Het “verschrikkelijke” effect van vogelgriep op de Grimsby-vrouw

Carol Ricciotto werd vroeger wakker met het geluid van hanen die krijsen op meer dan 1,2 hectare grond die ze met haar familie deelt.

Nu, zei ze, was de stilte ‘verwoestend’.

“We hebben kippen en eenden gehad en dat is al 40 jaar. Je gaat naar buiten of opent een raam en er is niets, er is geen geluid. Geen haan, geen eenden die met hun vleugels klappen. Geen ganzen die brullen van alles en nog wat,” ze gezegd. Het is echt zo, en het is verwoestend.”

Ricciotto, die 27 jaar als gediplomeerd natuurrevalidatieverpleegkundige de Open Sky Raptor Foundation in Grimsby leidde, was ervan overtuigd dat ze het juiste had gedaan toen ze de Canadian Food Inspection Agency (CFIA) belde, bezorgd dat sommige van haar vogels vogels zouden hebben. griep daarna Ik ontdekte dat velen van hen stierven.

Maar het maakte het dragen van de gevolgen van dat telefoontje er niet makkelijker op.

Nu huilt Ricciuto om de veiligheid van verschillende roofvogels, waaronder Amerikaanse zeearenden en haviken die haar weghouden van de “hot spot” waar de gewonde vogels werden gehouden.

Nadat ze haar bezorgdheid op 20 september had gemeld, arriveerden later die dag CFIA-dierenartsen om uitstrijkjes van de vogels te nemen om te testen op vogelgriep.

Een vrouw belde twee dagen later om haar te vertellen: “Ik ga je vertellen hoe we de vogels gaan euthanaseren.” Het telefoontje kwam voordat ze de testresultaten kende.

Ze zei dat een team op 23 september bij het pand arriveerde in beschermende pakken en de vogels begon te injecteren met een kalmerend middel met Euthasol.

Met afgrijzen keek ze naar de dood van 60 vogels die ze als huisdier beschouwde.

Ricciuto deelde de ervaring in een brief aan de lokale media, waarin ze zei dat ze “gedode vogels had gezien, sommigen met pijn, kippen en hanen die krijsen en ganzen die van angst krijsen”.

“Mijn dierenarts verzekerde me dat ze zich op haar gemak voelde bij deze methode en dat het heel humaan was. Haar definitie van menselijkheid en de mijne zijn heel anders”, schreef ze.

Ricciotto, die bij de burgemeestersverkiezingen van deze maand kandidaat is voor afdeling 2 in Grimsby, zei dat haar eigendommen gedurende ten minste 120 dagen verboden terrein blijven om elk overgebleven virus uit te roeien.

Ik heb een graver opdracht gegeven een groot gat te graven om de karkassen van de geëuthanaseerde dubbele zakvogels te begraven, alle veren, uitwerpselen en eventueel achtergebleven vuil te schrapen, alles schoon te maken en te desinfecteren, en dubbele lagen persoonlijke beschermingsmiddelen te dragen – inclusief Tyvek-jassen, handschoenen, schoenovertrekken en maskers – Elke keer dat zij of mensen uit haar huis eropuit trekken.

Dr. Joanne Quiron, een arts-assistent met volksgezondheid in de Niagara-regio, zei dat de overdracht van vogelgriep op mensen “mogelijk, maar zeldzaam” is.

“Het komt meestal voor bij nauw, nauw contact met levende of dode besmette vogels of hun uitwerpselen,” zei ze.

“Wanneer vogelgriep bij vogels wordt vastgesteld, neemt Volksgezondheid contact op met iedereen die mogelijk in nauw contact is geweest met die vogels om hun risico te beoordelen en te adviseren over volgende stappen.”

Kiron zei dat mensen die mogelijk in contact zijn geweest met besmette vogels, wordt geadviseerd om zelf te controleren op symptomen, zoals koorts, hoesten, keelpijn, spierpijn of braken en diarree.

Als zich symptomen ontwikkelen, adviseert het ministerie van Volksgezondheid mensen om hun zorgverlener te zien en zich op dat moment te laten testen op vogelgriep, zei ze.

“Natuurlijk werken we samen met partners bij CFIA en OMAFRA (het Ontario Department of Agriculture, Food and Rural Affairs), die ook contact opnemen met eigenaren om advies te geven over het beheersen van de uitbraken bij de betrokken dieren.”

Omdat niemand in haar huis symptomen van het virus vertoont, concentreert Ricciuto zich op de 29 roofvogels die in grote verblijven zijn gehuisvest, tegen de wind in van het gebied waar de besmette vogels zijn.

Ze zei dat de betrokken instanties van plan zijn om de roofvogels van haar eigendom te verplaatsen, waaronder twee Amerikaanse zeearenden, vier Amerikaanse korhoenders, vijf kalkoenarenden, vijf Harris’s haviken, 11 roodstaartbuizerds, een Cooper’s havik en een grote gehoornde uil.

Met uitzondering van kalkoengieren, zei ze dat ze geclassificeerd zijn als beschermde soorten, en ze vreest dat ze allemaal zullen sterven als ze worden verplaatst.

“Dit zijn haviken, waarvan ik sommige al tientallen jaren heb. Ik heb een 36-jarige roodstaartbuizerd. Deze havik is vanaf het begin bij mij.

‘Ze zullen het verzetten tegen valkeniers en dierentuinen,’ zei Ricciuto met een gebroken stem van emotie.

Ze vraagt ​​zich echter af wie vogels zou accepteren van een medicijn dat positief is getest op vogelgriep.

Ricciuto zei dat ze een aantal overtuigende argumenten heeft aangevoerd om haar roofvogels op haar eigendom te laten blijven, maar de betrokken instanties hebben te horen gekregen dat ze onvermurwbaar zijn dat ze moeten worden verplaatst.

Ricciotto zei dat de emotionele tol die de beproeving van haar had geëist niet onopgemerkt bleef.

Ze zei dat volksgezondheidsfunctionarissen die contact met haar hebben opgenomen zich meer zorgen maken over haar mentale welzijn dan over het risico om vogelgriep te krijgen.

“Ik heb dit veel meegemaakt,” zei ze, “en ik heb eerlijk gezegd de zaken stopgezet.”

Kiron zei dat de volksgezondheid zich bewust is van de “emotionele en financiële impact die een vogelgriepinfectie in een koppel kan hebben op eigenaren of boeren.”

“We verwijzen eigenaren naar bronnen voor geestelijke gezondheidszorg, waaronder het Farmers Wellness Initiative (Canadian Mental Health Association) CMHA. Onze verpleegkundigen nemen meerdere keren contact op met contacten om vragen te beantwoorden en ondersteuning te bieden”, zei Kieron.

Hoewel Quirone zei dat eigenaren van dieren die getroffen zijn door vogelgriep in aanmerking kunnen komen voor een vergoeding van de CFIA, vreest Ricciuto dat de gemaakte kosten niet in aanmerking komen.

En als ze de orders die ze heeft ontvangen niet opvolgt, kan ze boetes krijgen van tussen de $ 50.000 en $ 100.000 en mogelijk gevangenisstraf.

Gezien alles wat ze heeft meegemaakt, ben je bang dat anderen misschien niet bereid zijn om het juiste te doen.

“Het systeem moet veranderen”, zei Ricciotto.

“Ze moeten het veranderen voordat andere mensen beseffen: ‘Nou, als ze dat gaan doen, rapporteer ik niet aan jou, en het moet gerapporteerd worden. “

Deel: