“Het was leuk.” – Sportsnet.ca

TORONTO — De verstikkende prestaties van Sergey Bobrovsky in twee games van deze serie waren zo verwarrend, dus het lijkt de taak om de legacy-making, lopende net-guards te stoppen, je kunt je voorstellen dat de loyale Maple Leafs verlangen naar de dagen dat ze alleen maar hoefden zorgen over Andrei Vasilevsky.

Vier nachten geleden bewoog Toronto zich met de arrogantie van een stad die eruitzag als een humanoïde titaan. Bolts, ja, maar vooral Vasilevsky, de onverslaanbare 23-voudig keeper, versloeg Blauw-Wit tot een zegereeks van zes wedstrijden.

Maar na een donderdagavond in de Scotiabank Arena die begon in euforie, neerdaalde in chaos en eindigde in ellende, staan ​​de Maple Leafs nu met 2-0 achter in Florida in hun tweede ronde, zich afvragend wat ze nog meer kunnen doen om in te storten. De bakstenen muur die Bobrovsky in de weg staat.

Vijf minuten na Game 2-meltdown die coach Sheldon Keefe ‘verbijsterend’ noemde, was het geen vraag die deze Leafs dachten te gaan stellen.

Nee, tijdens die eerste minuten leek Toronto op de goede weg te zijn door dezelfde truc uit te halen die ze voor de inning hadden bedacht – de heropleving van Game 2 – door twee snelle touchdowns te scoren op de Bobrovksys. Alles leek goed te gaan: de cijfers, de powerplay-penalty, het spervuur ​​van kansen.

Maar langzaam, terwijl het begon te draaien, het ijs kantelde en pucks snel achter elkaar in de kooi van de Maple Leafs liet vallen, raakte Toronto achterop. Ga terug naar het einde van Florida, sluit de deur.

Panthers-hoofdcoach Paul Morris zei over de vaak ondeugende veteraan zodra de laatste bel klonk na hun 3-2 overwinning op Florida. “Op sommige avonden kruip je achter de bank en voel je de keeper, en je zegt: ‘Man, hij is eerlijk, hij is nooit meer verslagen.'” ”

“Dit is wat hij aan ons team heeft gegeven.”

Het was niet gemakkelijk. De Maple Leafs gooiden alles op 34 en testten het in de loop van de nacht 37 keer. Niemand behalve de vroege echtgenoot heeft het overleefd.

Voeg daar nog een reeks kansen van de thuisploeg aan toe die de juiste vragen leken te stellen aan Bobrovsky, maar uiteindelijk een blik op de paal belandden, slechts een centimeter in de plooi glipten of over een stok sprongen, en de Leafs zagen eruit als een club van ideeën als hij hun beste baan is in de kleedkamer na de wedstrijd, proberend gemiste kansen in hun hoofd op te lossen.

“Ik denk dat hij het heeft volgehouden”, zei Auston Matthews over hoe zijn team Bobrovsky hackte in game drie. ) Ze ligt daar maar, ze heeft het net gemist.

“Ik denk dat we er gewoon aan willen blijven vasthouden en een paar van deze kleine foutjes willen opruimen die we hadden. Houd onze voet op het pedaal.”

Zijn kapitein herhaalde hetzelfde gevoel.

“Ik denk dat je er pucks in blijft stoppen, je blijft hem uitdagen,” zei Tavares. “Je vertrouwt nog steeds op je instinct en probeert hem natuurlijk te verslaan voor je uiterlijk. Daarna blijven we zoeken naar een tweede en derde kans.”

“We moeten blijven proberen om daar te komen en het hem moeilijk maken. En natuurlijk gewoon blijven schieten.”

Het probleem aan de voet van deze bladeren is dat het rennen dat ze proberen te stoppen, de naar voren vallende rots die ze moeten stoppen, al meer dan alleen dit paar wedstrijden in Toronto aan het rollen is. Hij beweegt ook met het momentum van drie opeenvolgende overwinningen op de Boston Bruins die de President’s Trophy won in de eerste ronde – drie nachten om het seizoen van dit team te overleven, om een ​​wisselende comeback te schrijven.

Welk vertrouwen er ook kan worden gewonnen uit het feit dat de Leafs salvo’s op Bobrovsky regenden in hun beide verliezen – 36 schoten in Game 1, 37 in Game 2 – de man aan de andere kant leek het goed te doen. Het is gewoon meer van hetzelfde, aangezien Bobrovsky gemiddeld 39 schoten van de B’s maakte tijdens die historische comeback van drie wedstrijden.

Terugdenkend aan de overwinning van donderdagavond die zijn carrière uitbreidde tot vijf opeenvolgende W-overwinningen na het seizoen, leek Bobrovsky niet de uitgeputte, uitgeputte, net opgehangen tegenstander waar Leafs-fans op hoopten.

“Het waren een paar goede wedstrijden. Het was leuk, weet je? “zei Bobrovsky. Hockey wedstrijd. Het was leuk. Ik heb het geluk dat ik op deze plek ben.”

De nacht was beslist minder aangenaam aan de andere kant van het laken, met Ilya Samsonov die een veelbelovende prestatie neerzette waar de Maple Leafs meer dan 60 minuten hockey onderuit zakten.

Nr. 35 was zeker niet perfect in deze. Maar zoals hij al zo vaak met deze club heeft gedaan, gaf hij ze alle kansen om deze cruciale Game 2 te winnen, waarbij hij op cruciale momenten cruciale reddingen deed om de wedstrijd in handen te houden.

