Het Royal Museum of British Columbia ziet de haast om nog een laatste blik op de oude stad te werpen voordat deze wordt ontmanteld

In de Old Town Gallery van het Royal BC Museum staart een jong meisje naar het baanbrekende keukendisplay, met grote ogen naar de pannenkoeken in een ijzeren fornuis van één ton uit de 19e eeuw.

Ze wendt zich tot haar moeder en vraagt: “Waar is de magnetron?”

Het is een leerzaam moment – en zal snel verloren gaan als het museum begint met een herziening van hoe het de vroege pioniers van het graafschap introduceerde.

Het museum sluit op 31 december de hele derde verdieping, waar ook de tentoonstelling First Peoples is gevestigd, in wat het de ‘dekolonisatie’ van de exposities noemt in een stap in de richting van het elimineren van racisme en het initiëren van verzoening met inheemse volkeren.

Exposities in Becoming BC, die de geschiedenis van de eerste Europese kolonisten beschrijven – inclusief een replica van de oude stad, en displays over de houtkap, visserij en mijnbouw en Captain George’s Vancouver Discovery – zullen na meer dan 50 jaar verdwijnen.

Elementen van deze displays zouden uiteindelijk in een nieuwe vorm kunnen terugkeren naarmate het museum een ​​”nieuw verhaal” ontwikkelt.

De sluiting kan tot vijf jaar duren, aangezien het museum uitgebreid overleg ondergaat met ondervertegenwoordigde groepen die hebben bijgedragen aan de boycot, zoals die van Chinese, Zuid-Aziatische en Afrikaanse afkomst, evenals de Joodse gemeenschap.

Meerdere mensen die vorige week het museum bezochten waren het erover eens dat de voorstellingen in een geactualiseerde context moesten worden gepresenteerd, maar waren het niet eens met de afbouw ervan tijdens de lange consultatieperiode.

Tim Brown speelde met zijn twee zonen van twee en vier bij het Gold Rush-waterrad. De jongens waren op zoek naar gouden chips en groeven hun handen in water en zand in de hoop een schat te vinden.

Brown, 39, herinnert zich dat hij hetzelfde deed toen zijn vader hem rond dezelfde leeftijd naar het museum bracht.

zei Brown, die de oude stad en andere delen van Becoming BC vergeleek met een educatieve speeltuin.

“Een ding dat ik altijd leuk vond aan dit onderwerp – en nu ook mijn kinderen – is dat het museum niet gaat over schermen of wat er in vitrines zit,” zei Brown. “Er zijn schermen waar je echt kunt zien, ruiken en aanraken.”

Veel bezoekers bewonderden nog een laatste keer al die speciale details – harsvlekjes zoals visslijm, roestige messen en hakmessen tijdens de visconservenshow; de geur van creosoot rond de ontdekkingsdokken; Houten blokvloeren in de straten van de oude stad; het subtiele geluid van de kippen in het vroege huis en de hamer op het aambeeld in de smederij; en Charlie Chaplin-films in het Majestic Theatre.

Veel bezoekers, waaronder Lisa, brachten lange tijd op het treinstation door, luisterend naar het gekletter van de telegraafmachine en de lichten en geluiden van een trein die door het station door de transparante ramen raasde.

“Ik woonde vroeger in een kleine gemeenschap in het noorden van Al Dakhiliyah die lange tijd alleen met de trein werd bediend”, zei ze. “Dus het was altijd ontroerend voor mij om hier een tijdje te zitten.”

Lisa, die niet wilde dat haar familienaam werd gebruikt, zei dat de landroof van First Nations en de cascade-effecten van residentiële scholen over meerdere generaties verwoestende gevolgen hadden voor First Nations, en deze gruwelijke erfenis gaat door.

“Ik denk dat we erover moeten praten, het moeten beseffen en het goed moeten maken… maar zonder in te gaan op andere delen van de geschiedenis van het graafschap”, zei ze.

Ze is het er “helemaal” mee eens dat in veel displays een betere context nodig is.

Mia Barksey, 51, bezoekt het museum sinds ze negen jaar oud was. Ze herinnert zich schoolreisjes waarbij haar klasgenoten over een spoorlijn durfden te springen en in bed in het schip van kapitein Vancouver zouden stappen.

Parksy en haar zus gingen ongeveer 10 keer per jaar en lunchen altijd op het treinstation bij de potkachel en kijken naar de treinen die voorbij rijden. Ze heeft al tientallen jaren abonnementen en bracht haar kinderen, die nu 25, 19 en 14 zijn, nog een laatste keer naar de oude stad.

“Het breekt mijn hart”, zei ze. “Ik snap wat ze willen doen, maar ik heb het ook niet gekregen.

“Ik bedoel, de oude stad is een deel van onze geschiedenis, toch? Waarom zouden ze er vanaf willen?”

‘Het zijn de kleine dingen hier… ze houden je vast’, zei Barkasi. “Ik ben hier in de vijftig en ik vind nog steeds dingen die ik nog niet eerder heb gezien.”

Parksey is het ermee eens dat de veranderingen nodig zijn om perspectief toe te voegen, maar zegt dat het “teleurstellend” is om alles te zien.

Marie France Germain, 69, herinnert zich de opening van de galerijen op de derde verdieping in 1972 en heeft sindsdien bijna elk jaar haar zoon en dochter meegenomen naar de Old Town and Peoples’ First Fair.

“Ze waren dol op alle maskers van de First Nations… er zijn hier ook al een tijdje opgezette dieren”, zei ze. “Het is een geweldige plek om je kinderen les te geven. Ik weet gewoon niet waarom ze alles moeten sluiten.”

Zoon Jesse Hickman, 42, een fan van de Peace River-huisshow, zei dat het belangrijk is om geschiedenis te ervaren in de omgeving van het museum “hoewel er enkele onnauwkeurigheden kunnen zijn” of uitzonderingen.

“Het geeft je in ieder geval een idee van hoe het leven was, en ik denk dat het kennen van ons verleden iets is dat we nodig hebben,” zei Heckman.

De Historical Society of Victoria zei dat ze het doel van het museum ondersteunt om de galerijen op de derde verdieping te dekoloniseren en het museum een ​​toegankelijke ruimte voor iedereen te maken, met name het doel om nieuwe verhalen te creëren die de veerkracht en culturele kenmerken van inheemse volkeren benadrukken.

John Lutz, een woordvoerder van de gemeenschap, schreef in een open brief in The Times Colonist. “De sluiting van het Department of Human History … zal een onnodige kloof creëren in de wereld van onderwijs en toerisme in British Columbia.”

Ongeveer de helft van de tentoonstellingsruimte van het museum is gesloten, maar het IMAX-theater en de Natural History Floor blijven open. De toegangsprijzen voor musea worden vanaf 1 januari met $ 8 verlaagd voor verschillende leeftijdsgroepen.

Paul Norsey van Destination Victoria zei dat hij een opmerking bijhoudt over de mogelijke impact op bezoekers van het gebied, en zegt dat het een “gevoelig” onderwerp is dat verband houdt met verzoening.

[email protected]

– – –

De weg naar de oude stad: de RBCM Interactive Gallery was de voorloper van zijn tijd

Geen tijdlijn voor dekolonisatie in Royal BC Museum, zegt waarnemend CEO

BC Koninklijk Museum Tijdlijn: 1886-2021