedstrijd tussen de Halifax Mooseheads en de Charlottetown-eilanden.

Ze is nu een verslaggever bij het bureau van TSN in Montreal, en slechts enkele dagen voordat het toernooi in Brampton van start gaat, rommelt ze door een oceaan van lijsten en statistiekenpakketten. Ze was ook aan het oefenen met het uitspreken van de namen van de spelers, nadat ze contact had opgenomen met elk team voor advies.

In het hokje zei Lalonde dat zij en Pounder een reeks non-verbale signalen ontwikkelden om elkaar te waarschuwen wanneer ze wilden praten. Ze kunnen hun hand opsteken of een snelle blik delen, maar door te oefenen hebben ze ook geleerd elkaars ritme te lezen en te wachten op een opening.

“Er zijn momenten dat ik dingen heb gezegd en ik weet niet waarom ik ze zeg”, zei Lalonde. “Het is niet wat ik bedoelde te zeggen. Soms is het niet waar, maar ik zeg het nog steeds en ik zeg: ‘Wat moet ik doen?'”

Ze lachte weer: “En ik staar alleen maar naar haar, en zij staart naar mij. En ik heb zoiets van: ‘Ik weet het niet!’ Je praat gewoon over deze ‘het spijt me zo’-momenten.”

Wat is de sleutel tot overleven in veel games?

“Het zal Halls zijn (hoestdruppels), het zal wat thee zijn en misschien, denk ik, een poging om ons gesprek tussen games te beperken”, zei Lalonde. “Maar ik denk dat het tussen Cheryl en mij bijna onmogelijk is. Dus we zullen in de toekomst ons best doen.

“We zijn meer dan blij om dat te doen. Ik ben helemaal OK met meer, hoe beter. Het gaat erom die verhalen naar buiten te brengen.”

Ga dieper

Poll onder dameshockeyspelers: grootste vuilnisprater? slechtste regels? Spelstatus en meer

(Afbeelding: TSN-screenshot)