De eerste kwam vlak nadat Alex Kerfoot Toronto met 1-0 leidde in twee en een halve minuut. Ga terug naar de laatste Game 2 van de Maple Leafs, en er was ook een vroeg doelpunt – en daarna een gelijkmaker in het net. Volgende spel, annuleert de sterke start. Dit keer maakte Samsonov de redding door een paar wilde schoten af ​​​​te weren – waardoor dat kon ademen.

De volgende wedstrijd kwam slechts enkele minuten nadat Florida eindelijk hun eerste doelpunten van de wedstrijd had gescoord. De Panthers hadden de voorsprong van Toronto teruggebracht tot 2-1 en vonden leven. Het chassis van de Maple Leafs begon te glijden. Plots drukten ze de bladkooi op twee samen – Zach Dalby schoof de schijf naar Aaron Ekblad, die alleen vooraan stond. Samsonov lag daar en hield het vast.

In de slotseconden van die steeds chaotischer wordende eerste periode was hij daar weer. Dit keer was het de ultieme Leaf Killer die op zoek was naar de gelijkmaker – Matthew Tkachuk bevond zich met de puck op zijn stick, schietbaan wijd open voor hem, 19 seconden op de klok. Opnieuw bedacht nr. 35 de redding en stopte ze.

Maar wat leek op een afgewende tijdelijke crisis was in feite het begin van de afglijding.

Anderhalve minuut na het begin van de tweede periode was de voorsprong van de Leafs verdwenen en bouwden de Panthers hun eigen net.

Eerst kwam een ​​brute spin van William Nylander in een tijdsbestek van 30 seconden, terwijl de vleugelspeler de bal oppakt in het niemandsland, terug rent naar zijn eigen blauwe lijn en naar beneden valt. Anthony Duclair nam het geschenk in ontvangst, overhandigde het aan Aleksandr Barkov en de aanvoerder van Cats zorgde voor de gelijkmaker na een check van TJ Brodie. 2-2.

Terwijl dit nog werd aangekondigd via het PA-systeem van de arena, kwam er nog een slip binnen. Deze keer was het Mitch Marner, die de bal op de linkervleugel in zijn eigen gebied droeg en een pass naar Matthews liet vallen in plaats van hem veilig in het niemandsland af te leveren. En toen was het de nr. 34, binnen zijn eigen blauwe lijn, die probeerde de tijgerkop voor hem te draaien – in plaats daarvan viel hij gemakkelijk op Eetu Luostarinen en de Cats, die aanvielen terwijl de Leafs klauteren, Tkachuk een ijzig kruis zweepslagen aan Gustav Forsling, die een uitgestrekte Samsonov versloeg.

“Teleurstellend. Verbijsterend. We hebben die fouten niet één keer gemaakt in de laatste serie”, zei Keefe kortaf na de wedstrijd, toen hem werd gevraagd hoe die fout in die tweede periode instortte.

“Het is duidelijk dat we twee fouten hebben gemaakt – we moesten gewoon beter voor de schijf zorgen”, voegde Tavares eraan toe. “Het heeft ons duidelijk in een moeilijke positie gebracht. We moeten het beter doen. … Ze zijn klaar om op fouten te springen, ze hebben de vaardigheid om die acties te maken en je te laten betalen. Dus we moeten ijverig zijn , blijf behendig en[bewust]) voor hoe belangrijk elke game en elke schijf is.

Nog steeds, nadat hij door zijn teamgenoten vóór hem was verbrand bij die twee doelpunten – en door Sam Reinhart’s wereldklasse van achter het net op Florida’s eerste avond op te zetten – deed Samsonov wat hij kon om Toronto erin te houden door de deur dicht te slaan voor de bijna 40 minuten die volgden.

Dat was uiteindelijk niet genoeg.

“Nogmaals, het resultaat is slecht voor ons”, zei Samsonov na de wedstrijd. “Ik denk dat ik naar huis moet gaan en in de spiegel moet kijken en vragen wat ik nog meer moet doen op het ijs voor het team. Ik denk dat dat is wat we moeten doen – iedereen.”

Na zeven doelpunten tegen te hebben gekregen in de eerste twee wedstrijden van de reeks, zijn er ongetwijfeld verbeteringen aan te brengen in het netminder-spel. Maar draai de balk en je ziet er net zoveel correctie voor nodig.

“Ik denk dat het maar een paar fouten waren, en ze zijn erg goed in het benutten van hun kansen, vooral om weg te komen met balverlies”, zei Matthews donderdag over zijn eigen missers. “Het is duidelijk dat we onze kansen moeten benutten. Ik had het gevoel dat we genoeg aanval en genoeg kansen hadden om ons terug in de wedstrijd te krijgen, of zelfs eerder, om onze voorsprong te vergroten.”

“We konden niet profiteren, en dat was er.”

De taak wordt vanaf hier alleen maar moeilijker, aangezien de Leafs nu naar de volgende fase van deze serie gaan en vier overwinningen in vijf games nodig hebben om die run levend te houden. Een manier nodig om door te breken tegen Bobrovsky terwijl hij zijn David en Goliath blauwe vorm voor 2019 kanaliseert.

Maar hoewel alle aandacht rond deze stad aan de andere kant van de ijsbaan zal blijven, op Bobrovsky en Tkachuk en hoe de Panthers erin slaagden hun wil op te leggen aan Toronto, tellen de underdog-boden van Maple Leafs ongeïnteresseerd.

“Ik geef er geen woord over”, zei Samsonov donderdag, toen hem werd gevraagd naar het effect van Bobrovsky die doet wat hij tot nu toe heeft gedaan. “Het kan me niet schelen. Ik doe mijn werk, hij sist.”

Als Game 3 anders gaat verlopen, zal de rest van zijn team zijn voorbeeld moeten volgen – die vuren sturen, ze naar hun werk leiden – voordat de volgende test op zondag arriveert.